Η Βιρτούδες και η Κάρμεν, δυο νεαρές κοπέλες δημοκρατικών αισθημάτων, προσπαθούν να ανυψώσουν το ηθικό των ηττημένων φιλοδημοκρατικών πολιτών και να τους πέισουν να διατηρήσουν τα φρονήματά τους, παρά τα δεινά που έρχονται.
Οι φίλες τους, Χούλια και Αδελίνα, ομοίων αισθημάτων, γνωρίζουν την Μπλάνκα, σύζυγο μουσικού, την τελευταία ημέρα των βομβαρδισμών στη Μαδρίτη. Μεταξύ τους αναπτύσσεται φιλία.
Εξαπλώνεται μια φήμη ότι αριστεροί επαναστάτες θα επιχειρούσαν να δολοφονήσουν το δικτάτορα Φράνκο κατά την πορεία της παρέλασης. Τα κορίτσια εκείνη την ημέρα μοίραζαν προκηρύξεις υπέρ της δημοκρατίας και ενάντια στο Φράνκο και κέντρισαν την προσοχή των παραστρατιωτικών που τις καταδίωξαν.
Έχοντας συλληφθεί φίλοι των κοριτσιών, σύντροφοι επαναστάτες, όπως ο Τέο και ο μουσικός Κανέπα, ύστερα από προδοσίες από συγγενικά πρόσωπα και γείτονες, η σύλληψη των κοριτσιών είναι θέμα χρόνου. Το καθεστώς χρησιμοποιεί κάθε μέσο προκειμένου να τις συλλάβει και κάθε μέσο αργότερα για να τις βασανίσει να αποκαλύψουν συντρόφους τους. Όμως, παρά τη σθεναρή αντίσταση, δεν έχουν άλλη επιλογή.
Θα καταλήξουν στις γυναικείες φυλακές της Μαδρίτης, όπου μαζί με άλλες 8 συγκρατούμενες θα προσπαθήσουν να διασκεδάσουν τη μοίρα τους. Όταν, όμως, διαμαρτύρονται για τις συνθήκες κράτησης των παιδιών που βρίσκονταν εκεί με τις μητέρες τους, αρνούμενες να τραγουδήσουν τον ύμνο του Φράνκο, και όταν επαναστάτες δολοφονούν δυο αξιωματούχους του Φράνκο, η καταδίκη τους ως αντίποινα είναι δεδομένη, μια καταδίκη για πράξεις τις οποίες δεν έκαναν και ούτε είχαν σκοπό να κάνουν.
Η ταινία αφηγείται την πραγματική ιστορία της εκτέλεσης 48 ανδρών και 13 γυναικών από το αυταρχικό καθεστώς του δικτάτορα Φράνκο στις 5 Αυγούστου 1939, μια περίοδο όπου άλλα γεγονότα στην Ευρώπη επισκίασαν τα γεγονότα αυτά. Περιγράφει τις ζωές πέντε γυναικών από τις 13 που εκτελέστηκαν, οι οποίες αποκαλέστηκαν ως τα "13 τριαντάφυλλα". Περιγράφει τις στιγμές τους από την άνοδο της δικτατορίας ως τη φυλάκιση και την εκτέλεσή τους, με ορισμένες αναφορές και στο πρόσφατο παρελθόν. Τα γεγονότα αυτά έγιναν γνωστά πολύ αργότερα, μέσα από μαρτυρίες επιζώντων.
Η ταινία περιγράφει την ταραγμένη εκείνη εποχή στη Μαδρίτη. Άνθρωποι λιγόψυχοι άλλαζαν ιδεολογία προκειμένου να σώσουν το τομάρι τους, γίνονταν πληροφοριοδότες του καθεστώτος, κατέδιδαν συγγενείς, γείτονες, φίλους, είτε επειδή ήθελαν είτε επειδή αναγκάζονταν. Ήταν μια εποχή που δεν μπορούσε κανείς να ξέρει ποιον μπορεί να εμπιστευτεί, μια εποχή που το παραμικρό να υποπτευόταν το καθεστώς για κάποιον, η επόμενή του κατοικία θα ήταν τα βασανιστήρια ή οι φυλακές. Την εποχή, όμως, αυτή, οι 13 αυτές γυναίκες συγκλόνισαν με το φρόνημά τους και την πίστη τους σ' αυτό και παρόλο που γνωρίστηκαν οι περισσότερες κάτω από τις τραγικές αυτές συνθήκες, έμειναν μαζί ως το τέλος ενωμένες γιατί ήξεραν ότι ο αγώνας τους ήταν δίκαιος.
Η ταινία απέσπασε 4 βραβεία Goya, ενώ η 17χρονη τότε Nadia de Santiago απέσπασε βραβείο Turia για την εξαιρετική ερμηνεία της στο ρόλο της Κάρμεν, ενώ συγκλονιστικός στο ρόλο του πατέρα που αναγκάζεται να παραδώσει την κόρη του είναι και ο José Manuel Cervino. Στη χώρα μας προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2010 στα πλαίσια αφιερώματος σε ταινίες για τον Ισπανικό Εμφύλιο.
Las 13 rosas (2007)
Σκηνοθεσία: Emilio Martínez Lázaro
Σενάριο: Emilio Martínez Lázaro, Pedro Costa, Ignacio Martínez de Pisón
Πρωταγωνιστούν: Pilar López de Ayala Arroyo, Verónica Sánchez, Marta Etura, Gabriella Pession, Nadia de Santiago, Félix Gómez, Fran Perea, Enrico Lo Verso, Adriano Giannini, José Manuel Cervino, Goya Toledo
Διάρκεια: 132'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου