29 Δεκ 2011

Υπηρέτριες

Βρισκόμαστε στα 1963 στην πόλη Τζάκσον της πολιτείας του Μισσισσιππή, στην πολιτεία με τα υψηλότερα ποσοστά φυλετικού ρατσισμού έναντι των μαύρων, στην πολιτεία όπου ο κανόνας είναι οι πλούσιες οικογένειες λευκών να έχουν μαύρες υπηρέτριες στις επαύλεις τους και να τις εκμεταλλεύονται μη παρέχοντάς τους ούτε καν τα βασικά προς το ζην.
Η Γιουτζίνια Φίλαν, ή αλλιώς Σκίτερ, είναι πια εύπορη νεαρή λευκή κοπέλα, που μόλις έχει αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο του Μισσισσιππή και έχει όνειρα για να κάνει καριέρα ως δημοσιογράφος ή συγγραφέας. Πιάνει δουλειά σε μια τοπική εφημερίδα, αναλαμβάνοντας να απαντά γράμματα για μια στήλη περί της οικιακής καθαριότητας. Μη γνωρίζοντας, όμως, και πολλά πράγματα για τα θέματα αυτά, αποφασίζει να κάνει μια επαναστατική τομή. Για να μπορεί να δίνει σωστές συμβουλές περί καθαριότητας πρέπει να συμβουλευτεί τους ειδικούς, ή καλύτερα, τις ειδικές, δηλαδή τις μαύρες υπηρέτριες, σε μια εποχή και μια περιοχή που οι οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ λευκών και μαύρων πέραν από τη σχέση αφεντικού-υπηρέτη ήταν απαγορευμένη.
Εκεί πλέον, η Σκίτερ πρέπει να αντιμετωπίσει τον κύκλο της, τις φίλες της. Οι φίλες της είναι μια ομάδα πλούσιων νέων γυναικών, που έχουν κάνει παιδιά, δεν έχουν σπουδάσει και έχουν δημιουργήσει το "Σύλλογο Λευκών Γυναικών". Όλες τους στο σπίτι έχουν μαύρες υπηρέτριες. Η Σκίτερ ζητάει από την Έιμπιλιν, υπηρέτρια της Ελίζαμπεθ, να την βοηθήσει με τις συμβουλές αυτές.
Η Έιμπιλιν έχει πρόσφατα χάσει το γιο της και εργάζεται υπομονετικά στης Ελίζαμπεθ παρά τις αντίξοες συνθήκες. Αγαπάει πολύ τη μικρή κόρη της Ελίζαμπεθ, τη Μέι Μόμπλι, για την οποία η ίδια η μητέρα της μάλλον αδιαφορεί.
Η καλύτερη φίλη της Έιμπλιν είναι η Μίνι, μια επίσης μαύρη υπηρέτρια, αθυρόστομη και φασαρτζού ώρες ώρες, η οποία ζει με τα τέσσερα παιδιά της και τον τυραννικό σύζυγό της. Δουλεύει στης Χίλυ, μιας φαντασμένης νεαρής πλούσιας λευκής, η οποία είναι πρόεδρος του Συλλόγου των Γυναικών, ρατσίστρια, και η οποία επιβάλλει σε όλες τις φίλες της ένα νέο πλάνο υγιεινής, υποχρεώνοντάς τους να φτιάχνουν εξωτερικές τουαλέτες, ώστε να τις χρησιμοποιούν οι υπηρέτριες και να μένουν καθαρές οι εσωτερικές τουαλέτες από τα μικρόβια που πιστεύει ότι αυτές φέρνουν.
Η Σκίτερ έχοντας αρχίσει να νιώθει απέχθεια για τους τρόπους των φιλενάδων της και αντιλαμβανόμενη ότι η αγαπημένη της υπηρέτρια, η οποία την μεγάλωσε, δεν έφυγε από το σπίτι τους οικειοθελώς, αλλά απολύθηκε, αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο βασισμένο σε ιστορίες που θα της διηγούνταν οι υπηρέτριες, σχετικά με το πώς αυτές δουλεύουν και τις συνθήκες που καλούνται καθημερινά να αντιμετωπίσουν, ελπίζοντας ότι ο κόσμος θα ευαισθητοποιηθεί. Έχοντας αποβάλλει όλα τα ταμπού από πάνω της, είναι έτοιμη να ακούσει τα πάντα, ενώ έχει επικοινωνία και με εκδοτικό οίκο στη Νέα Υόρκη, ώστε να δημοσιεύσει το βιβλίο.
Αρχικά, η Έιμπιλιν είναι διστακτική, όμως μια σειρά από γεγονότα την πείθουν ότι πρέπει να μιλήσει. Οργανώνει κρυφές συναντήσεις με τη Σκίτερ στο σπίτι της και αρχίζει να της διηγείται ιστορίες. Ταυτόχρονα η Μίνι απολύεται, καθώς χρησιμοποίησε την εσωτερική τουαλέτα, και συκοφαντείται από τη Χίλυ, ώστε να μην μπορεί να βρει πουθενά δουλειά. Τελικά βρίσκει δουλειά στης Σέλια, την οποία αντιπαθούν όλες οι καθώς πρέπει κυρίες του Συλλόγου και την θεωρούν παράσιτο.
Μια σειρά από γεγονότα, και ιδίως η σύλληψη μίας εξ αυτών μπροστά στα μάτια τους, κάνει τις υπόλοιπες επίσης διστακτικές μαύρες υπηρέτριες να μιλήσουν στη Σκίτερ.
Τελικά θα καταφέρει η Σκίτερ να εκδώσει το βιβλίο και τι αποδοχή θα έχει αυτό; Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις της λευκής κοινότητας του Τζάκσον και τι αντίκτυπο θα έχει στην κοινωνία και στην ίδια τη Σκίτερ; Θα βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας των υπηρετριών ή θα συνεχίσει η εξωφρενική Χίλυ να επηρεάζει τις συν αυτή; Θα νιώσει δικαιωμένη η κοινότητα των μαύρων στο Τζάκσον; Ποιος θα είναι ο ρόλος της Σέλια στην πλοκή της όλης ιστορίας;

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα "The Help" της Κάθρυν Στόκετ και έχει κερδίσει αρκετά βραβεία εντός των ΗΠΑ, ιδιαίτερα της Αφροαμερικανικής Ένωσης Κριτικών και της Ένωσης των Γυναικείων Δικαιωμάτων, ενώ έχει κερδίσει υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες. Στη χώρα μας προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 24 Νοεμβρίου 2011.

The Help (2011)
Σκηνοθεσία: Tate Taylor
Σενάριο: Tate Taylor, Kathryn Stockett (βιβλίο)
Πρωταγωνιστούν: Emma Stone, Viola Davis, Bryce Dallas Howard, Octavia Spencer, Jessica Chastain, Ahna O'Reilly, Allison Janney
Διάρκεια: 146'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας



Βαθμολογία στο imdb κατά τη στιγμή της ανάρτησης: 8,0/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Βακούρα" στη Θεσσαλονίκη στις 28 Δεκεμβρίου 2011.

26 Δεκ 2011

Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν

Η Εύα Χατζαντουριάν θα μπορούσε να ζήσει μια φυσιολογική και ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά της, τη δουλειά της, το σπίτι της. Η ίδια, πετυχημένη ταξιδωτική πράκτορας και συγγραφέας ταξιδιωτικών οδηγών, ζει σε μια έπαυλη στην εξοχή μαζί με το σύζυγό της, Φράκλιν, και τα δυο παιδιά τους, τον Κέβιν και τη Σέλια. Όλα αυτά ακούγονται ιδανικά, όλα αυτά αποτελούν εχέγγυο για μια ευτυχισμένη ζωή.
Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Στην πραγματικότητα η ζωή της είναι μια κόλαση, μια κόλαση την οποία προκάλεσε ο γιος της, ο Κέβιν. Ποιος είναι όμως ο Κέβιν; Ένα φυσιολογικό παιδί ή ένα τέρας; Ένας άγγελος με σατανικό βλέμμα ή ένας διάβολος με όψη αγγέλου;
Στην πραγματικότητα ο Κέβιν από μικρός είναι αντιδραστικός. Κάνει πάντα του κεφαλιού του, σε σημείο που οι γονείς του να έχουν απηυδήσει με τη συμπεριφορά του, αλλά ταυτόχρονα να πρέπει να κάνουν υπομονή και να πηγαίνουν αναγκαστικά με τα νερά του. Οι συμπεριφορές του ενίοτε ακραίες. Δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Στο σπαθί του ή στο βέλος του; Ναι, στο βέλος του. Δεινός τοξοβόλος στα 16 του, σκοτώνει τον πατέρα και την αδερφή του και προκαλεί μακελειό στο σχολείο του...
Η Εύα, σήμερα, μόνη της, έχοντας χάσει σύζυγο και κόρη και έχοντας το γιο στη φυλακή, ζει μια κόλαση. Νιώθει υπεύθυνη για τις πράξεις του γιου της και το ίδιο θεωρούν και οι γύρω της με τις αντιδράσεις τους απέναντί της. Γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στο μακελειό, γείτονες που γνωρίζουν. Δεν μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα χωρίς έγνοιες στο δρόμο. Ακόμη και στην καινούρια της δουλειά δεν μπορεί να ξεφύγει από τους εφιάλτες. Πρόσωπα και εικόνες που αντικρύζει καθημερινά της φέρνουν αναμνήσεις, αναμνήσεις που δεν θέλει να θυμάται, αλλά πρέπει να ζήσει με αυτές.

Παρά τον τίτλο της ταινίας, ο κύριος χαρακτήρας είναι η Εύα. Η Εύα είναι το τραγικό θύμα της όλης ιστορίας, μέσα από την ιδιότυπη σχέση μητέρας και γιου, η οποία δεν είναι καθόλου φυσιολογική. Ο Κέβιν από μικρός φρόντιζε σιγά σιγά να καταστρέψει τη ζωή της Εύας, μέχρι που της έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Η ταινία επικεντρώνει στη ζωή της Εύας, που αποτελεί τη βάση του δράματος, και στο χαρακτήρα του Κέβιν, που θα αποτελέσει το μοχλό για να ξετυλιχθεί το κουβάρι της ιστορίας. Βάση αποτελεί το σήμερα και το παρελθόν παρουσιάζεται μέσα στις αναμνήσεις της Εύας και τις επιπτώσεις που έχουν στην ίδια σήμερα.
Η ταινία έχει τιμηθεί με βραβεία του Ανεξάρτητου Βρετανικού Κινηματογράφου, στο Φεστιβάλ του Λονδίνου, στο Σαν Φρανσίσκο,  στη Γάνδη και στο Τάλλινν, ενώ έχει προταθεί για τις Χρυσές Σφαίρες και για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Λάιονελ Σράιβερ.
Στη χώρα μας προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 3 Νοεμβρίου 2011.

We need to talk about Kevin (2011)
Σκηνοθεσία: Lynne Ramsey
Σενάριο: Lynne Ramsey, Rory Kinnear, Lionel Shriver (βιβλίο)
Πρωταγωνιστούν: Tilda Swinton, John C. Reilly, Ezra Miller, Jasper Newell, Ashley Gerasimovich, Siobhan Fallon, Alex Manette
Διάρκεια: 112'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία στο imdb κατά τη στιγμή της ανάρτησης: 7,8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Κολοσσαίον" στη Θεσσαλονίκη στις 25 Δεκεμβρίου 2011.

19 Δεκ 2011

Το παιδί με το ποδήλατο

Ο 12χρονος Συρίλ, ατίθασος και ενίοτε οξύθυμος, έχει εγκαταλειφθεί από τον πατέρα του σε ένα ίδρυμα. Έχει βάλει ως στόχο να βρει τον πατέρα του, για να ζήσει μαζί του και για να είναι μαζί με το ποδήλατό του, το οποίο είχε κρατήσει ο πατέρας του.
Έχοντας δραπετεύσει από το ίδρυμα, φτάνει στο συγκρότημα όπου έμενε ο πατέρας του, χωρίς όμως να βρει ούτε τον ίδιο ούτε το ποδήλατο. Εκεί, συναντά τη Σαμάνθα, μια 40χρονη κομμώτρια, η οποία συγκινείται από την ιστορία του. Βρίσκει και αγοράζει το ποδήλατο, το οποίο ο πατέρας του Συρίλ είχε πουλήσει, και επισκέπτεται τον Συρίλ στο ίδρυμα για να του το δώσει.
Παίρνοντας την επιμέλεια του Συρίλ τα σαββατοκύριακα, η Σαμάνθα του δείχνει μεγάλη αγάπη και στοργή, την οποία ο Συρίλ αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει. Αναζητώντας τον πατέρα του και γνωρίζοντας εν τέλει την απόρριψη εκ μέρους του, ο Συρίλ γίνεται ακόμη περισσότερο εσωστρεφής. Αρχίζει και συναναστρέφεται με κακοποιά στοιχεία της γειτονιάς, ώσπου ένα γεγονός θα τον κάνει να καταλάβει την πραγματική, σχεδόν μητρική, αγάπη, που νιώθει η Σαμάνθα για εκείνον, μια αγάπη που ποτέ δεν είχε νιώσει από κανέναν.

Είναι η πιο πρόσφατη ταινία των σημαντικών Βέλγων σκηνοθετών Ζαν Πιερ και Λυκ Νταρντέν, η οποία απέσπασε ειδικό βραβείο Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, καθώς και τον Χρυσό Πήγασο στο Φεστιβάλ του Φλαϊάνο (Πεσκάρα). Κατά την προσφιλή τους συνήθεια, οι αδερφοί Νταρντέν καταπιάνονται με τη ζωή ενός ανθρώπου, που δεν ζει μια φυσιολογική ζωή, που αναγκάζεται λόγω των συγκυριών να είναι μόνος του και να αντιμετωπίζει την αγριότητα της καθημερινότητας, όπως στις αριστουργηματικές ταινίες τους "Ροζέτα" και "Η σιωπή της Λόρνα". Αυτή τη φορά κεντρικός πρωταγωνιστής είναι ένα παιδί, εγκαταλελειμμένο από τον πατέρα του, που έχει την ανάγκη να στηριχτεί από κάπου. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται, καθώς η ελπίδα και η προσμονή δίνουν τη θέση τους στην απογοήτευση και την οργή, ως ότου στο τέλος να έρθει η λύτρωση.

Στη χώρα μας η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο. Διανομή στις κινηματογραφικές αίθουσες πήρε την 1η Δεκεμβρίου 2011.

Le gamin au vélo (2011)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Πρωταγωνιστούν: Thomas Doret, Cécile de France, Jérémie Renier, Fabrizio Rongione, Egon di Mateo, Samuel de Ryck, Olivier Gourmet
Διάρκεια: 87'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία στο imdb κατά τη στιγμή της ανάρτησης: 7,6/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Ολύμπιον" στη Θεσσαλονίκη στις 17/12/2011

17 Δεκ 2011

Τυραννόσαυρος

Δύο άνθρωποι. Δύο κόσμοι τόσο αντίθετοι, μα συνάμα τόσο όμοιοι.
Είναι ο Τζόζεφ, ένας άνεργος, αλκοολικός, οξύθυμος, χήρος, συχνά βίαιος, που είναι μόνος στον κόσμο. Ζει στα όρια του υποκόσμου της αγγλικής κοινωνίας. Μόνη του συντροφιά ο σκύλος του, που κάνει το λάθος να γαυγίσει όταν ο Τζόζεφ ήταν εκνευρισμένος. Ήταν το τελευταίο του γαύγισμα. Ο μόνος του φίλος κολλητός πεθαίνει και ο μόνος άνθρωπος που του μιλάει είναι ο Σαμ, το παιδί της γειτόνισσας, της οποίας ο εραστής τον κακομεταχειρίζεται.
Είναι η Χάνα, μια θεοσεβούμενη κυρία που φαίνεται ότι ζει μια φυσιολογική ζωή και εργάζεται σε ένα κατάστημα, όπου συγκεντρώνονται ρούχα για απόρους, μια κυρία που προσεύχεται για όλους τους κατατρεγμένους και απόβλητους της κοινωνίας. Όμως, για τον εαυτό της δεν μπορεί να προσευχηθεί. Ζει με τον βίαιο, ανώμαλο και ζηλιάρη σύζυγό της, που συχνά την χτυπάει και την βιάζει για να ικανοποιεί τις ορέξεις του.
Όταν ο Τζόζεφ μπαίνει στο κατάστημα, όπου δουλεύει η Χάνα, αρχίζει μεταξύ τους μια ιδιότυπη σχέση, μια σχέση φιλίας και αλληλοκατανόησης. Παρά τις πρώτες διαφωνίες και το διαφαινόμενο χάσμα μεταξύ των κόσμων των δύο πρωταγωνιστών, κατορθώνει ο ένας να μπει στον κόσμο του άλλου. Τελικά ο Τζόζεφ δεν είναι ο βιαιότερος άνθρωπος στην κοινωνία που περιγράφει η ταινία, όπως μας προδιαθέτει η αρχή, αλλά μια μάλλον αθώα ψυχή σε σύγκριση με τον περίγυρό του. Η Χάνα, απ' την άλλη, μετά από όλα όσα έχει υποφέρει, κατανοεί ότι δεν πρέπει να είναι συνέχεια το θύμα κι ότι ήρθε η στιγμή να πάψει να γυρνάει και το άλλο μάγουλο.

Είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του γνωστού βρετανού ηθοποιού Πάντι Κόνσινταϊν, η οποία εντυπωσίασε το κοινό στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και απέσπασε τις καλύτερες κριτικές. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι συγκλονιστικές από την πρώτη κιόλας σκηνή και βοηθούν στο πλάσιμο του ήθους των χαρακτήρων. Ο σκηνοθέτης περιγράφει μια κοινωνία που ακροβατεί στα όρια του υποκόσμου, μέσα από δύο ανθρώπους που, χωρίς να το επιδιώκουν, βιώνουν και τις δύο πλευρές αυτών των ορίων.
Η ταινία τιμήθηκε με βραβεία του Ανεξάρτητου Βρετανικού Κινηματογράφου, στο Σικάγο, στο Φεστιβάλ Sundance, ενώ στη Θεσσαλονίκη απέσπασε το βραβείο κοινού στην κατηγορία "Ανοιχτοί Ορίζοντες". Στη χώρα μας προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 24 Νοεμβρίου 2011.

Tyrannosaur (2011)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Paddy Considine
Πρωταγωνιστούν: Peter Mullan, Olivia Colman, Eddie Marsan, Paul Popplewell, Ned Dennehy, Samuel Bottomley, Sian Breckin, Sally Carman
Διάρκεια: 91'


Δείτε το τρέηλερ της ταινίας




Βαθμολογία στο imdb κατά τη στιγμή της ανάρτησης του κειμένου: 7,7/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο "Φαργκάνη" στη Θεσσαλονίκη στις 16/12/2011

5 Δεκ 2011

Το δέρμα που κατοικώ

Ο Ρόμπερτ, πλαστικός χειρουργός, έχει χάσει πριν χρόνια τη σύζυγό του ως επακόλουθο καθολικών εγκαυμάτων από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Όσο εκείνη ήταν εν ζωή, εκείνος έκανε τρανσγενετικές έρευνες, για να δημιουργήσει ένα δέρμα ανθεκτικό στα εγκαύματα και σε κάθε είδους πάθηση, ώστε να μπορέσει να την σώσει. Όταν, όμως, εκείνη αυτοκτόνησε βλέποντας τον εαυτό της στον καθρέφτη, ο Ρόμπερτ αναζήτησε τον άνθρωπο εκείνο, πάνω στον οποίο θα έκανε το πείραμα για το δέρμα το οποίο ερευνούσε, καθώς και τον έμπιστο συνεργό, που δεν θα αποκάλυπτε τίποτα και πουθενά.
Παρά τις απαγορεύσεις του ιατρικού συλλόγου για πειράματα πάνω σε ανθρώπους, ο Ρόμπερτ δεν είχε κανέναν απολύτως ενδοιασμό για το εγχείρημά του. Συνεργός του η Μαρίλια, η γυναίκα η οποία τον μεγάλωσε στο σπίτι των γονέων του όταν ήταν μικρός, και η οποία έκρυβε βαθιά μέσα της ένα μυστικό. Ασθενής - πειραματόζωο η Βέρα, μια νεαρή κοπέλα, η οποία ζει έγκλειστη μέσα στη βίλα του Ρόμπερτ επί έξι χρόνια, υποτίθεται με τη συγκατάθεσή της, και έχει υποβληθεί σε πλαστικές εγχειρήσεις ώστε να μοιάζει με τη νεκρή σύζυγο του γιατρού.
Όταν ο γιος της Μαρίλια, ο Ζέκα, επισκέπτεται τη βίλα και βιάζει τη Βέρα, αρχίζουν σιγά σιγά να αποκαλύπτονται ορισμένα καλά κρυμμένα μυστικά.
Τότε μεταφερόμαστε έξι χρόνια νωρίτερα, όταν σε ένα γαμήλιο πάρτυ, η Νόρμα, κόρη του Ρόμπερτ, βιάζεται από τον Βιθέντε, έναν νεαρό ο οποίος εξαφανίζεται μυστηριωδώς μερικές ημέρες αργότερα. Τι μυστικά μπορεί να κρύβει αυτή η εξαφάνιση και πώς συνδέεται με την όλη ιστορία;
Ξανά πίσω στο παρόν, κι ενώ η Βέρα έχει ερωτευθεί τον Ρόμπερτ, η αναγνώριση από μέρους της μιας φωτογραφίας του Βιθέντε σε μια εφημερίδα, της ξυπνάει αναμνήσεις και τη δίψα για εκδίκηση, την εκδίκηση προς έναν άνθρωπο που της άλλαξε εντελώς τη ζωή...

Ο Αλμοδόβαρ για πρώτη φορά καταπιάνεται με το είδος του ψυχολογικού θρίλερ και τα καταφέρνει αρκετά καλά. Πιστός στη σκηνοθετική του γραμμή με τα έντονα χρώματα και του φαινομενικά φαντασιακού που εξηγείται απόλυτα από την κρυφή πραγματικότητα (όπως στο "Volver"), καταφέρνει να κρατήσει το θεατή σε αγωνία μέχρι το τέλος για το τι πρόκειται να επακολουθήσει. Αν και αρχικά το θέμα μοιάζει αδιάφορο, στο τέλος επέρχεται η κορύφωση του δράματος και η λύση του όλου μυστηρίου που περιβάλλει τους χαρακτήρες του.
Η ταινία βασίζεται ελαφρώς στο μυθιστόρημα του Thierry Jonquet "Ταραντούλα" και είχε προταθεί για το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών του 2011, χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει διάκριση. Στη χώρα μας προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 20 Οκτωβρίου 2011.

La piel que habito (2011)
Σκηνοθεσία: Pedro Almodóvar
Σενάριο: Agustín Almodóvar, Pedro Almodóvar, Thierry Jonquet (βιβλίο)
Πρωταγωνιστούν: Antonio Banderas, Elena Anaya, Marisa Paredes, Jan Cornet, Roberto Álamo, Blanca Suárez, Susi Sánchez
Διάρκεια: 117'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

3 Δεκ 2011

Το Τανγκό των Χριστουγέννων

Έβρος 1970. Στο στρατόπεδο Βάτη οι ετοιμασίες για τις εορταστικές εκδηλώσεις των Χριστουγέννων είναι πυρετώδεις.
Ο συνταγματάρχης Μανώλης Λόγγος ζει με τη σύζυγό του, Ζωή, και την κόρη τους, σε ένα σπίτι στο χωριό στο οποίο βρίσκεται στο στρατόπεδο, και περιμένει πώς και πώς τη μετάθεσή του για την Αθήνα.
Η σύζυγός του, νέα και όμορφη, βαριέται αφόρητα τη ζωή στο χωριό και μέσα στο στρατιωτικό περιβάλλον και τις τυπικότητες της στρατιωτικής ζωής, είναι όμως αναγκασμένη να ακολουθεί το σύζυγό της σε όλες τις εκδηλώσεις, ακόμη κι αν πλήττει σ' αυτές.
Στο ίδιο στρατόπεδο, όμως, υπηρετεί ο λοχαγός Στέφανος Καραμανίδης, ο οποίος είναι βαθύτατα ερωτευμένος με τη Ζωή, αν και γνωρίζει ότι δεν δικαιούται να εκφράσει αυτά τα συναισθήματα. Συχνά παρακολουθεί κρυφά το σπίτι του συνταγματάρχη, μόνο και μόνο για να την δει από μακριά.
Όταν σε μια εκδήλωση ανακαλύπτει τη δυσαρέσκεια της Ζωής, στο ότι ο σύζυγός της αρνείται να χορέψει μαζί της, βάζει ένα στόχο: να χορέψει εκείνος μαζί της ένα τανγκό. Βρίσκει ένα στρατιώτη που υπηρετεί στο στρατόπεδο, στις διαβιβάσεις, τον Λάζαρο Λαζάρου, και του ζητάει να του μάθει να χορεύει τανγκό, ώστε να είναι έτοιμος για την εκδήλωση των Χριστουγέννων, χωρίς φυσικά να αποκαλύψει την πρόθεσή του. Ταυτόχρονα παραγγέλνει έναν δίσκο με τανγκό και τον στέλνει ανώνυμα στη Ζωή.
Ο Λάζαρος, ακούγοντας κατά λάθος ένα τηλεφώνημα μεταξύ της Ζωής και του συνταγματάρχη, καταλαβαίνει γιατί ο λοχαγός θέλει να μάθει να χορεύει, και αποσιωπώντας το περιστατικό, τον εμψυχώνει και του δίνει το μήνυμα ότι για να μάθει κανείς τανγκό χρειάζεται πάνω από όλα η θέληση.
Στη γιορτή των Χριστουγέννων σιγά σιγά αρχίζουν όλα να αποκαλύπτονται.
Τελικά, θα καταφέρει ο λοχαγός να χορέψει με τη Ζωή; Τι θα επακολουθήσει με τη μετάθεση του συνταγματάρχη; Πολλά θα αποκαλυφθούν 40 χρόνια αργότερα σε μια απρόσμενη συνάντηση του Λαζάρου με έναν άνθρωπο, που του θυμίζει πολλά...

Είναι μια ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη και περνάει το μήνυμα ότι με την προσωπική θέληση μπορεί κανείς να καταφέρει το ακατόρθωτο. Οι τέσσερεις πρωταγωνιστές δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες, ενώ η μουσική που ντύνει την ταινία εφαρμόζει απόλυτα στο κλίμα της εποχής που αναφέρεται η ταινία και στο στρατιωτικό περιβάλλον, το οποίο κυριαρχεί.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες την 1η Δεκεμβρίου 2011.

Το Τανγκό των Χριστουγέννων (2011)
Σκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης
Σενάριο: Γιάννης Ξανθούλης (βιβλίο), Βαγγέλης Νάσης
Πρωταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιάννης Στάνκογλου, Αντίνοος Αλμπάνης, Ελένη Κοκκίδου, Βασίλης Ρίσβας
Διάρκεια: 102'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας:

23 Νοε 2011

Στη στεριά

Σε ένα νησί νότια της Σικελίας οι άνθρωποι ζουν κυρίως από το ψάρεμα και εσχάτως τα καλοκαίρια από τον τουρισμό. Έτσι και η οικογένεια του Φίλιππο, που έχει πρόσφατα χάσει τον πατέρα του. Ο παππούς του είναι ψαράς, ο θείος του έχει ένα τουριστικό beach bar και διοργανώνει βαρκάδες για τουρίστες, ενώ η μητέρα του αποφασίζει να λειτουργήσει ως ξενώνα ένα δωμάτιο που έχουν στο σπίτι τους.
Το νησί, όμως, αυτό είναι και ο πρώτος προορισμός για λαθρομετανάστες που έρχονται από την Αφρική, καθώς βρίσκεται αρκετά κοντά στις ακτές της Τυνησίας. Και η παρουσία λαθρομεταναστών πλήττει τον τουρισμό της περιοχής.
Ενώ όλα πήγαιναν μία χαρά για το Φίλιππο και την οικογένειά του και ενώ ο ξενώνας πήγαινε αρκετά καλά, ένα συμβάν έρχεται για να ταράξει τα νερά και να κλονίσει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια. Βγαίνοντας για ψάρεμα ο Φίλιππο με τον παππού του με το καΐκι τους, εντοπίζουν μια ομάδα λαθρομεταναστών στο νερό και αποφασίζουν να τους σώσουν. Είναι ο νόμος της θάλασσας, στον οποίο υπακούουν οι γερόλυκοι ναυτικοί, που υπαγορεύει τη σωτηρία των ανθρώπων που βρίσκονται στη θάλασσα, όποιων κι αν είναι.
Όμως οι νέοι νόμοι είναι σκληροί και έρχονται σε αντίθεση με την παράδοση. Το καΐκι κατάσχεται και οι λαθρομετανάστες αναγκάζονται να παραδοθούν. Η σύγκρουση του παραδοσιακού άγραφου νόμου με τον επίσημο σκληρό νόμο είναι αμείλικτη. Οι επιπτώσεις στην οικογένεια του Φίλιππο είναι πλέον ορατές. Από τη μια ο παππούς που είναι άνθρωπος της παράδοσης, από την άλλη η μητέρα, που αν και θέλει να βοηθήσει και εγκαθιστά μια έγκυο γυναίκα στο γκαράζ της οικίας τους και τη βοηθά να γεννήσει, σκέφτεται από την άλλη την επίπτωση που θα είχε στην επιχείρησή της αν μαθευόταν το νέο και αγωνιά για το μέλλον. Κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να πάρει τις σωστές αποφάσεις με τις όποιες προεκτάσεις τους.
Τελικά τι θα επικρατήσει; η ανθρωπιά που υπαγορεύουν οι παραδόσεις και οι αξίες της κοινωνίας του νησιού ή οι νόμοι που έχουν επιβληθεί από ανθρώπους ξένους προς αυτές;
Ο σκηνοθέτης προβάλλει το θέμα του εκσυγχρονισμού μιας παραδοσιακής κοινωνίας, θέμα το οποίο βιώνουμε σε πολλές εκφάνσεις του τη σημερινή εποχή σε πολλές περιοχές του κόσμου, ενώ παράλληλα θέτει ηθικές προεκτάσεις στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, ιδιαίτερα σε μια περιοχή όπως η Μεσόγειος, που αποτελεί το σύνορο της Ευρώπης με τον λιγότερο ανεπτυγμένο κόσμο.

Η ταινία προβλήθηκε στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 2011 στα πλαίσια του προγράμματος "Ανοιχτοί Ορίζοντες", απέσπασε πολύ καλές κριτικές και είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Έχει κερδίσει βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2011. Άγνωστο παραμένει αν θα πάρει διανομή για τις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας.

Terraferma (2011)
Σκηνοθεσία: Emanuele Crialese
Σενάριο: Emanuele Crialese, Vittorio Moroni
Πρωταγωνιστούν: Filippo Pucillo, Donatella Finocchiaro, Giuseppe Fiorello, Mimmo Cuticchio, Martina Codecasa, Timnit T., Filippo Scarafia, Claudio Santamaria
Διάρκεια: 88'

Δείτε το τρεήλερ της ταινίας

9 Νοε 2011

Η χώρα της λήθης

25 Απριλίου 1986 και στην πόλη Πριπιάτ της ΕΣΣΔ ο μικρός Βαλέρι φυτεύει μια μηλιά δίπλα στο ποτάμι. Την επομένη, και μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, η όμορφη Άνια παντρεύεται τον Πιοτρ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, όμως, την καταστροφή που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πυρηνική καταστροφή στο γειτονικό Τσερνόμπιλ γίνεται αρχικά γνωστή σε λίγους. Ο Πιοτρ, ως στρατιώτης, καλείται ανήμερα του γάμου του να βοηθήσει στην αποκατάσταση της βλάβης, προσβάλλεται από ραδιενέργεια και καταλήγει μερικές ημέρες αργότερα. Ο πατέρας του Βαλέρι, τεχνικός στο επάγγελμα, φυγαδεύει στην οικογένειά του, όμως εκείνος παραμένει στο Πριπιάτ. Σε λίγες ημέρες, όταν και έγινε γνωστή η καταστροφή, η πόλη εκκενώνεται και οι κάτοικοι εγκαθίστανται μακριά.
Βρισκόμαστε 10 χρόνια αργότερα. Η Άνια εργάζεται πλέον ως ξεναγός τουριστών στην απαγορευμένη ζώνη. Μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στον Πάτρικ, έναν Γάλλο που της προτείνει να την ακολουθήσει στο Παρίσι και να παντρευτούν, και στον Ντιμίτρι, έναν φίλο της από το Πριπιάτ, που της προτείνει να ζήσουν μαζί στη γενέτειρά τους. Τι θα υπερισχύσει τελικά μέσα της; Θα φύγει ή η αγάπη για τον τόπο της θα υπερισχύσει;
Ο Βαλέρι, έφηβος πλέον, επιθυμεί να γυρίσει στο Πριπιάτ, γιατί πιστεύει ότι ο πατέρας του ζει και θέλει να τον βρει ή να του αφήσει ένα μήνυμα για το πού θα τους βρει ο ίδιος. Επίσης, θέλει να δει τη μηλιά που φύτεψε. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Ζει ο πατέρας του ή είναι λογικά νεκρός όπως όλοι πιστεύουν; Ποιος είναι ο μυστηριώδης άνθρωπος που περιφέρεται από τρένο σε τρένο και θέλει να πάει στο Πριπιάτ; Η έκθεση του Βαλέρι στο σχολείο πραγματικά συγκινεί το θεατή.
Ένας ηλικιωμένος, είναι ο μόνος μόνιμος κάτοικος του Πριπιάτ. Αρνήθηκε πεισματικά να φύγει από τον τόπο του και βρίσκεται εκεί, προσφέροντας άφοβα μήλα στους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη του. Πώς μπορεί, όμως, να ζει σε έναν τέτοιο τόπο; Φοβάται; Τι τον κρατάει εκεί;

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της ισραηλινής σκηνοθέτιδας Μιχάλε Μπογκάνιμ πραγματικά καθηλώνει και συγκινεί τον θεατή. Μετράει τις μακροχρόνιες συνέπειες μιας τεράστιας καταστροφής στην ψυχή των ανθρώπων, από τη σκοπιά που ο καθένας τις βλέπει και τις βιώνει, μέσα από αναπάντητα ερωτήματα, αναζητήσεις και προσδοκίες.
Η σκηνοθέτις προτιμάει να χρησιμοποιήσει, χωρίς η ταινία να είναι ασπρόμαυρη, το λευκό και σκούρα χρώματα, ώστε να αποδώσει τη μαύρη ατμόσφαιρα της καταστροφής, και το επιτυγχάνει.
Η ταινία αποτελεί συμπαραγωγή της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ουκρανίας και της Πολωνίας και προβλήθηκε στη χώρα μας στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Terre outragée (2011)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Michale Boganim
Πρωταγωνιστούν: Olga Kurylenko, Illya Iosivof, Andrzej Chyra, Sergey Strelnikov, Vyacheslav Slanko, Nicolas Wanczycki, Nikita Eshmanov
Διάρκεια: 115'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

8 Νοε 2011

Το πιάνο σ' ένα εργοστάσιο

Βρισκόμαστε στη βορειοανατολική Κίνα στις αρχές της δεκαετίας του '90. Ο Τσεν Γκουιλίν, άνεργος μεταλλοτεχνίτης και ερασιτέχνης ακορντεονίστας του δρόμου, ζει με την κόρη του και διατηρεί δεσμό με την τραγουδίστρια του ερασιτεχνικού συγκροτήματος που έχουν δημιουργήσει μαζί με φίλους.
Η αποξενωμένη σύζυγός του εμφανίζεται και ζητά διαζύγιο καθώς και την επιμέλεια της κόρης τους. Ο Τσεν συναινεί στο διαζύγιο, όμως αρνείται να παραχωρήσει την κόρη του στη σύζυγό του, καθώς την έχει μεγαλώσει εκείνος και της έχει εμφυσήσει την αγάπη για τη μουσική, αν και γνωρίζει ότι δεν έχει τις δυνατότητες να της παρέχει μια καλύτερη ζωή, κάτι που αντίθετα θα της προσέφερε η σύζυγός του.
Γνωρίζει, όμως, ο Τσεν ότι η κόρη του θέλει ένα δικό της πιάνο, ώστε να παίζει μουσική και πιστεύει ότι με μια τέτοια κίνηση θα μπορέσει να πείσει την κόρη του να μείνει μαζί του. Μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να δανειστεί χρήματα για να αγοράσει πιάνο ή να κλέψει ένα πιάνο, μαζί με φίλους του καταστρώνουν ένα σχέδιο, ώστε να κατασκευάσουν αυτοί το πιάνο που θέλει η κόρη του. Εγκαθίστανται, επομένως, σε ένα εγκαταλελειμένο εργοστάσιο, όπου βρίσκουν τα υλικά από άχρηστα αντικείμενα, σπασμένες πόρτες κλπ., για να κατασκευάσουν το πιάνο. Όμως, καθώς προχωράει η δουλειά, οι σχέσεις μεταξύ των φίλων δοκιμάζονται και τα πάντα δείχνουν να οδηγούνται σε ματαίωση, με τον Τσεν πλέον να έχει πάρει την απόφαση να παραχωρήσει την κόρη στη σύζυγό του. Εκεί, όμως, θα φανεί η πραγματική φιλία και η αποφασιστικότητα από την πλευρά των φίλων του, που θα κατορθώσουν να ολοκληρώσουν την κατασκευή του πιάνου.
Η ταινία, αν και χαμηλού κόστους, είναι καλογυρισμένη, διανθισμένη με πολλή μουσική, ρωσική ως επί το πλείστον, η οποία δένει με τη συναισθηματική φόρτιση των πρωταγωνιστών σε κάθε φάση της ταινίας.
Έχει συμμετάσχει σε αρκετά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, κάνοντας πρεμιέρα στο Τορόντο, και έχοντας βραβευθεί στο Τόκυο και στο Μαϊάμι. Στη χώρα μας προβλήθηκε στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Gang de qin - 钢的琴 (2010)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Zhang Meng
Πρωταγωνιστούν: Wang Qian-Yuan (王千源), Jang Shin-Yeong (장신영), Hailu Qin, Yongzhen Guo, Qian Liu, Xingyu Liu, Er-yang Luo, Tianyu
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

3 Νοε 2011

Μεσάνυχτα στο Παρίσι

Ο Γκιλ, συγγραφέας του Χόλλυγουντ που επιχειρεί να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα, και η μέλλουσα σύζυγός του, Ινές, βρίσκονται σε ταξίδι στο Παρίσι μαζί με τους γονείς της Ινές, που βρίσκονταν εκεί για επαγγελματικούς λόγους.
Ο Γκιλ, συνεπαρμένος από την ατμόσφαιρα του Παρισιού και ιδιαίτερα από τη δεκαετία του '20, προσπαθεί να πείσει την Ινές μετά το γάμο τους να εγκατασταθούν μόνιμα στο Παρίσι, κάτι που βρίσκει ανένδοτα αντίθετη την Ινές.
Ένα βράδυ ο Γκιλ αποφασίζει να μην ακολουθήσει την Ινές στην έξοδό της με έναν βαρετό, φλύαρο και ψευτοδιανοούμενο φίλο της, και να περπατήσει στο Παρίσι. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά του μία άμαξα και τον προσκαλούν να μπει. Η άμαξα θα οδηγήσει τον Γκιλ σε μια άλλη εποχή της πόλης, τη δεκαετία του '20, την οποία τόσο πολύ θαύμαζε και θεωρούσε ως τη χρυσή εποχή της πόλης. Εκεί θα έρθει σε επαφή με καλλιτέχνες της εποχής, που ζούσαν στο Παρίσι, όπως οι Φιτζέραλντ, ο Χέμινγουεη, ο Νταλί, ο Μαν Ρέι, ο Μπουνιουέλ, και θα συνδεθεί με την Αντριάνα, την ερωμένη του Πικάσο. Την ημέρα επιστρέφει στον σύγχρονο κόσμο και κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα πηγαίνει στο σημείο από όπου τον παίρνει η άμαξα για το παρελθόν.
Μέσα του υπερίσχυει ο ρομαντισμός του παρελθόντος έναντι του βαρετού παρόντος και σύντομα θα έρθει σε μια άρνηση του παρόντος που θέλουν να του επιβάλλουν και προσπαθεί να δώσει στο παρόν του μια πινελιά του παρελθόντος που θαυμάζει και τον εμπνέει. Το ίδιο, όμως, θα βιώσει και η Αντριάνα που σε μια βόλτα της με τον Γκιλ, θα μπει στην ίδια άμαξα, που από τη δεκαετία του '20 θα τους οδηγήσει στην Belle Epoque, την οποία εκείνη θεωρεί ως τη χρυσή εποχή του Παρισιού.
Η ταινία πραγματεύεται την ανάγκη του ανθρώπου να ξεφύγει από το πεζό παρόν του και να αναζητήσει το παρελθόν του, να βιώσει εποχές που δεν έχει ζήσει ή εποχές στις οποίες θα ήθελε να είχε ζήσει, οι οποίες του προκαλούν θαυμασμό. Όλα αυτά συνθέτουν μία ρομαντική κωμωδία που συνδυάζει τη φαντασία με την πραγματικότητα με αλληλένδετο τρόπο, με τη μοναδική σκηνοθεσία του Γούντι Άλεν.
Στη χώρα μας προβάλλεται στους κινηματογράφους από τις 6 Οκτωβρίου.

Midnight in Paris (2011)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Woody Allen
Πρωταγωνιστούν: Owen Wilson, Rachel McAdams, Corey Stoll, Kathy Bates, Marion Cotillard, Léa Seydoux, Adrien Brody, Carla Bruni
Διάρκεια: 94'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας