29 Δεκ 2017

The Party

Η Τζάνετ έχει καλέσει διάφορους γνωστούς και φίλους σε ένα πάρτι, για να γιορτάσουν την ανακήρυξή της σε σκιώδη Υπουργό Υγείας. Σύντομα θα καταφτάσουν οι πρώτοι προσκεκλημένοι, ενώ ταυτόχρονα ο σύζυγός της, Μπιλ, με αργές κινήσεις βάζει μουσική στο πικάπ και κάθεται αποσβολωμένος στο σαλόνι.
Ενώ σιγά σιγά έρχονται και οι επόμενοι καλεσμένοι, κάτι περίεργο πλανάται στην ατμόσφαιρα, που δεν προμηνύει ευχάριστες εξελίξεις. Ο καθένας από τους επτά πρωταγωνιστές φαίνεται ότι έχει κάτι καλά κρυμμένο μέσα του, που ξέρει ότι αν βγει στην επιφάνεια, θα πυροδοτήσει την τεταμένη ατμόσφαιρα.
Τον σπινθήρα θα τον ανάψει ο Μπιλ, ο παραμελημένος σύζυγος της φιλόδοξης πολιτικού και οικοδέσποινας της βραδιάς. Όταν, μέσα από το πρόβλημα υγείας που έχει ή προσποιείται ότι έχει, θα αναγκαστεί να αποκαλύψει ένα καλά κρυμμένο μυστικό, ένα ντόμινο αποκαλύψεων θα οδηγήσει το πάρτι σε έναν αναπροσδιορισμό των σχέσεων όλων των πρωταγωνιστών με απρόβλεπτες έως και τραγικές συνέπειες.

Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο (άγνωστο το γιατί), η ταινία αρχικά αποτελεί μια μαύρη δραματική κωμωδία που αγγίζει τα όρια της σάτιρας της σύγχρονης πολιτικής και οικονομίας, μέσα από τα μάτια των πρωταγωνιστών της, που ο καθένας αποτελεί και ένα ξεχωριστό κομμάτι της σύγχρονης κοινωνίας. Η φιλόδοξη πολιτικός, ο παραμελημένος πρώην καθηγητής σύζυγος, ο νεόπλουτος τραπεζίτης, η λεσβία προοδευτική καθηγήτρια, η λεσβία τηλεοπτική περσόνα, η κυνική και επικριτική για τα πάντα μεσήλικας και ο γκουρού αρωματοθεραπευτής και πολέμιος της σύγχρονης ιατρικής. Και μέσα σε όλους αυτούς τους πρωταγωνιστές υπάρχει ο άγνωστος Χ, ένα άτομο που δεν εμφανίζεται ποτέ, η ιδέα του οποίου πλανάται συνεχώς στον αέρα και είναι ικανή να ανάψει τα αίματα.
Κυνισμός, αποκαλύψεις και διενέξεις συνδυάζονται σε μια θεατρικού χαρακτήρα ταινία, που αντλεί έμπνευση από ταινίες όπως η "Οικογενειακή Γιορτή" του Βίντεμπεργκ και "Ο Θεός της σφαγής" του Πολάνσκι, και η οποία ολοκληρώνεται σε μικρή διάρκεια ακριβώς εκεί που πρέπει, ώστε να μην πλατιάσει και καταντήσει φλύαρη. Σημειώνονται επίσης τα ωραία πλάνα με την ιδιαίτερη προοπτική της θέσης της κάμερας, που συναινούν στην ατμόσφαιρα που δημιουργεί η θεματική της ταινίας.
Η ταινία βραβεύτηκε σε Βερολίνο και Βαγιαδολίδ. Στη χώρα μας προβλήθηκε ως ταινία λήξης του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και πήρε διανομή στις αίθουσες στις 28 Δεκεμβρίου 2017.

The Party (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Sally Potter
Πρωταγωνιστούν: Patricia Clarkson, Kristin Scott Thomas, Bruno Ganz, Timothy Spall, Emily Mortimer, Cillian Murphy, Cherry Jones
Διάρκεια: 71'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Μακεδονικόν στη Θεσσαλονίκη στις 28 Δεκεμβρίου 2017

28 Δεκ 2017

The Florida Project

Στη σκιά της Disney World υπάρχει ένα συγκρότημα κατοικιών, όπου διαμένουν οικογένειες προβληματικές, που κάνουν διακοπές ενώ τα βγάζουν πέρα δύσκολα. Η Μούνεϊ είναι ένα εξάχρονο κορίτσι που μαζί με τους φίλους και τις φίλες της, παιδιά τέτοιων οικογενειών, περνούν ένα ανέμελο καλοκαίρι, κάνουν σκανταλιές, σκαρφίζονται διάφορα κολπάκια για να την βγάζουν καθαρή και πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο, χωρίς να νοιάζονται και πολύ.
Η Μούνεϊ, όμως, δεν αποτελεί εξαίρεση. Ζει μαζί με τη νεαρή ανύπαντρη μητέρα της, Χέλι, η οποία επιδίδεται σε όχι και τόσο σύννομες ενέργειες, ώστε να βγάλει τα προς το ζην για να περάσει καλά η μικρή, η ίδια και για να μπορέσουν οι δυο τους να παραμείνουν στο συγκρότημα. Πολλές φορές, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα και η Χέλι θα πρέπει να επιστρατεύσει τον επαναστατικό της χαρακτήρα και την ευφυΐα της, ώστε να τα καταφέρει, που και πάλι ορισμένες φορές δεν φτάνει.
Ταυτόχρονα στο συγκρότημα εργάζεται ως επιστάτης ο Μπόμπι, ένας ώριμος άνδρας ο οποίος καλείται να βάλει σε τάξη τα πράγματα, να επιπλήξει τα παιδιά για τις σκανδαλιές τους, να περισώσει το κύρος του συγκροτήματος, αλλά ταυτόχρονα να προστατεύσει τον κόσμο και ιδίως τα παιδιά από διάφορους κινδύνους. Γνωρίζοντας με τι κόσμο έχει να κάνει, προσπαθεί όσο του επιτρέπεται, να επιδείξει ανθρωπιά, χωρίς όμως όλο αυτό να αποβαίνει εις βάρος του χώρου στον οποίο και για τον οποίο εργάζεται.
Μια σειρά συμβάντων θα έρθουν να δοκιμάσουν τις σχέσεις των ανθρώπων στο συγκρότημα. Και είναι φορές που οι συμπεριφορές των παιδιών επηρεάζουν τις σχέσεις των μεγάλων, οι μεγάλοι όμως είναι αυτοί που καλούνται να διαχειριστούν τις καταστάσεις που δημιουργούνται. Ίσως όμως, και να μην είναι τόσο μεγάλοι αυτοί οι "μεγάλοι".

Η ταινία μας θυμίζει ότι εκτός από το φαντασμαγορικό, υπάρχει πολύ κοντά και η άλλη πλευρά της κοινωνιάς. Άνθρωποι που δεν τα έχουν βγάλει πέρα στη ζωή τους, που αναγκάζονται να κάνουν μικροδουλειές από δω κι από εκεί, από μικροπαρανομίες μέχρι τις πιο ευτελείς για τον πολύ κόσμο εργασίες, για να μπορέσουν κι αυτοί να ζήσουν έστω και για λίγο κάτι από αυτό που υπάρχει δίπλα τους και δεν έχουν τη δυνατότητα να το πλησιάσουν. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν και τα παιδιά, που δεν έχουν συναίσθηση στην ηλικία τους για το τι καλούνται οι δικοί τους να κάνουν (και ούτε θα πρέπει να ξέρουν σ'αυτήν την ηλικία), προκειμένου κι αυτά να ζήσουν μερικές παραπάνω στιγμές ευτυχίας.
Η ταινία επικεντρώνεται στη Μούνεϊ και στη μητέρα της και στο πώς οι δυο τους τα βγάζουν πέρα. Από τη μια η κόρη κάνει παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά που διαμένουν στο συγκρότημα και ζει σαν ένα φυσιολογικό εξάχρονο κορίτσι, με τις σκανταλιές και τις μικροαταξίες που πάντα συγχωρούνται. Από την άλλη η μητέρα καλείται να φροντίζει πρωτίστως την κόρη, συχνά παραμελώντας τον εαυτό της, όμως οι δυσκολίες την αναγκάζουν να προβεί σε ενέργειες που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα έκανε.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε φεστιβάλ σε Αμερική και Βρετανία, ιδίως για τις ερμηνείες του Γουίλιαμ Νταφόε στο ρόλο του επιστάτη και της μικρής Μπρούκλιν Πρινς στο ρόλο της Μούνεϊ. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις 21 Δεκεμβρίου 2017.

The Florida Project (2017)
Σκηνοθεσία: Sean Baker
Σενάριο: Sean Baker, Chris Bergoch
Πρωταγωνιστούν: Willem Defoe, Brooklynn Prince, Bria Vinaite, Christopher Rivera, Valeria Cotto, Mela Murder, Josie Olivo
Διάρκεια: 111'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 25 Δεκεμβρίου 2017

13 Νοε 2017

Τα μυστικά της Τεχεράνης

Βρισκόμαστε στην Τεχεράνη, όπου στο περιθώριο εκτυλίσσονται οι ζωές ορισμένων ανθρώπων, που η μοίρα το θέλησε να μπλεχτούν.
Μία μητέρα ενός μουγγού παιδιού, μη έχοντας πόρους και με το σύζυγό της στη φυλακή, εκδίδεται παράνομα για να βγάλει τα προς το ζην, ενώ παράλληλα θέλει να κρύψει από τον περίγυρό της και τους νέους της γείτονες το τι κάνει πραγματικά. Με τη βοήθεια ενός δικαστή, θα προσπαθήσει για το καλύτερο, πάντα όμως με το αζημίωτο.
Η γειτόνισσά της, Σάρα, μένει έγκυος, όμως θέλει διακαώς να εργαστεί, γιατί θέλει να φανεί χρήσιμη στην κοινωνία. Μένει μαζί με τα πεθερικά και τον τραπεζικό σύζυγό της, ο οποίος όμως είναι ανένδοτος στο θέμα της δουλειάς.
Ο Μπαμπάκ είναι ένας νεαρός μουσικός, όμως η μουσική που παίζει είναι ενοχλητική για το καθεστώς και το όνειρό του είναι να φύγει μακριά. Όταν σε ένα κλαμπ θα γνωρίσει τη νεαρή Ντόνια, θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια ιστορία τιμής, καθώς η κοπέλα πρόκειται να παντρευτεί και ο αρραβωνιαστικός της την θέλει αγνή. Τα χρήματα, όμως, για την επέμβαση είναι πολλά.

Κάθε μικρή ιστορία μας διδάσκει ότι σε αυτήν την διεφθαρμένη και άνιση κοινωνία τα πάντα έχουν το τίμημά τους, ιδιαίτερα όταν τίποτα δεν εξελίσσεται ομαλά. Όλοι οι πρωταγωνιστές, αλλά και οι μικρότεροι ρόλοι, βρίσκονται μπροστά σε κάποιο αδιέξοδο, το οποίο καλούνται να βρουν τρόπους για να το παρακάμψουν. Πολλές φορές ο τρόπος δεν είναι ο πιο ενδεδειγμένος, αλλά είναι ο μοναδικός. Κι έτσι βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα σε έναν κυκεώνα εξελίξεων, που τους καλεί να δοκιμάσουν τον εαυτό τους και να επιλέξουν ανάμεσα στη μοναδική λύση ή σ'αυτό που πραγματικά θα ήθελαν να πράξουν.
Η ταινία είναι γυρισμένη σε ροτοσκοπικό animation, ίσως γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να δοθεί μια τέτοια, ενοχλητική πιθανότατα για το Ιράν, ταινία.
Η ταινία έχει αποσπάσει βραβεία σε Ιερουσαλήμ και Μόντρεαλ, ενώ προβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Tehran taboo (2017)
Σκηνοθεσία: Ali Soozandeh
Σενάριο: Girt Kienzlen, Ali Soozandeh
Πρωταγωνιστούν: Arash Maradi, Siir Eloglu, Zahra Amir Ebrahimi, Morteza Tavakoli, Alireza Bayram, Hasan Ali Mete, Negar Mona Alizadeh
Διάρκεια: 90'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ειδικές Προβολές
11/11/2017 - αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη 22:00
12/11/2017 - αίθουσα Παύλος Ζάννας 17:15

12 Νοε 2017

Ταντουσάκ

Η 18χρονη Κλοέ φεύγει από το διαμέρισμά της στο Μόντρεαλ και κάνει οτοστόπ μέχρι το Ταντουσάκ, ένα τουριστικό θέρετρο στο Κεμπέκ. Εκεί μέσα στο καταχείμωνο, όπου ελάχιστος κόσμος έχει απομείνει, πιάνει δουλειά σε ένα χόστελ.
Η Κλοέ, όμως, κρύβει κάποια μυστικά και η συμπεριφορά της είναι παράξενη. Κρύβει το πραγματικό της όνομα, φτιάχνει μια νέα ζωή, ένα νέο γενεαλογικό δέντρο, και φαίνεται ότι αναζητεί ένα μυστηριώδες άτομο, τη Μύριαμ Χάρβεϊ.
Όταν βρει και γνωρίσει τη Μύριαμ, η ζωή της Κλοέ, αλλά και της Μύριαμ θα αλλάξει. Σύντομα θα μάθει ο θεατής το λόγο που η Κλοέ ψάχνει τη Μύριαμ.
Τελικά τι μυστικά κρύβει η Κλοέ και ποιος ήταν ο λόγος να αναζητήσει τη Μύριαμ; Κρύβεται κάτι πιο βαθύ μεταξύ των δύο; Τι κοινό έχουν οι δυο τους; Τι θα ανακαλύψει η Κλοέ για το παρελθόν της Μύριαμ και πώς θα την επηρεάσει;

Μέσα από κοντινά πλάνα σε ένα κατάλευκο τοπίο, ο σκηνοθέτης ακολουθεί την πρωταγωνίστρια στο δρόμο για την προσωπική της ολοκλήρωση. Η αναζήτηση ενός συνδετικού κρίκου με το παρελθόν στο πρόσωπο ενός ατόμου φαινομενικά αγνώστου, που όμως δεν είναι τελικά και τόσο άγνωστο, αλλά με μια παρόμοια ιστορία ζωής με την Κλοέ, είναι ίσως ο μόνος τρόπος για την πρωταγωνίστρια να βρει απαντήσεις για το παρελθόν, αλλά και το κοντινό της μέλλον. Ως πότε, όμως, θα μπορέσει η Κλοέ να κρατήσει κρυφή την πραγματική της ταυτότητα; Θα μπορέσουν οι δυο γυναίκες να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα στη ζωή τους;
Η ταινία προβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Tadoussac (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Martin Laroche
Πρωταγωνιστούν: Camille Mongeau, Isabelle Blais, Juliette Gosselin, Joseé Gagnon
Διάρκεια: 89'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ανοιχτοί Ορίζοντες
10/11/2017 - αίθουσα Τόνια Μαρκετάκη 22:15
11/11/2017 - αίθουσα Φρίντα Λιάππα 13:00

Μυστικό συστατικό

Ο Βέλε ζει μαζί με τον καρκινοπαθή πατέρα του, του οποίου η υγεία όλο και χειροτερεύει. Οι πόροι του για τα φάρμακα του πατέρα του είναι λιγοστοί, ενώ τα φάρμακα όλο και ακριβαίνουν. Μια μέρα σε ένα βαγόνι τρένου στο μηχανουργείο, όπου δουλεύει, θα ανακαλύψει ένα πακέτο με πάσης φύσεως ναρκωτικά, το οποίο είχαν κρύψει μαφιόζοι. Έτσι ο Βέλε, χωρίς να σκεφτεί παραπάνω, θα πάρει το πακέτο, προκειμένου να πουλήσει το πράμα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες του.
Όμως, το να βγει στην παρανομία αποδεικνύεται πολύ δύσκολο κι έτσι μη θέλοντας να βλέπει τον πατέρα του να υποφέρει, αποφασίζει να φτιάξει ένα κέικ με μαριχουάνα, ώστε ο πατέρας του να ανακουφιστεί μια για πάντα. Όμως, τα πράγματα παίρνουν περίεργη τροπή, η υγεία του πατέρα του αρχίζει να βελτιώνεται, ώσπου γίνεται περδίκι. Ο Βέλε δεν μπορεί να αποκαλύψει το μυστικό συστατικό του κέικ. Παρά τις προτροπές του να μην αναφερθεί τίποτα, όλη η γειτονιά αρχίζει να πληροφορείται για τη βελτίωση της υγείας του πατέρα του Βέλε και όλοι πλέον αναζητούν το θαυματουργό αυτό κέικ, το οποίο υποτίθεται ότι έδωσε στον Βέλε ένας φανταστικός θεραπευτής. Ταυτόχρονα, όμως, και οι μαφιόζοι ψάχνουν το πακέτο που έχουν χάσει.
Πώς θα μπορέσει ο Βέλε να τα βγάλει πέρα; να διαφυλάξει το μυστικό του; να ξεφύγει από τους μαφιόζους; να σώσει τον πατέρα του;

Με έντονη χιουμοριστική διάθεση, αλλά και μια χαλαρή κριτική ματιά προς τους κομπογιαννίτες που τάζουν στους φτωχούς λαγούς με πετραχείλια, έρχεται η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του νεαρού σκηνοθέτη Γκιόρτσε Σταβρέσκι. Μέσα από την ιστορία του Βέλε, μας δίνει ένα στίγμα της κοινωνίας των Σκοπίων, χωρίς όμως αυτό να είναι αυτοσκοπός του δημιουργού, μιας κοινωνίας πρόθυμης να πιστέψει τον οποιονδήποτε μπορεί να της τάξει το κάτι διαφορετικό, το κάτι καλύτερο, ακόμη κι αν αυτό, αντικειμενικά αν το δει κανείς, είναι μάταιο. Μήπως και στη δική μας κοινωνία δεν υπάρχει μια τέτοια τάση;
Πέραν τούτου, η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία, που δεν αφήνει το θεατή να πάρει ανάσα. Βάζει το θεατή στο ρόλο του Βέλε, να συμπάσχει και να αγωνιά μαζί με τον πρωταγωνιστή, ο οποίος καλείται μέσα από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις οποίες μπλέκει, να βγει δυνατός και να εμφυσήσει στον πατέρα του το νόημα της ζωής. Γιατί στην τελική ό,τι κάνει, το κάνει για τον άνθρωπό του κι όχι για τον εαυτό του.
Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Исцелител (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Gjorče Stavreski
Πρωταγωνιστούν: Blagoj Veselinov, Anastas Tanovski, Aksel Mehmet, Aleksandar Mikić, Miroslav Petković, Dime Ilijev, Simona Dimkovska
Διάρκεια: 104'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ματιές στα Βαλκάνια
09/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 20:30
10/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 20:30

10 Νοε 2017

Το αίμα των Σάμι

Δεκαετία του '30, βόρεια Σουηδία. Η 14χρονη Έλε Μάργια ανήκει στη φυλή των Λαπώνων και ζει με τη μητέρα και την αδερφή της σε έναν καταυλισμό. Ζούνε κυριολεκτικά στη φύση, εκτρέφουν ταράνδους και γενικά οι πόροι τους είναι μηδαμινοί. Ταυτόχρονα ο ρατσισμός εναντίον της φυλής τους είναι έντονος. Φοιτούν σε σχολεία διαφορετικά από τους Σουηδούς, υποχρεώνονται να μιλάν μόνο σουηδικά στο μάθημα, δεν έχουν δικαίωμα να σπουδάσουν έχοντας φοιτήσει σε τέτοιο σχολείο, υποβάλλονται ακόμη και σε εξευτελισμούς, όταν κάνουν κάτι που παρεκκλίνει από την κοινά παραδεκτή νόρμα, κι ακόμη και σε βιολογικές εξετάσεις, ενώ παράλληλα οι Σουηδοί τους θεωρούν βρωμιάρηδες.
Η Έλε Μάργια κουρασμένη και αγανακτισμένη από όλη αυτή την κατάσταση, θέλει να ξεφύγει και να ζήσει μια άλλη ζωή. Σύντομα καταλαβαίνει ότι, για να το κάνει αυτό, πρέπει να αλλάξει η ίδια ριζικά, να αποποιηθεί την καταγωγή της και να σπάσει κάθε δεσμό με τη λαπωνική κουλτούρα. Αυτό όμως δεν είναι εύκολο. Πρέπει να απαρνηθεί τα αγαπημένα της πρόσωπα, ενώ ταυτόχρονα είναι και παράνομο. Όταν γνωρίζει έναν νεαρό Σουηδό από την Ουψάλα που είχε επισκεπτεί την περιοχή τους, θα βάλει σκοπό να τον ακολουθήσει. Όμως, η ζωή στην πόλη απαιτεί πολλές θυσίες και αλλαγές στη νοοτροπία, στις οποίες ένας Λάπωνας είναι δύσκολο να προσαρμοστεί.

Γυρισμένη στη βορειότερη γωνιά της Ευρώπης, η ταινία αποτελεί ένα βαθύ κατηγορώ για τις λεγόμενες καθώς πρέπει κοινωνίες, οι οποίες δεν ανέχονται το κάτι διαφορετικό. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του '30 και ο ρατσισμός απέναντι σε μια μικρή κοινωνία αυτόχθονων κατοίκων καλά κρατεί. Θυμίζει στους συγχρόνους το αποικιοκρατικό παρελθόν της χώρας και την ανάγκη να αποτιναχθεί μια τέτοια νοοτροπία από τη σημερινή εποχή, όπου ο κοινωνικός και φυλετικός ρατσισμός γνωρίζει μια σχετική άνοδο.
Για την πρωταγωνίστρια, ένα άτομο που δεν έχει καμία διέξοδο προς την υπόλοιπη κοινωνία, τα πράγματα είναι εξ αρχής δύσκολα. Τα πάντα εκείνη την περίοδο είχαν το τίμημά τους. Ο δρόμος που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει, δεν έχει γυρισμό. Είτε θα πάει μπροστά χάνοντας οριστικά ό,τι αφήσει πίσω, είτε θα μείνει στην κοιτίδα της χάνοντας μια καλύτερη προοπτική, σε μια κοινωνία όπου η προοπτική για τα μέλη της φυλής της είναι μια λέξη άγνωστη.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο (Βενετία, Σιάτλ, Τόκιο κλπ.), ενώ στη χώρα μας προβλήθηκε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το βραβείο Ανθρωπίνων Αξιών, και επαναπροβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ ως υποψήφια για τα βραβεία LUX της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Sameblod (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Amanda Kernell
Πρωταγωνιστούν: Lene Cecilia Sparrok, Mia Erika Sparrok, Maj-Doris Rimpi, Julius Fleischandrel, Olle Sarri, Hanna Alström
Διάρκεια: 110'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Βραβείο LUX Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
08/11/2017 - αίθουσα Τζων Κασσαβέτης 13:30

9 Νοε 2017

Χωρίς όνομα, χωρίς υπογραφή

Ο Καβέχ είναι ένας ευυπόληπτος γιατρός σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Τεχεράνης. Ένα βράδυ εμπλέκεται με το αυτοκίνητό του σε ένα ατύχημα με ένα μηχανάκι στο οποίο επέβαινε ο Μόσα με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του. Ως γιατρός φροντίζει τον 8χρονο Αμίρ επί τόπου και προτρέπει το Μόσα να πάει το παιδί στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους, όμως εκείνος αρνείται.
Την επομένη το πρωί, θα πληροφορηθεί από ένα νοσοκόμο για το θάνατο αυτού του αγοριού, καθώς μέσα στη νύχτα είχε μεταφερθεί εκεί με συμπτώματα ναυτίας και δύσπνοιας. Ο γιατρός ένιωσε αμέσως ενοχή για το συμβάν, θεωρώντας ότι έφταιγε ο ίδιος, όμως η γνωμάτευση της αυτοψίας έδειξε ότι πρόκειται για δηλητηρίαση από χαλασμένο κρέας.
Έτσι, έχουμε από τη μια έναν τραγικό πατέρα που έχασε το παιδί του, που η ζωή του καταστράφηκε, που ψάχνει πια να βρει να αποδώσει δικαιοσύνη για την απώλειά του και βλέπει το σύμπαν μπροστά του και όλα όσα έχει χτίσει να καταρρέουν, κι από την άλλη έναν γιατρό που παρά την ανακούφιση που θα μπορούσε να του δώσει η πρώτη γνωμάτευση, δεν έπαψε ποτέ μέσα του να θεωρεί τον εαυτό του ένοχο, έναν γιατρό που παρά την αρχική αποστασιοποίησή του, δεν θα διστάσει να πάρει επίσημα πάνω του το φταίξιμο.

Ο ιρανικός κινηματογράφος μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε ταινίες μπολιασμένες με βαθιά κοινωνικά ανθρώπινα μηνύματα. Εδώ έχουμε μια ιστορία θύτη και θύματος, όπου τα όρια είναι τόσο λεπτά όσο και ξεκάθαρα. Από τη μια έχουμε ένα θύμα που γίνεται θύτης για να αποδώσει δικαιοσύνη, από την άλλη έχουμε έναν ακούσιο θύτη που θέτει ο ίδιος ψυχολογικά τον εαυτό του στη θέση του θύματος. Η ταινία μας δείχνει πως ένα ατυχές συμβάν μπορεί να προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων που φέρνει τους ανθρώπους στο σημείο να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της ευθύνης τους.
Η ταινία έχει αποσπάσει βραβεία σε Τεχεράνη και Σικάγο, ενώ στη χώρα μας προβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Bedoone tarikh, bedoone emza ( -بدون تاریخ، بدون امضاء 2017)
Σκηνοθεσία: Vahid Jalilvand
Σενάριο: Vahid Jalilvand, Ali Zarnegar
Πρωταγωνιστούν: Amir Aghaee, Navid Mohammadzadeh, Hediyeh Tehrani, Zakieh Behbahani, Saeed Dakh, Alireza Ostadi
Διάρκεια: 104'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Διεθνές Διαγωνιστικό
08/11/2017 - αίθουσα Ολύμπιον 18:00
09/11/2017 - αίθουσα Φρίντα Λιάππα 15:30

Ο επαγγελματίας

Ένα χρόνο μετά την πτώση του Μιλόσεβιτς, ο Τέγια πρώην καθηγητής λογοτεχνίας εργάζεται ως διευθυντής σε έναν εκδοτικό οίκο, ο οποίος δεν φαίνεται να πάει καλά. Οι εργαζόμενοι απειλούν με απεργία, φοβούμενοι την επικείμενη πώληση.
Μια μέρα, ένας άγνωστος τύπος με μια βαλίτσα και ένα χαρτοφύλακα θα κάνει την εμφάνισή του στο γραφείο του Τέγια. Ο Τέγια δεν τον γνωρίζει, όμως ο άγνωστος τον γνωρίζει πολύ καλά. Σύντομα θα του αποκαλύψει ότι εργαζόταν ως μυστικός αστυνομικός επί Μιλόσεβιτς και ότι παρακολουθούσε νυχθημερόν τη δράση του Τέγια.
Καθώς περνάει η ώρα, το κουβάρι των αποκαλύψεων θα ξετυλίγεται και θα γίνονται ξεκάθαροι οι παράξενοι δεσμοί που ένωναν αυτούς τους δυο διαφορετικούς άντρες όλο αυτό το διάστημα.

Η ταινία χαρακτηρίζεται ως μαύρη κωμωδία με έντονα στοιχεία σάτιρας. Μέσα από το παιχνίδι των αποκαλύψεων, καταγράφεται όλη ακριβώς η πολιτική πραγματικότητα στη Σερβία της δεκαετίας του '90 με ένα πικρό χιούμορ που φτάνει στα όρια της ιλαροτραγωδίας. Είναι ουσιαστικά ένα παιχνίδι εξουσίας, μιας εξουσίας που ελέγχει το παραμικρό, που δεν αφήνει να ξεφύγει τίποτα, που διαμορφώνει απόψεις, που καταστρέφει ζωές. Μιας εξουσίας, όμως, που έχει και ημερομηνία λήξης. Ή μήπως η αλλαγή που όλοι περιμένουν δεν είναι δα και τόσο μεγάλη αλλάγη; μήπως είναι τόσο βαθιές οι ρίζες του συστήματος, που καμία αλλαγή δεν το επηρεάζει;
Η ταινία αποτελεί διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου του σκηνοθέτη της, Ντούσαν Κοβάτσεβιτς. Απέσπασε βραβεία σε φεστιβάλ στην Κωνσταντινούπολη και στο Μόντρεαλ. Στη χώρα μας προβλήθηκε στα πλαίσια του 44ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Profesionalac (2003)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Dušan Kovačević
Πρωταγωνιστούν: Bora Todorović, Branislav Lečić, Nataša Ninković, Dragan Jovanović, Josif Tatić, Miodrag Krstović, Dana Todorović
Διάρκεια: 95'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 9/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Από τις Λέξεις στις Εικόνες - Βαλκανική λογοτεχνία και κινηματογράφος
03/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 15:30
07/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 13:30
08/11/2017 - αίθουσα Χρήστος Τσακίρης 20:00

6 Νοε 2017

Ο Χεσούς πρέπει να πεθάνει

Η Λίτα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών, γίνεται μάρτυρας της σκληρής δολοφονίας του πατέρα της. Αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία της αστυνομίας να ασχοληθεί με την υπόθεσή της, δεν θέλει να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Αλλά τι θα μπορούσε να κάνει;
Όταν δυο μήνες αργότερα βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με το δολοφόνο του πατέρα της, τον Χεσούς, μέσα της θα ξυπνήσει μια ακατανίκητη δίψα για εκδίκηση. Πρώτα, όμως, θα θελήσει να γνωρίσει αυτόν το δολοφόνο για να μάθει τι άνθρωπος είναι και τι κρύβεται από πίσω. Έτσι, η Λίτα θα κληθεί να μπει στο ρόλο και στη νοοτροπία του δολοφόνου και θα βρεθεί να ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σκοινί, όπου τα όρια μεταξύ δολοφόνου και θύματος είναι δυσδιάκριτα.

Η ταινία είναι γυρισμένη στη σκοτεινή πλευρά του Μεντεγίν, μια από τις πόλεις με την υψηλότερη εγκληματικότητα στον κόσμο, όπου όπως λέει και ο δολοφόνος στην κοπέλα "όσα λιγότερα ξέρει κανείς, τόσο περισσότερο ζει". Μας παρουσιάζει μια εσωτερική πάλη στην ψυχή της πρωταγωνίστριας, που καλείται να δοκιμάσει τον εαυτό της στο να γίνει η ίδια δολοφόνος του ανθρώπου που της στέρησε τον πατέρα και να μπει στην ψυχολογία αυτού, ώστε να το επιτύχει. Ενώ παράλληλα έχουμε έναν ανυποψίαστο δολοφόνο, που ενώ ξέρει ότι ο δρόμος που έχει διαλέξει στη ζωή είναι επικίνδυνος για τον ίδιο και την οικογένειά του, δεν μπορεί να φανταστεί ότι ένα αθώο πρόσωπο, ένα πρόσωπο μη δολοφόνου, θα ζητήσει εκδίκηση. Στο φόντο έχουμε και μια κοινωνία μάλλον αδιάφορη, με τις αρχές επίσης να αδιαφορούν, ίσως γιατί κι αυτές νιώθουν τον ίδιο κίνδυνο.
Η σκηνοθέτις αυτοβιογραφείται και μιλάει για το σκοτεινό της παρελθόν. Σκόπιμα δεν θέλει να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τη δολοφονία, γιατί ίσως και η ίδια να μην ξέρει, ίσως, όμως, και για να αφήσει στο θεατή ένα αναπάντητο ερώτημα, ίσως και για να δώσει στο θεατή να καταλάβει αυτό που ο ίδιος ο δολοφόνος είπε και αναφέρθηκε παραπάνω.
Η ταινία προβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Matar a Jesús (2017)
Σκηνοθεσία: Laura Mora Ortega
Σενάριο: Laura Mora Ortega, Alonso Torres
Πρωταγωνιστούν: Natasha Jaramillo, Giovanny Rodríguez, Camilo Escobar, Carmenza Cossio, Juan Pablo Trujillo, José David Medina, Juan Camilo Cárdenas
Διάρκεια: 100'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ανοιχτοί Ορίζοντες
03/11/2017 - αίθουσα Τζων Κασσαβέτης 22:00
05/11/2017 - αίθουσα Τζων Κασσαβέτης 12:30
09/11/2017 - αίθουσα Φρίντα Λιάππα 21:15

Ο ανθρακωρύχος

Ο Αλία, Βόσνιος ανθρακωρύχος που ζει επί 30 χρόνια και εργάζεται στη Σλοβενία, βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη ανακάλυψη. Έχοντας σταλεί από το αφεντικό του να διερευνήσει ένα ορυχείο σφραγισμένο ήδη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, θα αντικρύσει κάτι παράξενο. Μέσα σε μια φραγμένη στοά θα αποκαλύψει τους σκελετούς χιλιάδων ανθρώπων.
Κανείς δεν ξέρει, όμως, ποιοι άνθρωποι ήταν αυτοί. Μπορεί, όμως, και κανείς να μην θέλει να ξέρει, ούτε οι ντόπιοι, ούτε οι αρχές, ούτε το αφεντικό του. Ο ίδιος, όμως, έχοντας χάσει την οικογένειά του σε σφαγές του πρόσφατου πολέμου, χωρίς να έχει μπορέσει να εντοπίσει τις σορούς τους, θεωρεί χρέος του απέναντι στους νεκρούς που αποκάλυψε, να ψάξει την υπόθεση σε βάθος. Έτσι βρίσκεται παγιδευμένος σε μια ατέρμονη σύγκρουση της συνείδησής του με τη λογική της κοινής γνώμης, ρισκάροντας την ίδια του τη δουλειά, στοχεύοντας όμως στη διαφύλαξη της αξιοπρέπειάς του.

Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στη Σλοβενία το 2009, όταν ένας Βόσνιος ανθρακωρύχος βρέθηκε μπροστά σε έναν ομαδικό τάφο 60 και πλέον ετών. Ομοίως και τότε οι αντιδράσεις της κοινωνίας ήταν έντονες, καθώς κανείς δεν ήθελε να σκαλίσει μια σκοτεινή περίοδο της ιστορίας. Ταυτοποιήσεις των νεκρών δεν έγιναν ποτέ, ίσως γιατί δεν υπήρχε κανείς για να τους αναζητήσει, ίσως γιατί κανείς δεν ξέρει ποιοι ήταν αυτοί οι νεκροί. Ήταν προδότες συνεργάτες των Ναζί; ήταν πρόσφυγες που έστειλαν οι Βρετανοί από την Αυστρία για εκτέλεση; ήταν άνθρωποι που φοβήθηκαν τον πιθανό ερχομό του Κόκκινου Στρατού; Κανείς δεν θα μάθει.
Η ταινία γενικά προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ακόμη και σήμερα στη Σλοβενία, σε μια κοινωνία που δεν ενδιαφέρεται για το σκοτεινό παρελθόν και απλά δεν θέλει να ξέρει, δεν θέλει να μάθει.
Αποτελεί την πρόταση της Σλοβενίας για τα Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, ενώ στη χώρα μας προβλήθηκε στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Rudar (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Hanna Antonina Wojcik Slak
Πρωταγωνιστούν: Leon Lučev, Boris Cavazza, Jure Henigman, Tin Marn, Marina Redžepović, Zala Đurić Ribič
Διάρκεια: 98'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ματιές στα Βαλκάνια
03/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 18:00
04/11/2017 - αίθουσα Σταύρος Τορνές 20:30

4 Νοε 2017

Η ψυχή και το σώμα

Ο Έντρε είναι προϊστάμενος ενός σφαγείου ζώων. Όντας παράλυτος στο αριστερό χέρι, αποφεύγει να κατεβαίνει στο χώρο σφαγής των ζώων για καθαρά ψυχολογικούς λόγους, και γενικά είναι απόμακρος από τους υπόλοιπους υπαλλήλους.
Η Μαρία είναι μια νεαρή κοπέλα με πολλές ιδιαιτερότητες, η οποία αναλαμβάνει χρέη υπευθύνου ποιότητας των κρεάτων. Είναι εμμονική με την ακρίβεια και έχει μια μνήμη ξυράφι, όμως παρά τις σπουδές και τις γνώσεις της, αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, που την κάνουν ψυχρή και απόμακρη προς τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο Έντρε θα γοητευτεί από τη Μαρία και θα προσπαθήσει να την προσεγγίσει, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Όταν όμως κάποια στιγμή διαπιστώσουν ότι βλέπουν το ίδιο όνειρο κάθε βράδυ και ταυτίζονται με το ίδιο ζώο στο όνειρό τους, η περιέργεια του ενός για τον άλλον θα αυξηθεί. Δυο άνθρωποι που ψάχνουν την αγάπη, την βρίσκουν στο όνειρό τους στο πρόσωπο ενός ζευγαριού ελαφιών. Όπως φαίνεται όμως, τα πράγματα είναι πιο εύκολα στα όνειρα από ό,τι στην πραγματική ζωή.

Η ταινία περιγράφει την ανάγκη δύο ανθρώπων να αναζητήσουν την αγάπη. Ο ένας, έμπειρος στη ζωή, αλλά απομονωμένος από τον περίγυρό του, η άλλη αυτοαπομονωμένη και εμμονική από γεννησημιού της, αναζητούν αυτό που τους λείπει και δεν έχουν ίσως το θάρρος να το ψάξουν. Η αφορμή που ψάχνουν, εμφανίστηκε και πρέπει να μη χάσουν αυτήν την ευκαιρία. Στα ζώα στο όνειρό τους βλέπουν τον χαρακτήρα τους και μέσω του ονείρου προσπαθούν να τον διαμορφώσουν, όμως στην πραγματική ζωή η εφαρμογή είναι δυσκολότερη. Θα βρουν ο ένας τον άλλον στη ζωή, όπως ακριβώς και στο όνειρο;
Η ταινία απέσπασε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και αποτέλεσε την ταινία της πρεμιέρας στο 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Testről és lélekről (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Ildikó Enyedi
Πρωταγωνιστούν: Géza Morcsányi, Alexandra Borbély, Zoltán Schneider, Ervin Nagy, Itala Békés, Tamás Jordán
Διάρκεια: 116'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Ειδικές Προβολές
02/11/2017 - αίθουσα Ολύμπιον 20:00
03/11/2017 - αίθουσα Ολύμπιον 15:30

26 Οκτ 2017

Χωρίς αγάπη

Ο Μπαρίς και η Ζένια είναι ένα μοσχοβίτικο ζευγάρι στα πρόθυρα του διαζυγίου. Είναι δυο άνθρωποι που δεν γνώρισαν την αγάπη και δεν μπορούν να την μεταδώσουν ούτε καν στο παιδί τους, τον Αλιόσα. Και οι δυο έχουν πλέον προχωρημένες εξωσυζυγικές σχέσεις και προσπαθούν να φορτώσουν ο ένας στον άλλο το παιδί, μέσα από δηλητηριώδεις καυγάδες και εντάσεις μεταξύ τους.
Όταν μάρτυρας ενός ομηρικού καυγά γίνεται στα κρυφά ο ίδιος ο Αλιόσα, αντιλαμβανόμενος ότι κανείς από τους ανθρώπους που έπρεπε να νοιάζονται γι'αυτόν δεν τον θέλει, θα εξαφανιστεί από το σπίτι. Η εξαφάνιση, λόγω της αδιαφορίας των γονέων του, θα γίνει αντιληπτή μετά από δυο μέρες.
Θα μπορέσει άραγε αυτή η εξαφάνιση να κάνει τους δυο γονείς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το παιδί που έχουν φέρει στον κόσμο; Θα μπορέσει άραγε να κάμψει την έχθρα και να αμβλύνει τις διαφορές τους; Ή μήπως η προσωπική ζωή και η προσωπικότητα του καθενός θα είναι πιο ισχυρή μπροστά στο δράμα που θα έπρεπε να τους ταρακουνήσει;

Μέσα σε ένα τοπίο τόσο παγωμένο και ψυχρό, όσο και οι ψυχές των ίδιων των πρωταγωνιστών, εκτυλίσσεται ένα δράμα, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ένα μικρό παιδί, ένα πλάσμα που ήρθε στον κόσμο και που χωρίς να φταίει σε τίποτα επωμίζεται όλα τα δεινά ενός πικρού χωρισμού. Έχοντας βιώσει την αδιαφορία των ανθρώπων που θα έπρεπε να το αγαπούν και να το φροντίζουν, αποφασίζει να εξαφανιστεί από προσώπου γης, ώστε να μην είναι βάρος σε κανέναν. Έτσι έχει μάθει από μικρό, ότι δηλαδή είναι ένα βάρος που εμποδίζει την ευτυχία των γονιών του, και φεύγει άγνωστο για πού. Ίσως και να μην ενδιαφέρει για πού. Ποιος ενδιαφέρθηκε εξάλλου για το παιδί αυτό; Και πόσο αληθινό είναι το ενδιαφέρον των γονιών του όταν αυτό εξαφανίζεται;
Ο σημαντικός Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ ("Η επιστροφή", "Έλενα", "Λεβιάθαν") μας χαρίζει μια ακόμη σπουδαία ταινία, στην οποία δοκιμάζει τις σχέσεις των ανθρώπων μπροστά σε ένα προσωπικό δράμα, παρουσιάζει την επιρροή της αγάπης ή της μη αγάπης σε μια κοινωνία που έχει πλέον μάθει να αδιαφορεί, ενώ ταυτόχρονα δεν παραλείπει να ασκήσει μια κριτική στη σύγχρονη ρωσική κοινωνία και πολιτική, προβάλλοντας στο παρασκήνιο ορισμένα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας της χώρας του.
Η ταινία απέσπασε το ειδικό βραβείο της επιτροπής στις Κάννες, και το βραβείο καλύτερης διεθνούς ταινίας στο Μόναχο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 19 Οκτωβρίου 2017.

Нелюбовь (2017)
Σκηνοθεσία: Andrey Zvyagintsev
Σενάριο: Andrey Zvyagintsev, Oleg Negin
Πρωταγωνιστούν: Maryana Spivak, Aleksey Rozin, Matvey Novikov, Varvara Shmykova, Daria Pisareva, Yanina Hope, Andris Keiss
Διάρκεια: 127'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 20 Οκτωβρίου 2017 


15 Οκτ 2017

Η άλλη όψη της ελπίδας

Ο Κάλεντ, νεαρός Σύριος πρόσφυγας, μετά από πολλές περιπέτειες στην Ευρώπη, αποβιβάζεται στο Ελσίνκι και ζητά άσυλο από τις φινλανδικές αρχές. Έχοντας φύγει από το κατεστραμένο Χαλέπι, έχοντας χάσει όλα τα μέλη της οικογένειάς του, αναζητά την αδερφή του από την οποία χωρίστηκε βίαια στον κοινό τους δρόμο προς την ελευθερία.
Ο Βίκστρομ, χαρτοπαίκτης και πλανόδιος πωλητής ενδυμάτων, αποφασίζει να αλλάξει ζωή, να αφήσει την αλκοολική σύζυγό του και να αναλάβει ένα μάλλον περιθωριακό εστιατόριο.
Όταν μετά από πολλές περιπέτειες με τη φινλανδική δικαιοσύνη και το ρατσισμό στο δρόμο, ο Κάλεντ θα βρεθεί στο δρόμο του Βίκστρομ, ο νεόκοπος εστιάτορας θα προσφέρει στο νεαρό πρόσφυγα τη βοήθεια που χρειάζεται, μια στέγη, μια δουλειά και ένα πιάτο φαΐ. Ο Κάλεντ, όμως, δεν θα πάψει να ελπίζει ότι θα βρει την αδερφή του και θα την φέρει να ζήσουν μαζί, όπου κι αν καταλήξουν.

Για δεύτερη συνεχόμενη ταινία, μετά το "Λιμάνι της Χάβρης", ο σπουδαίος Φινλανδός σκηνοθέτης Άκι Κάουρισμακι ασχολείται με το προσφυγικό πρόβλημα στην Ευρώπη. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο πρόσφυγας και ο αγώνας του για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αύριο με αξιοπρέπεια και ελευθερία. Στο πρόσωπο του πρόσφυγα, ο σκηνοθέτης ασκεί δριμεία κριτική προς την κατάσταση που επικρατεί στις εμπόλεμες χώρες της Μέσης Ανατολής, καθώς και προς την αντιμετώπιση που είχαν αυτοί οι άνθρωποι από τις αρχές της Ευρώπης. Στο πρόσωπο του εστιάτορα, ο σκηνοθέτης μας δείχνει την ανθρωπιά και την ελπίδα που ένας απλός άνθρωπος μπορεί να προσφέρει, όταν οι αρχές αδρανούν και αδιαφορούν. Ταυτόχρονα η κλασικά μινιμαλιστική σκηνοθεσία του Καουρισμάκι και οι δεύτεροι ρόλοι - καρικατούρες, δίνουν μια ευχάριστη και χιουμοριστική χροιά στην ιστορία.
Σύμφωνα με το σκηνοθέτη, η ταινία αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας των λιμανιών (η πρώτη ήταν το "Λιμάνι της Χάβρης"). Συγκρίνοντας τις δύο ταινίες, μπορεί κανείς να βρει στοιχεία κοινά και το τρίπτυχο "πρόσφυγες - πολίτες - αρχές" από μια διαφορετική οπτική. Να αναμένουμε ότι η τελευταία ταινία της τριλογίας θα γυριστεί στην Πορτογαλία, όπου πλέον διαμένει ο σκηνοθέτης; Άγνωστο, αν και όχι απίθανο. Υπομονή λίγα χρόνια.
Η ταινία είναι ήδη πολυβραβευμένη, καθώς απέσπασε την Αργυρή Άρκτο στο Βερολίνο, βραβείο FIPRESCI στο Σαν Σεμπαστιάν, καθώς και βραβεία σε άλλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 12 Οκτωβρίου 2017.

Toivon tuolla puolen (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Aki Kaurismäki
Πρωταγωνιστούν: Sherwan Haji, Sakari Kuosmanen, Ilkka Koivula, Simon Al-Bazoon, Janne Hyytiäinen, Maria Järvenhelmi, Niroz Haji, Taneli Mäkelä, Kaija Pakarinen, Kati Outinen
Διάρκεια: 100'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 14 Οκτωβρίου 2017

27 Σεπ 2017

Στο τέλος του τούνελ

Ο Χοακίν είναι ένας παραπληγικός τεχνικός υπολογιστών που κατοικεί σε ένα διώροφο μαζί με το σκύλο του και εργάζεται στο υπόγειο του σπιτιού του. Έχει πρόσφατα χάσει σύζυγο και κόρη και το σπίτι του κινδυνεύει με κατάσχεση. Σύντομα θα αναγκαστεί να νοικιάσει το δωμάτιο του πάνω ορόφου και τότε θα εμφανιστεί η Μπέρτα, μια νεαρή χορεύτρια, μαζί με τη μικρή της κόρη, την Μπέτι, η οποία έχει σταματήσει να μιλάει για άγνωστο λόγο ήδη δυο χρόνια τώρα.
Σύντομα θα αναπτυχθεί μία συμπάθεια μεταξύ του Χοακίν και της Μπέρτα, η οποία όμως θα μετατραπεί σε καχυποψία, όταν ο Χοακίν θα ανακαλύψει ότι η Μπέρτα δεν βρίσκεται τυχαία εκεί. Δουλεύοντας στο υπόγειο, θα διαπιστώσει ότι στο διπλανό χώρο έχει κατοικοεδρεύσει μια επικίνδυνη συμμορία με γερές άκρες, η οποία έχει σκοπό να ληστέψει τη διπλανή τράπεζα σκάβοντας ένα τούνελ, και ότι η Μπέρτα αποτελεί το δόλωμά τους, καθώς είναι ερωμένη του αρχηγού της συμμορίας, Γκαλερέτο.
Συνειδητοποιώντας τον κίνδυνο που διατρέχει ο ίδιος, καθώς και η ίδια η Μπέρτα, θα πρέπει ο ίδιος να αναλάβει δράση, ώστε και ο ίδιος να σωθεί και τα σχέδια της συμμορίας να καταρρεύσουν και η Μπέρτα με τη μικρή να ξεφύγουν από τους κακοποιούς, καθώς και, αν μπορέσει, να βγάλει κι ο ίδιος ένα κάποιο κέρδος από όλη την ιστορία.
Κατά πόσο είναι δυνατόν να πετύχουν οι προσπάθειες του Χοακίν; Τα μέτωπα είναι πολλά, το πεδίο δράσης, οι δυνατότητες και ο χρόνος περιορισμένα.

Η ταινία συνεχίζει την επιτυχημένη παράδοση που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια ο ισπανόφωνος κινηματογράφος στο είδος του αστυνομικού θρίλερ. Αυτή τη φορά ο πρωταγωνιστής δεν είναι φανερός σε όλους, αλλά αποτελεί έναν αστάθμητο παράγοντα, που ο θύτης ουδέποτε είχε υποψιαστεί την παρουσία και το ρόλο του. Αυτή τη φορά δεν έχουμε μυστήριο, το οποίο καλείται ο θεατής να αποκρυπτογραφήσει, αλλά μυστήριο, το οποίο θα κληθεί ο θύτης να αντιμετωπίσει. Και τότε είναι που θα αρχίσει ένα παιχνίδι πάνω σε μια σκακιέρα, όπου το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο, και η ευφυΐα θα είναι ο παράγοντας που θα οδηγήσει στη λύτρωση.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ και στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 21 Σεπτεμβρίου 2017.

Al final del túnel (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Rodrigo Grande
Πρωταγωνιστούν: Leonadro Sbaraglia, Clara Lago, Pablo Echarri, Federico Luppi, Uma Salduende, Walter Donado, Javier Godino
Διάρκεια: 120'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Άλεξ στη Θεσσαλονίκη στις 23 Σεπτεμβρίου 2017

24 Σεπ 2017

Ακόμα κρύβομαι για να καπνίσω

Σε ένα Αλγέρι που μαστίζεται από τρομοκρατικές ενέργειες και πολιτικές εντάσεις μεταξύ ισλαμιστών και δυτικοφρόνων στα 1995, μια ισχυρόβουλη γυναίκα, η Φατίμα, διατηρεί ένα χαμάμ στο οποίο πηγαίνουν γυναίκες της γειτονιάς για να καλλωπιστούν και να νιώσουν ελεύθερες. Πραγματικά το χαμάμ μοιάζει σαν ο μόνος τόπος, στον οποίο μπορούν να νιώσουν ελεύθερες, να βγάλουν τα εσώψυχά τους χωρίς να νιώθουν το φόβο. Γυναίκες κάθε ηλικίας, κάθε κοινωνικής τάξης και κάθε οικογενειακής κατάστασης, με πολύ διαφορετικές ιστορίες ζωής συναθροίζονται στο χώρο. Συχνές βέβαια είναι και οι εντάσεις μεταξύ τους, αλλά η Φατίμα ξέρει να κρατάει τα κόζια.
Ένα πρωί, θα κάνει την εμφάνισή της η Μεριέμ, μια 16χρονη ετοιμόγεννη κοπέλα, την οποία κυνηγάει για λόγους τιμής της οικογένειας να σκοτώσει ο αδερφός της που μόλις γύρισε από το εξωτερικό. Η Φατίμα θα της προσφέρει καταφύγιο και θα κρατήσει επτασφράγιστο το μυστικό από τις υπόλοιπες λουόμενες.
Όταν στο χαμάμ θα εμφανιστεί η Ζαχία, χήρα του εμίρη-αρχηγού των ισλαμιστών, η καχυποψία μεταξύ των γυναικών για την παρουσία της θα ενταθεί, ενώ η Νάντια, άλλοτε φίλη της και νυν επαναστάτρια δυτικόφρονη, θα προσπαθήσει να την κάνει να συνειδητοποιήσει πού οδηγεί όλη η αυτή η μισάνθρωπη ιδεολογία της.
Άραγε ποιο μέλλον μπορεί να έχει μια τέτοια κοινωνία που μαστίζεται από τέτοιου είδους εντάσεις; Πώς θα μπορούσαν να βρουν οι γυναίκες του Αλγεριού ελευθερία σκέψης και βούλησης έξω από τα στενά όρια ενός χαμάμ; Πού οδηγεί μια ιδεολογία που δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή; Άραγε υπάρχει ελπίδα ή θα χρειαστεί μια θυσία για να γίνει κατανοητή η ανάγκη για αποτίναξη του μισανθρωπισμού;

Η ταινία μας δίνει ένα στίγμα για μια κοινωνία σε μια ισλαμική χώρα που βρίσκεται σε ένα τέλμα. Από τη μια ο οπισθοδρομισμός και η στενοκεφαλιά των κρατούντων κι από την άλλη η δίψα για κάτι καλύτερο και προοδευτικό. Αλλά όλα αυτά συμβαίνουν έξω από τα όρια του χαμάμ. Μέσα στο χαμάμ οι γυναίκες είναι ελεύθερες. Είναι ελεύθερες να εκφραστούν, να γδυθούν και να βγάλουν τον πραγματικό τους εαυτό. Χαρακτήρες πολλοί και διαφορετικοί, από την ισχυρόβουλη ιδιοκτήτρια και την ακόμη ανύπαντρη βοηθό της, μέχρι την ώριμη δασκάλα και τη γερασμένη μαία, βρίσκουν χώρο ελευθερίας. Ταυτόχρονα η ταινία ασκεί κριτική στο μισανθρωπισμό των στενόμυαλων παραδόσεων της κοινωνίας και διατυπώνει την ανάγκη αποτίναξής του και την ανάγκη προόδου της κοινωνίας, μιας κοινωνίας που θα είναι έτοιμη να δεχτεί ακόμη και όσους έχουν λοξοδρομήσει στην απέναντι πλευρά.
Την ταινία υποστήριξαν με την παρουσία τους δύο από τις πιο διάσημες γυναίκες ηθοποιούς του αραβόφωνου κόσμου, η Χιάμ Αμπάς και η Μπιγιούνα. Οι σκηνές από το εσωτερικό του χαμάμ γυρίστηκαν εξ ολοκλήρου στο Μπέη Χαμάμ (Λουτρά Παράδεισος) της Θεσσαλονίκης, ενώ οι εξωτερικές σκηνές στο Αλγέρι. Είναι πολύ σημαντική η συμβολή του ζεύγους Γαβρά στην παραγωγή της ταινίας, ενώ ελληνίδες ηθοποιοί συμμετέχουν ως κομπάρσοι ως λουόμενες στο χαμάμ.
Η ταινία απέσπασε βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, οπότε και πρωτοπροβλήθηκε στη χώρα μας, ενώ διανομή στις αίθουσες πήρε στις 21 Σεπτεμβρίου 2017.

À mon âge je me cache encore pour fumer (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Rayhana Obermeyer
Πρωταγωνιστούν: Hiam Abbass, Biyouna, Fadila Belkebla, Nadia Kaci, Nassima Benchicou, Sarah Layssac, Maymouna, Lina Soualem, Faroudia Amazit, Fethi Galleze
Διάρκεια: 90'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη (300 μέτρα περίπου από το χώρο των γυρισμάτων!!!!) στις 23 Σεπτεμβρίου 2017

23 Ιουλ 2017

Αόρατος επισκέπτης

Ο Αντριάν, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ξυπνάει μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι σε ένα κλειδωμένο από μέσα δωμάτιο ενός απομακρυσμένου ξενοδοχείου, ενώ στο μπάνιο κείται δολοφονημένη η ερωμένη του, Λάουρα. Ο ίδιος δηλώνει άγνοια για το φόνο και όντας σίγουρος για την αθωότητά του, προσλαμβάνει μια έμπειρη δικηγόρο για την υπεράσπισή του. Όμως, η είδηση ότι ένας νέος μάρτυρας έχει εμφανιστεί για να καταθέσει στο δικαστήριο στις επόμενες τρεις ώρες, θα αναγκάσει τον Άντριαν μαζί με τη δικηγόρο να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους.
Τότε ο Άντριαν θα κληθεί να αφηγηθεί στη δικηγόρο όλα τα γεγονότα που συνέβησαν μέχρι να φτάσουμε στη μοιραία στιγμή, καθώς και γεγονότα που σχετίζονται με την εξαφάνιση ενός νεαρού στην ευρύτερη περιοχή, με την οποία εξαφάνιση φαίνεται ο Άντριαν και η Λάουρα να έχουν σχέση.
Όμως ο Άντριαν στην αφήγησή του, και λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται, φάσκει και αντιφάσκει. Βαθιά μέσα του ξέρει ότι πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ώστε να κριθεί αθώος, και αυτό ακριβώς έχει καρφωθεί στη συνείδησή του το βγάζει προς τα έξω. Από την άλλη, όμως, η αλήθεια είναι αμείλικτη και η τελική λύση τέτοια, που το δίκαιο θα επικρατήσει και θα επιφέρει τη λύτρωση σε αυτόν που την έχει ανάγκη.

Η ταινία αποτελεί ένα καλοστημένο σκοτεινό θρίλερ μυστηρίου, όπου παρατηρείται ένα παιχνίδι μεταξύ της δικηγόρου και του πελάτη της, ώστε να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα σε δυο υποθέσεις όπου ο πελάτης φαίνεται μπλεγμένος. Χρησιμοποιώντας την τεχνική του μπρος-πίσω, ο σκηνοθέτης γυρνάει πίσω στο χρόνο όσες φορές χρειαστεί, ώστε να δημιουργηθούν οι ανατροπές που χρειάζεται για να δοθεί η τελική λύση. Ο πρωταγωνιστής προκαλεί αρχικά το αίσθημα της συμπόνοιας στο θεατή, το οποίο όμως σταδιακά μετατρέπεται δικαιολογημένα σε απέχθεια προς τον ίδιο, ενώ η δικηγόρος αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο επαγγελματικό της καθήκον και στην προσωπική της συνείδηση. Η τελική λύση, όμως, θα αποδείξει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα έχουμε πιστέψει από την αρχή. Μέσα από σενάρια επί σεναρίων για το τι πραγματικά έχει συμβεί, η αποκάλυψη της αλήθειας θα φέρει τον πρωταγωνιστή αντιμέτωπο με τον πραγματικό του εφιάλτη, την ίδια την πραγματικότητα.
Θα μπορούσαν να γραφτούν κι άλλα στοιχεία για την υπόθεση, όμως ο φόβος μην αποκαλυφθούν βασικά της στοιχεία, αποτρέπουν τον γράφοντα να τα αναλύσει περαιτέρω.
Ως προς την τεχνική της ταινίας, ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί την ίδια λογική που χρησιμοποίησε και στο "Σώμα", μόνο που αυτή τη φορά οι ανατροπές στην υπόθεση είναι συνεχείς και προκαλούνται κυρίως από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή, ενώ δίνεται μεγαλύτερη σχετικά βαρύτητα στην δευτερεύουσα υπόθεση, κάτι που στο "Σώμα" έγινε αντιληπτό κυρίως στο τέλος της ταινίας.
Η ταινία απέσπασε βραβείο κοινού σε φεστιβάλ στο Πόρτλαντ, ενώ στη χώρα μας προβάλλεται στις αίθουσες από τις 20 Ιουλίου 2017.

Contratiempo (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Oriol Paolo
Πρωταγωνιστούν: Mario Casas, Ana Waneger, José Coronado, Bárbara Lennie, Fransesc Orella, Paco Tous, Iñigo Gastesi
Διάρκεια: 106'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στο θερινό κινηματογράφο "Ελληνίς 2" στη Θεσσαλονίκη στις 22 Ιουλίου 2017

1 Ιουλ 2017

Τα παράπονα στο δήμαρχο

Το Πιετραμάρε είναι ένα ήσυχο παραθαλάσσιο χωριό στη Σικελία, όπου όμως βασιλεύει η αταξία και το ρουσφέτι, απόρροια της διοίκησης του διεφθαρμένου δημάρχου επί χρόνια, Πατανέ. Όταν λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές αποκαλύπτονται τα σκάνδαλα του δημάρχου, η ανάγκη για αλλαγή γίνεται σύνθημα στο στόμα του κόσμου.
Προς έκπληξη όλων, ακόμα και του ίδιου του κράτους, δημαρχός εκλέγεται ένας έντιμος άνθρωπος, ο καθηγητής Νατόλι, ο οποίος αμέσως πιάνει δουλειά για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του προκατόχου του και να βάλει το χωριό σε μια τάξη υλοποιώντας όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Όμως, στον αγώνα του αυτό σύντομα θα αποκτήσει πολέμιους. Καθώς η νομιμότητα είναι μια επί χρόνια άγνωστη λέξη για τον μικρόκοσμο στον οποίο ζει, στην προσπάθειά του καλείται να τα βάλει με όλο το διεφθαρμένο σύστημα, ένα σύστημα όμως, που από ό,τι φαίνεται βόλευε τους πολίτες του χωριού. Η στροφή στη νομιμότητα απαιτεί θυσίες, που κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει.

Χαρακτηρίστηκε όχι άδικα ως η νούμερο ένα ιταλική κωμωδία της χρονιάς. Οι σκηνοθέτες-πρωταγωνιστές Φικάρα και Πικόνε (στους ρόλους του κουνιάδου και του γαμπρού του νέου δημάρχου, που βάζουν εμπόδια στο έργο του), αν και χωρίς να εμβαθύνουν πολύ, περιγράφουν με τρόπο απλό, κατανοητό και χιουμοριστικό τις παθογένειες της κοινωνίας στον ιταλικό νότο και την αδυναμία της να συμμορφωθεί με τη νομιμότητα. Περιγράφουν, επιφανειακά μεν ουσιαστικά δε, πολλούς από τους χαρακτήρες που μπορεί να συναντήσει κανείς σε έναν τέτοιο μικρόκοσμο, την ανοχή της κοινωνίας σε έκνομες πράξεις και το πώς η δομή της έχει βασιστεί πάνω σε αυτές. Η νομιμότητα έρχεται σαν κάτι ξένο, κάτι πρωτόγνωρο, το οποίο δεν είναι η κοινωνία έτοιμη να δεχτεί και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να το πολεμήσει. Αν πολλά από τα λεγόμενα κακώς κείμενα σας θυμίζουν κάτι, είναι που η νοοτροπία της κοινωνίας του ιταλικού νότου μοιάζει τόσο πολύ με την ελληνική.
Στόχος της ταινίας δεν είναι να εμβαθύνει στις παθογένειες της κοινωνίας (ίσως αυτό να έκανε κάποιους κριτικούς να μην γράψουν καλά λόγια), αλλά μέσα από το -ώρες ώρες ακραίο- χιούμορ να κάνει το θεατή να περάσει ευχάριστα την ώρα του, πράγμα το οποίο και καταφέρνει, χωρίς να καταφεύγει στην εύκολη λύση. Αν και τους έντονους ρυθμούς στην αρχή της ταινίας διαδέχεται μια σχετική ηρεμία στο υπόλοιπο, προσωπικά θεωρώ ότι δεν χωλαίνει κάπου.
Η ταινία απέσπασε βραβείο στο διεθνές φεστιβάλ του Μπάρι, ενώ στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 29 Ιουνίου 2017.

L'ora legale (2017)
Σκηνοθεσία: Salvatore Ficarra, Valentino Piccone

Σενάριο: Salvatore Ficarra, Valentino Piccone, Edoardo De Angelis, Nicola Guaglianone, Fabrizio Testini

Πρωταγωνιστούν: Salvatore Ficarra, Valentino Piccone, Vincenzo Amato, Tony Sperandeo, Eleonora De Luca, Leo Gullotta, Ersilia Lombardo, Alessia D'Anna

Διάρκεια: 95'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Άλεξ στη Θεσσαλονίκη στις 30 Ιουνίου 2017

22 Μαΐ 2017

Το δίχτυ

Ο Τσουλ-γου είναι ένας φτωχός βορειοκορεάτης ψαράς που ζει μια λιτή και ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά του κοντά στα σύνορα με τη Νότια Κορέα. Όταν το δίχτυ που είχε απλώσει για να πιάσει ψάρια μπλέκεται στην προπέλα της βάρκας του και προκαλεί βλάβη στη μηχανή, τα ρεύματα θα παρασύρουν τη βάρκα και τον ίδιο στα χωρικά ύδατα της Νότιας Κορέας.
Οι αρχές της Νότιας Κορέας θα τον συλλάβουν για παράνομη είσοδο στη χώρα και θα τον ανακρίνουν για πιθανή κατασκοπεία. Απέναντί του βρίσκεται ένας εμμονικός κατήγορος που θέλει καλά και σώνει να τον βγάλει κατάσκοπο, ενώ ο διευθυντής της υπηρεσίας έχει άλλη γνώμη και θέλει να σώσει τον άτυχο ψαρά από το βορειοκορεατικό καθεστώς. Στο πλευρό του ψαρά είναι ένας νεαρός φύλακας, ο οποίος τον καταλαβαίνει και προσπαθεί να τον βοηθήσει να γυρίσει πίσω στην οικογένειά του, κάτι που ο Τσουλ-γου επιθυμεί διακαώς.
Μέσα από σειρές ανακρίσεων και τεχνασμάτων ώστε να πειστεί να αυτομολήσει, ο Τσουλ-γου αποδεικνύει το υψηλό φρόνημά του και την πίστη του για τη ζωή στη Βόρεια Κορέα. Την ίδια στιγμή η προπαγάνδα στη χώρα του σχετικά με το περιστατικό καλά κρατεί.
Θα καταφέρει τελικά ο Τσουλ-γου να επιστρέψει σώος στην οικογένειά του και να χαρεί ξανά τη ζωή του όπως την είχε φανταστεί;

Ο μεγάλος Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Κιμ Κι-Ντουκ επιστρέφει με ένα πολιτικό θρίλερ, που αφορά τις δυο χώρες της χερσονήσου, τις δυο πατρίδες όλων των Κορεατών. Δύο χώρες γειτονικές, ένας λαός διχοτομημένος, δυο εξουσίες που αλληλοκατηγορούνται, εχθρεύονται η μία την άλλη και δεν επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ του πληθυσμού. Καθεμία από τις αρχές έχει το δικό της δίκιο και το δικό της άδικο. Η καχυποψία υπάρχει παντού διάχυτη. Στη μέση βρίσκεται ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ένας αθώος ψαράς που προσπαθώντας να ξεμπλέξει το δίχτυ του, για να φέρει φαγητό στην οικογένειά του, βρέθηκε ο ίδιος μπλεγμένος σε ένα δίχτυ πολύ μεγαλύτερο και πιο σφιχτό, τόσο σφιχτό που θα παρακαλούσε ο ίδιος να ήταν ένα απλό ψάρι στο δικό του δίχτυ. Στην ταινία υπάρχουν σκηνικά που επαναλαμβάνονται, όμως αυτή η επανάληψη δημιουργεί την κατάλληλη ένταση που απαιτείται ώστε ο θεατής να νιώσει οίκτο προς τον πρωταγωνιστή που άθελά του βρέθηκε στην κατάσταση αυτή, και να επιδιώξει την τελική του λύτρωση.
Στη χώρα μας η ταινία πήρε διανομή στις αίθουσες στις 4 Μαΐου 2017.

Geumul - 그물 (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Kim Ki-Duk
Πρωταγωνιστούν: Ryoo Seung-bum, Kim Young-min, Lee Won-keun, Park Ji-il, Jeong Ha-dam, Sung Hyun-Ah, Guyhwa Choi, Kim Su-an
Διάρκεια: 114'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Φαργκάνη στη Θεσσαλονίκη στις 17 Μαΐου 2017

9 Μαΐ 2017

Suburra: Υπόγεια πόλη

Ένας γκάνγκστερ με το ψευδώνυμο "Σαμουράι" οραματίζεται να μετατρέψει την παραθαλάσσια περιοχή της επαρχίας της Ρώμης σε Λας Βέγκας, με τις πλάτες του ίδιου του Βατικανού. Ένας σημαντικός βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος βρίσκεται μπλεγμένος στο φόνο μιας 19χρονης ιερόδουλης. Ένας επιφανής Ρωμαίος πολίτης αυτοκτονεί και ο γιος του είναι αναγκασμένος να τακτοποιήσει το χρέος του πατέρα του προς την τσιγγάνικη μαφιόζικη οικογένεια των Ανακλέτι.
Η προσπάθεια του βουλευτή Μαλγκράντι να καλύψει τα ίχνη του θα πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στον υπόκοσμο της Ρώμης και θα καταδείξει το πώς η πολιτική στη χώρα έχει σχέση εξάρτησης με τη μαφία, της οποίας τα μέσα για την επικράτηση αποδεικνύονται πάντα πιο ισχυρά.

Η ταινία έρχεται να καταδείξει κάποιες από τις πλευρές της μαφίας στην Ιταλία. Φυσικά, για ευνόητους λόγους, αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Εκτός από τη σχέση εξάρτησης μαφίας - πολιτικού συστήματος, η ταινία παρουσιάζει το βαθμό αλληλοσεβασμού που υπάρχει μεταξύ των μαφιόζικων φαμελιών και πόσο όμως αυτός ο σεβασμός κρέμεται από μια λεπτή κλωστή. Η παραμικρή απόκλιση μπορεί να οδηγήσει σε βεντέτα με τραγικές συνέπειες.
Από την άλλη πλευρά, η ταινία εστιάζει και σε ανθρώπους εκτός μαφίας, οι οποίοι αναγκάζονται να υποταχθούν στις επιταγές της, είτε πρόκειται για πολιτικούς είτε πρόκειται για επιφανείς πολίτες είτε για τον απλό λαουτζίκο. Οι σχέσεις των ανθρώπων δοκιμάζονται, ενώ η προδοσία μπορεί να αποδειχτεί η μοναδική λύση για να γλιτώσει κανείς το τομάρι του.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ στην Ιταλία, ενώ στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 23 Μαρτίου 2017, ενάμιση περίπου χρόνο μετά την επίσημη κυκλοφορία της στην Ιταλία.

Suburra (2015)
Σκηνοθεσία: Stefano Sollima
Σενάριο: Giancarlo De Cataldo, Carlo Bonini, Sandro Petraglia, Stefano Rulli
Πρωταγωνιστούν: Pierfrancesco Favino, Alessandro Borghi, Claudio Amendola, Greta Scarano, Elio Germano, Giulia Gorietti, Adamo Dionisi
Διάρκεια: 135'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Μακεδονικόν" στη Θεσσαλονίκη στις 3 Μαΐου 2017

17 Απρ 2017

Ο δρόμος της διαφυγής

1942 και το μεγαλύτερο τμήμα της Γαλλίας τελεί υπό ναζιστική κατοχή. Στο υπό κατοχή Παρίσι ο Ρομάν Ζοφό, εβραίος στην καταγωγή, διατηρεί κουρείο, ενώ προσπαθεί να αναθρέψει τα τέσσερα παιδιά του. Όταν τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άσχημη τροπή, επιλέγουν να διαφύγουν προς το ελεύθερο τμήμα της Γαλλίας, στη Νίκαια. Όμως το κάθε μέλος της οικογένειας έπρεπε να φύγει ξεχωριστά. Έτσι, τα δυο μικρότερα αγόρια της οικογένειας, ο Μορίς και ο Ζοζέφ παίρνουν το τρένο με σκοπό να διαφύγουν και να επανενωθούν με την οικογένειά τους αργότερα στη Νίκαια.
Τα δυο αγόρια με κίνδυνο της ζωής τους ξεκινούν έναν μακρύ δρόμο προς την ελευθερία ή τουλάχιστον αυτό το οποίο νόμιζαν ως ελευθερία. Μέσα από κλειστοφοβικά χωριά, μέσα από αφιλόξενα βουνά και και πολλές δυσκολίες, θα βρουν το σθένος και την ευστροφία να αποφύγουν τους κατακτητές και να επιτύχουν το σκοπό τους.
Όμως οι ιστορικές εξελίξεις τρέχουν και τα δεδομένα αλλάζουν. Και τότε είναι που καταλαβαίνουν ότι μπορεί να αποχωριστούν την οικογένειά τους για πάντα. Όμως δεν μπορούν να το δεχτούν και θα κάνουν τα πάντα για να βρεθούν ξανά μαζί, έστω κι αν αυτό μπορεί να έχει τραγικές συνέπειες.

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ζοζέφ Ζοφό, που είχε γυριστεί σε ταινία και στα 1975. Ουσιαστικά αποτελεί την πραγματική ιστορία μιας εβραϊκής οικογένειας στο κατεχόμενο Παρίσι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σε μια περίοδο που δεν μπορούσε κανείς να εμπιστευτεί ούτε τη σκιά του, δυο αγόρια είναι αποφασισμένα να κάνουν το ακατόρθωτο, ώστε να κερδίσουν τη ζωή και την ελευθερία τους. Στην πορεία θα έρθουν αντιμέτωποι με καταστάσεις που θα τους σκληραγωγήσουν και τους ενισχύσουν την πίστη και την αφοσίωση στο μεγάλο τους στόχο. Οι καταστάσεις θα τους φέρουν σε γνωριμία με ανθρώπους διαφορετικών πεποιθήσεων, από διαφορετικά στρατόπεδα, και θα τους μάθουν να κρίνουν και να ξεχωρίζουν τι είναι το σωστό και τι το λάθος, ενώ παράλληλα θα τους ενισχύσουν το φρόνημα και θα τους δημιουργήσουν ένα μεγαλείο ψυχής, το οποίο θα φανεί σε μια από τις τελευταίες σκηνές της ταινίας.
Η ταινία πήρε διανομή στη χώρα μας στις 16 Απριλίου 2017.

Un sac de billes (2017)
Σκηνοθεσία: Christian Duguay
Σενάριο: Jonathan Allouche, Christian Duguay, Benoît Guichard, Alexandra Geismar, Laurent Zeitoun, Joseph Joffo
Πρωταγωνιστούν: Dorian Le Clech, Batyste Fleurial Palmieri, Patrick Bruel, Elsa Zylberstein, Bernard Campan, Kev Adams, Christian Clavier, César Domboy, Ilian Bergala, Coline Leclère, Emile Berling
Διάρκεια: 110'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 9/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Βακούρα στη Θεσσαλονίκη στις 16 Απριλίου 2017

16 Απρ 2017

Στα δάση της Σιβηρίας

Ο Τέντι, ένας νεαρός Γάλλος, απογοητευμένος από τη ζωή στη Δύση αποφασίζει να φύγει και να εγκατασταθεί το χειμώνα σε μια καλύβα στα βάθη της Σιβηρίας, δίπλα στις όχθες της λίμνης Βαϊκάλης. Ο αγώνας για επιβίωση σ'αυτό το άγριο, αλλά ταυτόχρονα πανέμορφο περιβάλλον, είναι εξαιρετικά δύσκολος. Άμαθος σε τέτοιες καταστάσεις, γίνεται έρμαιο των δύσκολων καιρικών συνθηκών.
Στην ευρύτερη περιοχή είχε εξαπλωθεί η φήμη ότι υπάρχει ένας φυγάς, τον οποίο οι αρχές έψαχναν για πάνω από 10 χρόνια για ένα έγκλημα που συνέβη στη γειτονική πόλη του Ιρκούτσκ και τώρα θεωρείται νεκρός.
Όταν μετά από μία σφοδρή χιονοθύελλα, ο Τέντι θα βρεθεί αναίσθητος στην επιφάνεια της παγωμένης λίμνης, ο Αλεξέι, ο εν λόγω φυγάς, θα τον περισώσει. Μεταξύ των δύο αντρών θα αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη φιλία, μακριά από το κοινωνικό περιβάλλον, το οποίο και οι δύο για τους δικούς τους λόγους θέλουν να αποφύγουν.

Γυρισμένη στο φυσικό της περιβάλλον, στις όχθες δηλαδή της Βαϊκάλης, η ταινία μας παρουσιάζει την ιδιαίτερη ιστορία φιλίας μεταξύ δύο ανθρώπων, πολύ διαφορετικών μεταξύ τους, που όμως έχουν κάτι κοινό, την ανάγκη αποστασιοποίησης, αλλά και αλληλοκατανόησης. Από τη μία έχουμε έναν νεαρό δυτικοευρωπαίο που αποζητά τη γαλήνη και την ηρεμία και θέλει να την βρει στην απομόνωση, σε ένα άγριο και αφιλόξενο τοπίο. Από την άλλη έχουμε έναν άνθρωπο μοναχικό, σε μια μοναξιά που ο ίδιος είχε επιβάλει στον εαυτό του, έναν άνθρωπο που επέλεξε την απομάκρυνση, που έχει μετανιώσει, αλλά δεν μπορεί πλέον να κάνει τίποτα γι'αυτό. Γνωρίζοντας ελάχιστα ο ένας τη γλώσσα του άλλου καταφέρνουν να συννενοούνται και να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Ο Αλεξέι γίνεται ο φάρος για τον Τέντι, ο άνθρωπος που θα τον βοηθήσει σ'αυτό το περιβάλλον, και ο άνθρωπος όμως που θα προσπαθήσει να τον πείσει να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει. Γνωρίζοντας ότι το τέλος του είναι κοντά, ο Αλεξέι δεν θέλει τη δική του μοίρα να την έχει ένας νεαρός με μια ζωή ολόκληρη μπροστά του. Ο Τέντι, όμως, από την άλλη νιώθει βέβαιος για την επιλογή του και την απόφασή του να παλέψει γι'αυτό που πραγματικά θέλει να κάνει.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Συλβαίν Τεσσόν. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 13 Απριλίου 2017.

Dans les forêts de Sibérie (2016)
Σκηνοθεσία: Safy Nebbou
Σενάριο: Sylvain Tesson, Safy Nebbou, David Oelhoffen
Πρωταγωνιστούν: Raphaël Personnaz, Yevgeniy Sidikhin
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στην αίθουσα "Παύλος Ζάννας" στη Θεσσαλονίκη στις 13 Απριλίου 2017

12 Απρ 2017

Βερολίνο, αντίο

Ο Μάικ είναι ένας έφηβος που μεγαλώνει σε μια πλούσια, αλλά δυσλειτουργική οικογένεια στα προάστια του Βερολίνου, με μια μητέρα εθισμένη στο αλκοόλ και έναν πατέρα που έχει τα μάτια του και αλλού, εκτός από τη δουλειά του. Η όλη αυτή κατάσταση έχει αντίκτυπο και στο σχολείο, όπου ο Μάικ αισθάνεται και είναι περιθωριοποιημένος από τους υπόλοιπους συμμαθητές του, οι οποίοι τον θεωρούν ψυχασθενή.
Όταν στο σχολείο έρχεται ένας καινούριος συμμαθητής, ο ρωσικής καταγωγής Αντρέι, ή Τσικ όπως είναι το ψευδώνυμό του, η ζωή του Μάικ θα αλλάξει. Αν και αρχικά του είναι αντιπαθής, στο τέλος της σχολικής χρονιάς όλα θα αλλάξουν.
Όταν η μητέρα του Μάικ θα πάει σε κλινική απεξάρτησης και ο πατέρας του φύγει για "επαγγελματικό" ταξίδι με τη βοηθό του, ο Τσικ θα εμφανιστεί στο σπίτι του Μάικ με ένα "δανεισμένο" Lada. Τα δυο παιδία θα βρουν την ευκαιρία και να πάρουν τη δική τους "εκδίκηση" από την υπόλοιπη τάξη και να ξεκινήσουν ένα ανέμελο ταξίδι προς το άγνωστο, ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες, αναποδιές, μακριά όμως από τις σκοτούρες που τους ταλάνιζαν όλη τη χρονιά.

Ο Φατίχ Ακίν στη νέα του ταινία ξεφεύγει από το ρεπερτόριο, στο οποίο τον έχουμε συνηθίσει, και βασιζόμενος στο ομώνυμο βιβλίο του Βόλφγκανγκ Χέρντορφ, μας παρουσιάζει μια δραματική και κωμική ταυτόχρονα περιπέτεια αυτοπραγμάτωσης. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν δύο έφηβοι, που ζουν στο περιθώριο των συνομηλίκων τους. Αποκλεισμένοι από όλους και από όλα, σε ένα περιβάλλον όχι ιδανικά πλασμένο γι'αυτούς, αποφασίζουν να ξεφύγουν από τα εσκαμμένα και να πράξουν επιτέλους αυτό που πραγματικά επιθυμούν. Παρά την αρχική απέχθεια, η κοινή μοίρα των δύο εφήβων θα τους φέρει κοντά και θα ισχυροποιήσει μια φιλία που στην αρχή φαινόταν ανέφικτη. Μέσα από όλες τις περιπέτειές τους, θα διαπιστώσουν τελικά ότι δεν είναι μόνοι στον κόσμο, ότι υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις ανθρώπων που μέσα από τις κακοτυχίες τους βρίσκουν τη δύναμη και ελπίζουν. Το ανέμελο ταξίδι των δύο εφήβων θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρουν τον εαυτό τους και να αποτινάξουν μια για πάντα από πάνω τους το ρόλο του θύματος.
Ο Φατίχ Ακίν δίνει το χώρο στους έφηβους να πρωταγωνιστήσουν, βάζοντας στο περιθώριο τους μεγάλους, και την ευκαιρία αυτή δεν την αφήνουν να πάει χαμένη προσφέροντάς μας ορισμένες πειστικότατες ερμηνείες, που παρά την εμφανή απειρία τους, μας αποδεικνύουν ότι το ταλέντο ξεχειλίζει.
Η ταινία απέσπασε Βραβείο Νεανικής ταινίας στα Βαυαρικά Βραβεία Κινηματογράφου, ενώ στη χώρα μας έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες στις 9 Μαρτίου 2017.

Tschick (2016)
Σκηνοθεσία: Fatih Akın
Σενάριο: Wolfgang Herrndorf, Lars Hubrich, Fatih Akın, Hark Bohm
Πρωταγωνιστούν: Tristan Göbel, Anand Batbilek Chuluunbaatar, Nicole Mercedes Müller, Aniya Wendel, Anja Schneider, Uwe Bohm, Xenia Assenza, Udo Samel, Claudia Gleiser-Bading
Διάρκεια: 93'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Μακεδονικόν" στη Θεσσαλονίκη στις 11 Απριλίου 2017

25 Μαρ 2017

Ακριβώς το τέλος του κόσμου

Ο Λουΐ, ένας νεαρός ομοφυλόφιλος συγγραφέας που πάσχει από μια ανίατη ασθένεια, επιστρέφει μετά από 12 χρόνια στο πατρικό του σπίτι στην εξοχή, όπου διαμένει η οικογένειά του, για να τους ανακοινώσει τον επικείμενο θάνατό του.
Πριν όμως καταφέρει να κάνει τις όποιες ανακοινώσεις, θα έρθει αντιμέτωπος με μια εντελώς δυσλειτουργική οικογένεια, καθώς η υποδοχή του από όλα τα μέλη ποικίλλει. Η μητέρα του, Μαρτίν, είναι περισσότερο χαμένη στον κόσμο της, ο μεγάλος του αδερφός, Αντουάν, είναι αντιδραστικός και σχεδόν βίαιος απέναντί του, η σύζυγος του Αντουάν, Κατρίν, την οποία ο Λουΐ δεν είχε γνωρίσει ποτέ, προσπαθεί να τον γνωρίσει και να τον καταλάβει, ενώ η μικρή του αδερφή, Σουζάν, είναι ιδιαίτερα ανυπόμονη και χαρούμενη για την επίσκεψη, καθώς θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει έναν αδερφό που ελάχιστα θυμάται.
Καθώς η ημέρα προχωρά, ο Λουΐ θα βρεθεί στο επίκεντρο ακατάσχετων συζητήσεων, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ή να προβάλλει τον εαυτό του, ενώ ταυτόχρονα μέσα του τον τρώει και η ασθένεια και η αγωνία για το πώς θα πει αυτό που είχε σκοπό να πει.

Η έκτη μεγάλου μήκους ταινία του νεαρού Καναδού σκηνοθέτη Ξαβιέ Ντολάν, αποτελεί μία σπουδή στο χαρακτήρα των πρωταγωνιστών, τον οποίο δομεί αριστοτεχνικά καθώς προχωράει η υπόθεση. Μπορεί το ίδιο το σενάριο και τα λόγια να μην έχουν κάποια ιδιαίτερη συνοχή, όμως ο τρόπος παιξίματος και τα ίδια τα βλέμματα των πρωταγωνιστών και τα κοντινά πλάνα έρχονται να ενισχύσουν το εγχείρημα του σκηνοθέτη. Στην όλη προσπάθεια αρωγός στέκεται και το εξαιρετικό καστ ηθοποιών του γαλλικού κινηματογράφου, σε ρόλους κομμένους και ραμμένους ακριβώς στα μέτρα τους.
Το σενάριο της ταινίας γενικά είναι σχετικά χαλαρό, καθώς βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ζαν-Λυκ Λαγκάρς, και θα ήταν περισσότερο κατάλληλο για το σανίδι παρά για τη μεγάλη οθόνη. Ομως, σκηνοθεσία και ηθοποιία το υποστηρίζουν απόλυτα και κάνουν το θεατή να ξεχνά τις όποιες αδυναμίες του. Γενικά, μπορεί κανείς να πει ότι αν δώσει κανείς προσοχή περισσότερο στις κινήσεις, τις αντιδράσεις και τα βλέμματα των πρωταγωνιστών και λιγότερο στα λόγια, θα καταλάβει ότι πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία.
Η ταινία απέσπασε δύο βραβεία επιτροπών στις Κάννες και βραβεία César ηθοποιίας, μοντάζ και σκηνοθεσίας. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις 23 Μαρτίου 2017.

Juste la fin du monde (2016)
Σκηνοθεσία: Xavier Dolan
Σενάριο: Xavier Dolan, Jean-Luc Lagarce
Πρωταγωνιστούν: Nathalie Baye, Vincent Cassel, Marion Cotillard, Léa Seydoux, Gaspard Ulliel
Διάρκεια: 97'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 24 Μαρτίου 2017

19 Μαρ 2017

Το άγνωστο κορίτσι

Η Τζενί είναι μια νεαρή, ανερχόμενη και ενσυνείδητη γιατρός. Ένα βράδυ ένα άγνωστο άτομο θα χτυπήσει την πόρτα του ιατρείου, όμως λόγω ήδη βεβαρυμένης υπερωρίας απαγόρευσε στο νεαρό μαθητεύομενο, τον Ζυλιέν, να ανοίξει. Την επομένη, ένας αστυνομικός θα την ενημερώσει για ένα περιστατικό που συνέβη στην ευρύτερη γειτονία. Ένα κορίτσι άγνωστων στοιχείων έχει βρεθεί δολοφονημένο δίπλα στο ποτάμι.
Όταν από το οπτικό υλικό της κάμερας ασφαλείας αποδειχτεί ότι το κορίτσι αυτό ήταν το άτομο που χτύπησε την πόρτα της Τζενί, η ίδια λόγω τύψεων και ευσυνειδησίας θα προσπαθήσει να βρει την αλήθεια, καθώς δεν μπορεί να δεχτεί ότι το άτομο που της ζήτησε βοήθεια και η ίδια αρνήθηκε, θα ταφεί χωρίς στοιχεία και χωρίς οι δικοί της να γνωρίζουν το παραμικρό.
Μέσα στην όλη προσπάθειά της να αποκαταστήσει το κακό που η ίδια θεωρεί ότι έκανε, θα βρεθεί μπλεγμένη σε μη ευχάριστες καταστάσεις, θα βρεθεί αντιμέτωπη με την καχυποψία του ευρύτερου περιβάλλοντός της, καθώς και δέσμια της ίδιας της συνείδησής της πρωτίστως ως γιατρού και δευτερευόντως ως πολίτη.

Αν και δεν αποτελεί την καλύτερη κινηματογραφική στιγμή τους, οι σπουδαίοι Βέλγοι σκηνοθέτες Αδερφοί Νταρντέν θίγουν ένα ακόμη κοινωνικό θέμα, αυτό της μετανάστευσης, το οποίο όμως πιάνουν από διαφορετική οπτική, πιο χαλαρή σε σχέση με την προ 20ετίας "Υπόσχεση". Αυτή τη φορά δεν είναι ο μετανάστης το κύριο πρόσωπο της ταινίας παρά τον τίτλο που παραπέμπει εκεί, αλλά η νεαρή ντόπια γιατρός που προσπαθεί να ακούσει τη συνείδησή της για να αποκαταστήσει την αδικία, για την οποία θεωρεί ότι φέρει μερίδιο ευθύνης. Ακολουθώντας σε ολόκληρη την ταινία από κοντά την πρωταγωνίστρια γιατρό, μας κάνουν μάρτυρες της διακύμανσης της αγωνίας της να ανακαλύψει την αλήθεια, πρωτίστως για το ίδιο το θύμα και έπειτα για να ησυχάσει η ίδια από τις τύψεις που την ταλανίζουν.
Η ταινία ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, ενώ στη χώρα μας προβλήθηκε αρχικά στα πλαίσια του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και πήρε διανομή στις αίθουσες στις 16 Μαρτίου 2017.

La fille inconnue (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Πρωταγωνιστούν: Adèle Haenel, Olivier Bonnaud, Jérémie Renier, Louka Minella, Olivier Gourmet, Christelle Cornil
Διάρκεια: 113'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας



Βαθμολογία υπογράφοντος: 7/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 18 Μαρτίου 2017

22 Φεβ 2017

Δείπνο ηλιθίων

Ο Πιερ, ένας σνομπ μεγαλοεκδότης, έχει μια πολύ κακή συνήθεια μαζί με άλλους φίλους του. Κάθε βδομάδα διοργανώνουν ένα δείπνο, όπου προσκαλούν ανθρώπους με φαινομενικά χαμηλή νοημοσύνη, με σκοπό να σπάνε πλάκα μαζί τους και με κάποιον τρόπο να τους χλευάζουν. Όποιος δε από την παρέα καταφέρει να βρει και να φέρει τον πιο βλάκα, ανακηρύσσεται νικητής της βραδιάς.
Όταν ο Πιερ στο πρόσωπο του κυρίου Πινιόν, ενός υπαλλήλου του υπουργείου οικονομικών, θα βρει το κατάλληλο άτομο για να φέρει στο δείπνο, τα πράγματα θα πάρουν μια εντελώς απρόσμενη τροπή. Πρώτα ένα ατύχημα που έχει ο ίδιος θα καταστήσει αδύνατη τη μετάβασή του στο δείπνο. Έπειτα, η σύζυγός του θα τον εγκαταλείψει, κατακρίνοντάς τον για αυτήν την κακή του συνήθεια.
Το μόνο άτομο που πλέον θα μπορούσε να βοηθήσει τον Πιερ να ανακτήσει την υγειά και τη σύζυγό του, φαίνεται να είναι ο ίδιος ο Πινιόν, ενώ μια σειρά από απρόσμενες αλυσιδωτές αντιδράσεις θα φέρουν τον ίδιο τον Πιερ από τη θέση του θύτη στη θέση του θύματος.

Η ξεκαρδιστική αυτή κωμωδία βασίζεται πάνω στο ομώνυμο θεατρικό έργο του ίδιου του σκηνοθέτη, Φράνσις Βέμπερ. Η πλοκή βασίζεται εν πολλοίς στις διαφορετικές και συνεχείς συμπτώσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στην τελική λύση. Ο θεατής νιώθει αρχικά μια απέχθεια προς τον Πιερ, η οποία βαθμιαία μετατρέπεται σε οίκτο, καθώς βλέπει όλη τη ζωή του να καταρρέει με δραματικό τρόπο, έστω κι αν ο ίδιος το είχε προκαλέσει όλο αυτό. Ειδικά όταν, για να ανακτήσει τη ζωή του, συμμαχεί με θεούς και δαίμονες, με ανθρώπους που δεν θα ήθελε ποτέ να συμμαχήσει, αποδεικνύει πόσο αξιολύπητος είναι. Από την άλλη, ο χαρακτήρας του Πινιόν προκαλεί τη συμπάθεια του θεατή, ενώ η χαρακτηριστική του αφέλεια δίνει στην όλη υπόθεση την κατάλληλη πλοκή που θα οδηγήσει στη λύση.
Η ταινία απέσπασε βραβεία César και Lumière, κυρίως για την εκπληκτική ερμηνεία του αδικοχαμένου Ζακ Βιγιερέ στο ρόλο του Πινιόν, καθώς και για το προσαρμοσμένο σενάριο. Αρκετά χρόνια αργότερα η ταινία γνώρισε -αλίμονο- και μια αμερικανική διασκευή, η οποία όμως προφανώς στέφθηκε από την απόλυτη αποτυχία.

Le dîner des cons (1998)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Francis Veber
Πρωταγωνιστούν: Jacques Villeret, Thierry Lhermitte, Francis Huster, Daniel Prévost, Alexandra Vandernoot, Edgar Givry
Διάρκεια: 80'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

12 Φεβ 2017

Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική ατζέντα

Τέλη δεκαετίας του 1950 και στη Φρανκφούρτη, ο εβραϊκής καταγωγής δικαστής Φριτς Μπάουερ βρίσκεται στα ίχνη ενός καταζητούμενου ναζί εγκληματία πολέμου, του Άντολφ Άιχμαν. Δεχόμενος προσωπικά ο ίδιος απειλές για τη ζωή του, και αντιμετωπίζοντας την καχυποψία συναδέλφων του, καθώς και την απροθυμία των αρχών να συμβάλλουν στο έργο του, ο Μπάουερ δεν θα το βάλει κάτω και θα προσπαθήσει να φτάσει στον απώτερο σκοπό του: να φέρει τον Άιχμαν στη Δυτική Γερμανία, για να δικαστεί και να καταδικαστεί για τα εγκλήματά του.
Μια τέτοια δίκη, όμως, σύμφωνα με τις αρχές της χώρας, θα ήταν επικίνδυνη και για την ίδια τη χώρα, αλλά και για το νέο μεγάλο σύμμαχό της στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, τις ΗΠΑ. Ο Μπάουερ όμως, και με το δίκιο του, δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Μην μπορώντας πλέον να εμπιστευτεί ούτε τη σκιά του στην ίδια του τη χώρα, ο Μπάουερ θα στραφεί στη Μοσάντ, που επιζητεί κι αυτή την καταδίκη του Άιχμαν για τα εγκλήματά του κατά των Εβραίων. Η απόφασή του, όμως, αυτή θα χαρακτηριστεί προδοτική προς την πατρίδα του. Ίσως, όμως, ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να σώσει την πατρίδα του, είναι ακριβώς αυτός, δηλαδή να την προδώσει.

Μπορεί να είχαν περάσει ήδη 12 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος και η Δυτική Γερμανία να έχει ήδη βρεθεί στο στάδιο της γοργής ανάπτυξης, οι κρατικές δομές όμως φαίνεται ότι παραμένουν σάπιες. Παρά τη θέληση του κόσμου να αποτινάξει τη ρετσινιά του ναζισμού, υπάρχει πάλι μια μειοψηφία που κινεί τα νήματα και δεν αφήνει πολλά περιθώρια πλήρους ελευθερίας κινήσεων. Όντας κι ο ίδιος εβραϊκής καταγωγής, ο πρωταγωνιστής μας βρίσκεται αντιμέτωπος με όλο αυτό το σάπιο σύστημα και ο μόνος τρόπος για να δράσει είναι ο κρυφός. Τότε είναι που θα πρέπει να αντιληφθεί ποιος είναι μαζί του και ποιος όχι, ποιον θα πρέπει να εμπιστευτεί και ποιον όχι.
Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και στη δράση του δικαστή Μπάουερ, του οποίου ο ρόλος στην καταδίκη του Άιχμαν καθώς και άλλων ναζί εγκληματιών πολέμου αποκαλύφθηκε αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του το 1968. Απέσπασε αρκετά βραβεία μέσα στη Γερμανία, καθώς και βραβείο κοινού στο Λοκάρνο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 19 Ιανουαρίου 2017.

Der Staat gegen Fritz Bauer (2015)
Σκηνοθεσία: Lars Kraume
Σενάριο: Lars Kraume, Oliver Guez
Πρωταγωνιστούν: Burghart Klaußner, Ronald Zehrfeld, Jörg Schüttauf, Sebastian Blomberg, Michael Schenk, Stefan Gebelhoff
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στην αίθουσα "Σταύρος Τορνές" στη Θεσσαλονίκη στις 3 Φεβρουαρίου 2017

7 Φεβ 2017

Έτερος εγώ

Ο Δημήτρης Λαΐνης είναι ένας νεαρός, εύστροφος αλλά και ιδιόρρυθμος καθηγητής εγκληματολογίας. Μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και στο νοσοκομείο, όπου βρίσκεται ο πατέρας του σε κώμα.
Μια περίεργη δολοφονία θα γίνει αφορμή, για να ζητήσει η αστυνομία τη βοήθειά του. Μια σειρά, όμως, από νέες δολοφονίες με τον ίδιο σχεδόν τρόπο και με ίδια σχεδόν στοιχεία αφημένα επίτηδες στους τόπους των εγκλημάτων, θα οδηγήσει τον πρωταγωνιστή μας στη σκιαγράφηση του προφίλ του δολοφόνου.
Όμως κάτι λείπει, κάτι που να συνδέει τους φόνους, που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους.
Άραγε τι σημαίνουν τα ρητά του Πυθαγόρα, τα οποία βρίσκονται γραμμένα σε διάφορα σημεία στους τόπους των εγκλημάτων; Τι μπορεί να σημαίνει ένας συγκεκριμένος αριθμός, όψεις του οποίου εμφανίζονται στους συγκεκριμένους χώρους; Με τη βοήθεια ενός διακεκριμένου Γάλλου μαθηματικού, ο πρωταγωνιστής μας θα αρχίσει σιγά σιγά να ξετυλίγει το κουβάρι των ανεξήγητα αλλόκοτων στοιχείων, μέχρι να βρει την τελική λύση του μυστηρίου.

Ο πρωταγωνιστής μας θα κληθεί να δώσει λύση σε μια σειρά εγκλημάτων, προσπαθώντας να σκιαγραφήσει το προφίλ του δολοφόνου και να εξακριβώσει τα κίνητρά του, χωρίς να έχει την παραμικρή εικόνα για εκείνον. Επηρεασμένος, όμως, από την προσωπική του ζωή, βρίσκεται συνεχώς σε μία κατάσταση ανισορροπίας, ακροβατώντας σε ένα σκοινί, αμφιταλαντευόμενος μεταξύ αυτού που του επιτάσσει το επαγγελματικό του καθήκον και αυτού που τον παρακινεί η προσωπική του συνείδηση. Όταν φτάσει στην άκρη αυτού του σκοινιού, θα πρέπει να αποφασίσει.
Η ταινία, αν και εκ πρώτης όψεως αναφέρεται σε στυγερά εγκλήματα και σε έναν δολοφόνο που πρέπει να αποκαλυφθεί, βαθύτερα μιλάει για τη φιλία και το δέσιμο των ανθρώπων. Πολλές φορές στις διαπροσωπικές σχέσεις του, ένας άνθρωπος βρίσκει σε έναν άλλο άνθρωπο το άλλο του μισό, και όλη αυτή η διαδικασία δείχνει το μέγεθος της σημασίας που έχει ο ένας για τον άλλο, που ορισμένες φορές μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ακραίες καταστάσεις. Έτσι και οι δυο πρωταγωνιστές μας, ο ένας φανερός, ο διώκτης, κι ο άλλος κρυφός, ο στόχος, κρύβουν μέσα τους μια παρόμοιας έντασης ιστορία ζωής.
Η ταινία προβλήθηκε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το βραβείο κοινού μεταξύ των ελληνικών ταινιών, ενώ στις αίθουσες πήρε διανομή στις 19 Ιανουαρίου 2017.

Έτερος εγώ (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Σωτήρης Τσαφούλιας
Πρωταγωνιστούν: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Δημήτρης Καταλειφός, Μάνος Βακούσης, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Γιώργος Χρυσοστόμου, Κόρα Καρβούνη, François Cluzet
Διάρκεια: 101'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στην Κοζάνη στις 6 Φεβρουαρίου 2017

18 Ιαν 2017

Ο εμποράκος

Ο Εμάντ, φιλόλογος, και η σύζυγός του, Ράνα, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σπίτι στο οποίο διαμένουν, λόγω επικείμενης κατάρρευσης. Αμφότεροι είναι πρωταγωνιστές στο θέατρο και αυτήν την περίοδο ανεβάζουν την παράσταση "Ο θάνατος του Εμποράκου" του Άρθουρ Μίλερ.
Όταν στο καινούριο τους σπίτι, η Ράνα θα δεχτεί βίαιη επίθεση από έναν άγνωστο, ο οποίος σχετιζόταν με την προηγούμενη ένοικο του διαμερίσματος, η ζωή του ζευγαριού δεν θα είναι πια η ίδια. Η Ράνα, κατατρομαγμένη, θα προσπαθήσει να προχωρήσει στη ζωή της, ελπίζοντας όσο το δυνατόν να ξεχάσει το γεγονός, όμως τα πάντα γύρω της θα της το θυμίζουν. Ο Εμάντ, από την άλλη, θα θελήσει να περισώσει την τιμή της συζύγου του, και αναζητεί την εκδίκηση για τον άνθρωπο που διέπραξε την ατιμία.
Όσο, όμως, ο Εμάντ θα προσπαθεί να βρει την αλήθεια, τόσο ο ρόλος του στο θέατρο θα γίνει βίωμα στην ίδια του τη ζωή, ενώ ταυτόχρονα η σχέση του ζευγαριού σιγά σιγά αρχίζει να καταρρέει, όπως το παλιό τους σπίτι.

Στην ταινία έχουμε από τη μία ένα θύμα που προσπαθεί να ξεπεράσει τις πληγές του και να δώσει τόπο στην οργή, κι από την άλλη έναν άνθρωπο που θα ψάξει την εκδίκηση για να περισώσει την τιμή της συζύγου του. Θα ψάξει, όμως, μία εκδίκηση όχι βίαιη, αλλά μια εκδίκηση που θα καταρρακώσει τον θύτη ψυχικά και ηθικά και θα τον κάνει να αναλογιστεί τις πράξεις του. Όμως, η όλη αυτή προσπάθεια θα μετατρέψει τον ίδιο τον πρωταγωνιστή στον τραγικό χαρακτήρα του δράματος, σε ένα θύμα της ίδιας του της αξιοπρέπειας, που του επιβάλλει να ισορροπεί ανάμεσα στο μίσος και τον οίκτο για το θύτη.
Ο Ασγκάρ Φαραντί θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του ιρανικού και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Κι αν το προ εξαετίας Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας υπήρξε η αφορμή για το ευρύ κοινό να γνωρίσει και το πρότερο έργο του, οι νεότερες ταινίες του διαρκώς αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο της κινηματογραφικής ευφυΐας του δημιουργού. Η απέριττη κινηματογράφηση και τα ιδιαίτερα θέματα με τα οποία καταπιάνεται, έρχονται να τον κατατάξουν σε έναν από τους σημαντικότερους στο είδος του.
Η ταινία έχει ήδη αποσπάσει βραβεία στις Κάννες και υποψηφιότητες στις Χρυσές Σφαίρες και στα Όσκαρ. Στη χώρα μας προβλήθηκε αρχικά στα πλαίσια του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ διανομή στις αίθουσες πήρε στις 12 Ιανουαρίου 2017.

Forushande (2016 - فروشنده)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Asghar Farhadi
Πρωταγωνιστούν: Shahab Hosseini, Taraneh Alidoosti, Babak Karimi, Mina Sadati, Farid Sajjadi Hosseini, Mojtaba Pirzadeh, Maral Bani Adam
Διάρκεια: 125'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 9/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 18 Ιανουαρίου 2017