22 Φεβ 2017

Δείπνο ηλιθίων

Ο Πιερ, ένας σνομπ μεγαλοεκδότης, έχει μια πολύ κακή συνήθεια μαζί με άλλους φίλους του. Κάθε βδομάδα διοργανώνουν ένα δείπνο, όπου προσκαλούν ανθρώπους με φαινομενικά χαμηλή νοημοσύνη, με σκοπό να σπάνε πλάκα μαζί τους και με κάποιον τρόπο να τους χλευάζουν. Όποιος δε από την παρέα καταφέρει να βρει και να φέρει τον πιο βλάκα, ανακηρύσσεται νικητής της βραδιάς.
Όταν ο Πιερ στο πρόσωπο του κυρίου Πινιόν, ενός υπαλλήλου του υπουργείου οικονομικών, θα βρει το κατάλληλο άτομο για να φέρει στο δείπνο, τα πράγματα θα πάρουν μια εντελώς απρόσμενη τροπή. Πρώτα ένα ατύχημα που έχει ο ίδιος θα καταστήσει αδύνατη τη μετάβασή του στο δείπνο. Έπειτα, η σύζυγός του θα τον εγκαταλείψει, κατακρίνοντάς τον για αυτήν την κακή του συνήθεια.
Το μόνο άτομο που πλέον θα μπορούσε να βοηθήσει τον Πιερ να ανακτήσει την υγειά και τη σύζυγό του, φαίνεται να είναι ο ίδιος ο Πινιόν, ενώ μια σειρά από απρόσμενες αλυσιδωτές αντιδράσεις θα φέρουν τον ίδιο τον Πιερ από τη θέση του θύτη στη θέση του θύματος.

Η ξεκαρδιστική αυτή κωμωδία βασίζεται πάνω στο ομώνυμο θεατρικό έργο του ίδιου του σκηνοθέτη, Φράνσις Βέμπερ. Η πλοκή βασίζεται εν πολλοίς στις διαφορετικές και συνεχείς συμπτώσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στην τελική λύση. Ο θεατής νιώθει αρχικά μια απέχθεια προς τον Πιερ, η οποία βαθμιαία μετατρέπεται σε οίκτο, καθώς βλέπει όλη τη ζωή του να καταρρέει με δραματικό τρόπο, έστω κι αν ο ίδιος το είχε προκαλέσει όλο αυτό. Ειδικά όταν, για να ανακτήσει τη ζωή του, συμμαχεί με θεούς και δαίμονες, με ανθρώπους που δεν θα ήθελε ποτέ να συμμαχήσει, αποδεικνύει πόσο αξιολύπητος είναι. Από την άλλη, ο χαρακτήρας του Πινιόν προκαλεί τη συμπάθεια του θεατή, ενώ η χαρακτηριστική του αφέλεια δίνει στην όλη υπόθεση την κατάλληλη πλοκή που θα οδηγήσει στη λύση.
Η ταινία απέσπασε βραβεία César και Lumière, κυρίως για την εκπληκτική ερμηνεία του αδικοχαμένου Ζακ Βιγιερέ στο ρόλο του Πινιόν, καθώς και για το προσαρμοσμένο σενάριο. Αρκετά χρόνια αργότερα η ταινία γνώρισε -αλίμονο- και μια αμερικανική διασκευή, η οποία όμως προφανώς στέφθηκε από την απόλυτη αποτυχία.

Le dîner des cons (1998)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Francis Veber
Πρωταγωνιστούν: Jacques Villeret, Thierry Lhermitte, Francis Huster, Daniel Prévost, Alexandra Vandernoot, Edgar Givry
Διάρκεια: 80'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

12 Φεβ 2017

Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική ατζέντα

Τέλη δεκαετίας του 1950 και στη Φρανκφούρτη, ο εβραϊκής καταγωγής δικαστής Φριτς Μπάουερ βρίσκεται στα ίχνη ενός καταζητούμενου ναζί εγκληματία πολέμου, του Άντολφ Άιχμαν. Δεχόμενος προσωπικά ο ίδιος απειλές για τη ζωή του, και αντιμετωπίζοντας την καχυποψία συναδέλφων του, καθώς και την απροθυμία των αρχών να συμβάλλουν στο έργο του, ο Μπάουερ δεν θα το βάλει κάτω και θα προσπαθήσει να φτάσει στον απώτερο σκοπό του: να φέρει τον Άιχμαν στη Δυτική Γερμανία, για να δικαστεί και να καταδικαστεί για τα εγκλήματά του.
Μια τέτοια δίκη, όμως, σύμφωνα με τις αρχές της χώρας, θα ήταν επικίνδυνη και για την ίδια τη χώρα, αλλά και για το νέο μεγάλο σύμμαχό της στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, τις ΗΠΑ. Ο Μπάουερ όμως, και με το δίκιο του, δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Μην μπορώντας πλέον να εμπιστευτεί ούτε τη σκιά του στην ίδια του τη χώρα, ο Μπάουερ θα στραφεί στη Μοσάντ, που επιζητεί κι αυτή την καταδίκη του Άιχμαν για τα εγκλήματά του κατά των Εβραίων. Η απόφασή του, όμως, αυτή θα χαρακτηριστεί προδοτική προς την πατρίδα του. Ίσως, όμως, ο μοναδικός τρόπος που υπάρχει για να σώσει την πατρίδα του, είναι ακριβώς αυτός, δηλαδή να την προδώσει.

Μπορεί να είχαν περάσει ήδη 12 χρόνια από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος και η Δυτική Γερμανία να έχει ήδη βρεθεί στο στάδιο της γοργής ανάπτυξης, οι κρατικές δομές όμως φαίνεται ότι παραμένουν σάπιες. Παρά τη θέληση του κόσμου να αποτινάξει τη ρετσινιά του ναζισμού, υπάρχει πάλι μια μειοψηφία που κινεί τα νήματα και δεν αφήνει πολλά περιθώρια πλήρους ελευθερίας κινήσεων. Όντας κι ο ίδιος εβραϊκής καταγωγής, ο πρωταγωνιστής μας βρίσκεται αντιμέτωπος με όλο αυτό το σάπιο σύστημα και ο μόνος τρόπος για να δράσει είναι ο κρυφός. Τότε είναι που θα πρέπει να αντιληφθεί ποιος είναι μαζί του και ποιος όχι, ποιον θα πρέπει να εμπιστευτεί και ποιον όχι.
Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και στη δράση του δικαστή Μπάουερ, του οποίου ο ρόλος στην καταδίκη του Άιχμαν καθώς και άλλων ναζί εγκληματιών πολέμου αποκαλύφθηκε αρκετά χρόνια μετά το θάνατό του το 1968. Απέσπασε αρκετά βραβεία μέσα στη Γερμανία, καθώς και βραβείο κοινού στο Λοκάρνο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 19 Ιανουαρίου 2017.

Der Staat gegen Fritz Bauer (2015)
Σκηνοθεσία: Lars Kraume
Σενάριο: Lars Kraume, Oliver Guez
Πρωταγωνιστούν: Burghart Klaußner, Ronald Zehrfeld, Jörg Schüttauf, Sebastian Blomberg, Michael Schenk, Stefan Gebelhoff
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στην αίθουσα "Σταύρος Τορνές" στη Θεσσαλονίκη στις 3 Φεβρουαρίου 2017

7 Φεβ 2017

Έτερος εγώ

Ο Δημήτρης Λαΐνης είναι ένας νεαρός, εύστροφος αλλά και ιδιόρρυθμος καθηγητής εγκληματολογίας. Μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και στο νοσοκομείο, όπου βρίσκεται ο πατέρας του σε κώμα.
Μια περίεργη δολοφονία θα γίνει αφορμή, για να ζητήσει η αστυνομία τη βοήθειά του. Μια σειρά, όμως, από νέες δολοφονίες με τον ίδιο σχεδόν τρόπο και με ίδια σχεδόν στοιχεία αφημένα επίτηδες στους τόπους των εγκλημάτων, θα οδηγήσει τον πρωταγωνιστή μας στη σκιαγράφηση του προφίλ του δολοφόνου.
Όμως κάτι λείπει, κάτι που να συνδέει τους φόνους, που εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους.
Άραγε τι σημαίνουν τα ρητά του Πυθαγόρα, τα οποία βρίσκονται γραμμένα σε διάφορα σημεία στους τόπους των εγκλημάτων; Τι μπορεί να σημαίνει ένας συγκεκριμένος αριθμός, όψεις του οποίου εμφανίζονται στους συγκεκριμένους χώρους; Με τη βοήθεια ενός διακεκριμένου Γάλλου μαθηματικού, ο πρωταγωνιστής μας θα αρχίσει σιγά σιγά να ξετυλίγει το κουβάρι των ανεξήγητα αλλόκοτων στοιχείων, μέχρι να βρει την τελική λύση του μυστηρίου.

Ο πρωταγωνιστής μας θα κληθεί να δώσει λύση σε μια σειρά εγκλημάτων, προσπαθώντας να σκιαγραφήσει το προφίλ του δολοφόνου και να εξακριβώσει τα κίνητρά του, χωρίς να έχει την παραμικρή εικόνα για εκείνον. Επηρεασμένος, όμως, από την προσωπική του ζωή, βρίσκεται συνεχώς σε μία κατάσταση ανισορροπίας, ακροβατώντας σε ένα σκοινί, αμφιταλαντευόμενος μεταξύ αυτού που του επιτάσσει το επαγγελματικό του καθήκον και αυτού που τον παρακινεί η προσωπική του συνείδηση. Όταν φτάσει στην άκρη αυτού του σκοινιού, θα πρέπει να αποφασίσει.
Η ταινία, αν και εκ πρώτης όψεως αναφέρεται σε στυγερά εγκλήματα και σε έναν δολοφόνο που πρέπει να αποκαλυφθεί, βαθύτερα μιλάει για τη φιλία και το δέσιμο των ανθρώπων. Πολλές φορές στις διαπροσωπικές σχέσεις του, ένας άνθρωπος βρίσκει σε έναν άλλο άνθρωπο το άλλο του μισό, και όλη αυτή η διαδικασία δείχνει το μέγεθος της σημασίας που έχει ο ένας για τον άλλο, που ορισμένες φορές μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ακραίες καταστάσεις. Έτσι και οι δυο πρωταγωνιστές μας, ο ένας φανερός, ο διώκτης, κι ο άλλος κρυφός, ο στόχος, κρύβουν μέσα τους μια παρόμοιας έντασης ιστορία ζωής.
Η ταινία προβλήθηκε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το βραβείο κοινού μεταξύ των ελληνικών ταινιών, ενώ στις αίθουσες πήρε διανομή στις 19 Ιανουαρίου 2017.

Έτερος εγώ (2016)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Σωτήρης Τσαφούλιας
Πρωταγωνιστούν: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Δημήτρης Καταλειφός, Μάνος Βακούσης, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Γιώργος Χρυσοστόμου, Κόρα Καρβούνη, François Cluzet
Διάρκεια: 101'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στην Κοζάνη στις 6 Φεβρουαρίου 2017