Η χώρα της λήθης

25 Απριλίου 1986 και στην πόλη Πριπιάτ της ΕΣΣΔ ο μικρός Βαλέρι φυτεύει μια μηλιά δίπλα στο ποτάμι. Την επομένη, και μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, η όμορφη Άνια παντρεύεται τον Πιοτρ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, όμως, την καταστροφή που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η πυρηνική καταστροφή στο γειτονικό Τσερνόμπιλ γίνεται αρχικά γνωστή σε λίγους. Ο Πιοτρ, ως στρατιώτης, καλείται ανήμερα του γάμου του να βοηθήσει στην αποκατάσταση της βλάβης, προσβάλλεται από ραδιενέργεια και καταλήγει μερικές ημέρες αργότερα. Ο πατέρας του Βαλέρι, τεχνικός στο επάγγελμα, φυγαδεύει στην οικογένειά του, όμως εκείνος παραμένει στο Πριπιάτ. Σε λίγες ημέρες, όταν και έγινε γνωστή η καταστροφή, η πόλη εκκενώνεται και οι κάτοικοι εγκαθίστανται μακριά.
Βρισκόμαστε 10 χρόνια αργότερα. Η Άνια εργάζεται πλέον ως ξεναγός τουριστών στην απαγορευμένη ζώνη. Μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στον Πάτρικ, έναν Γάλλο που της προτείνει να την ακολουθήσει στο Παρίσι και να παντρευτούν, και στον Ντιμίτρι, έναν φίλο της από το Πριπιάτ, που της προτείνει να ζήσουν μαζί στη γενέτειρά τους. Τι θα υπερισχύσει τελικά μέσα της; Θα φύγει ή η αγάπη για τον τόπο της θα υπερισχύσει;
Ο Βαλέρι, έφηβος πλέον, επιθυμεί να γυρίσει στο Πριπιάτ, γιατί πιστεύει ότι ο πατέρας του ζει και θέλει να τον βρει ή να του αφήσει ένα μήνυμα για το πού θα τους βρει ο ίδιος. Επίσης, θέλει να δει τη μηλιά που φύτεψε. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Ζει ο πατέρας του ή είναι λογικά νεκρός όπως όλοι πιστεύουν; Ποιος είναι ο μυστηριώδης άνθρωπος που περιφέρεται από τρένο σε τρένο και θέλει να πάει στο Πριπιάτ; Η έκθεση του Βαλέρι στο σχολείο πραγματικά συγκινεί το θεατή.
Ένας ηλικιωμένος, είναι ο μόνος μόνιμος κάτοικος του Πριπιάτ. Αρνήθηκε πεισματικά να φύγει από τον τόπο του και βρίσκεται εκεί, προσφέροντας άφοβα μήλα στους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη του. Πώς μπορεί, όμως, να ζει σε έναν τέτοιο τόπο; Φοβάται; Τι τον κρατάει εκεί;

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της ισραηλινής σκηνοθέτιδας Μιχάλε Μπογκάνιμ πραγματικά καθηλώνει και συγκινεί τον θεατή. Μετράει τις μακροχρόνιες συνέπειες μιας τεράστιας καταστροφής στην ψυχή των ανθρώπων, από τη σκοπιά που ο καθένας τις βλέπει και τις βιώνει, μέσα από αναπάντητα ερωτήματα, αναζητήσεις και προσδοκίες.
Η σκηνοθέτις προτιμάει να χρησιμοποιήσει, χωρίς η ταινία να είναι ασπρόμαυρη, το λευκό και σκούρα χρώματα, ώστε να αποδώσει τη μαύρη ατμόσφαιρα της καταστροφής, και το επιτυγχάνει.
Η ταινία αποτελεί συμπαραγωγή της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ουκρανίας και της Πολωνίας και προβλήθηκε στη χώρα μας στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Terre outragée (2011)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Michale Boganim
Πρωταγωνιστούν: Olga Kurylenko, Illya Iosivof, Andrzej Chyra, Sergey Strelnikov, Vyacheslav Slanko, Nicolas Wanczycki, Nikita Eshmanov
Διάρκεια: 115'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10