Οι ζωές τριών μποέμ καλλιτεχνών στο Παρίσι συνδέονται εντελώς τυχαία. Ο Μαρσέλ Μαρξ, αποτυχημένος συγγραφέας θεατρικών έργων δίνει τα έργα του σε έναν μπάρμαν μπας και τα προωθήσει εκείνος κάπου. Ο Μαρσέλ τυχαία σε ένα εστιατόριο θα γνωρίσει τον Ροδόλφο, έναν Αλβανό παράνομο μετανάστη και ταλαντούχο ζωγράφο πορτρέτων, ο οποίος ζει με το σκύλο του. Οι δυο τους θα πιάσουν φιλία και θα γνωρίσουν τον Σονάρ, έναν κατά φαντασίαν συνθέτη, ο οποίος κατοικεί στο σπίτι όπου πιο πριν κατοικούσε ο Μαρσέλ, από το οποίο είχε εξωθεί.
Οι τρεις τους, μέσα στη χαλαρή και μποέμ ζωή τους, θα δεθούν με ισχυρή φιλία και ο καθένας με τον τρόπο του θα βοηθούσε τον άλλον, ώστε να βγάλουν χρήματα και να περάσουν τη ζωή τους. Ο Μαρσέλ προσλαμβάνεται στη διεύθυνση ενός μάλλον χαμηλής απήχησης περιοδικού, ο Ροδόλφο βρίσκει έναν πελάτη που γοητεύεται από τους πίνακές του, ενώ ο Σονάρ απλά κάνει ότι συνθέτει.
Ενώ όλα δείχνουν ότι πάνε καλά και έχουν βρει και το ταίρι τους, έρχεται η στιγμή που ο Ροδόλφο συλλαμβάνεται και απελαύνεται στην Αλβανία. Όταν επιστρέφει, επίσης παράνομα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η φίλη του, η Μιμί, βγαίνει πλέον με τον Φρανσίς, έναν εύπορο μεσήλικα, όμως η αγάπη της για τον Ροδόλφο θα την κάνει να επιστρέψει σ' αυτόν.
Οι τρεις φίλοι συνεχίζουν τη ζωή τους, όμως οι ατυχίες συνεχίζονται. Ο Ροδόλφο δεν μπορεί πια να πουλήσει πίνακες, ο Μαρσέλ απολύεται και το αφεντικό τού ζητάει πίσω τις προκαταβολές και η κοπέλα του τον αφήνει, ο Σονάρ αποτυγχάνει να συνθέσει κάτι της προκοπής κι έτσι ουσιαστικά μένουν χωρίς οικονομίες. Η ασθένεια της Μιμί οδηγεί στην κορύφωση του δράματος των τριών φίλων και στο συγκινητικό φινάλε της ταινίας.
Στην ταινία του αυτή ο Άκι Καουρισμάκι εμπνέεται από το μυθιστόρημα του Henri Murger "Σκηνές της μποέμικης ζωής" και μας προσφέρει ένα πόνημα σε ρυθμούς αρκετά χαλαρούς, όπως ακριβώς κυλά η ζωή των μποέμ αυτών καλλιτεχνών. Σ' αυτό βοηθάει και η ασπρόμαυρη εικόνα της ταινίας, η οποία στόχο έχει να μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή του Παρισιού, των αρχών του 20ου αιώνα, αν και η ταινία αφορά τη σύγχρονή μας εποχή. Όσοι έχουν παρακολουθήσει το "Λιμάνι της Χάβρης" του ίδιου σκηνοθέτη θα αναγνωρίσουν στην "Μποέμικη ζωή" στο πρόσωπο του ηθοποιού André Wilms τον ίδιο ακριβώς ξεπεσμένο μποέμ καλλιτέχνη, Μαρσέλ Μαρξ, σε μια πιο νεαρή ηλικία, στην εποχή που ο ίδιος ήταν σε πλήρη δραστηριότητα.
Η ταινία απέσπασε βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
La vie de bohème (1992)
Σκηνοθεσία: Aki Kaurismäki
Σενάριο: Aki Kaurismäki, Henri Murger
Πρωταγωνιστούν: Matti Pellonpää, André Wilms, Kari Väänänen, Evelyne Didi, Christine Murillo, Jean-Pierre Léaud, Carlos Salgado
Διάρκεια: 100'
Παρακολουθήστε ολόκληρη την ταινία (με αγγλικούς υπότιτλους)
Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10
Οι τρεις τους, μέσα στη χαλαρή και μποέμ ζωή τους, θα δεθούν με ισχυρή φιλία και ο καθένας με τον τρόπο του θα βοηθούσε τον άλλον, ώστε να βγάλουν χρήματα και να περάσουν τη ζωή τους. Ο Μαρσέλ προσλαμβάνεται στη διεύθυνση ενός μάλλον χαμηλής απήχησης περιοδικού, ο Ροδόλφο βρίσκει έναν πελάτη που γοητεύεται από τους πίνακές του, ενώ ο Σονάρ απλά κάνει ότι συνθέτει.
Ενώ όλα δείχνουν ότι πάνε καλά και έχουν βρει και το ταίρι τους, έρχεται η στιγμή που ο Ροδόλφο συλλαμβάνεται και απελαύνεται στην Αλβανία. Όταν επιστρέφει, επίσης παράνομα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η φίλη του, η Μιμί, βγαίνει πλέον με τον Φρανσίς, έναν εύπορο μεσήλικα, όμως η αγάπη της για τον Ροδόλφο θα την κάνει να επιστρέψει σ' αυτόν.
Οι τρεις φίλοι συνεχίζουν τη ζωή τους, όμως οι ατυχίες συνεχίζονται. Ο Ροδόλφο δεν μπορεί πια να πουλήσει πίνακες, ο Μαρσέλ απολύεται και το αφεντικό τού ζητάει πίσω τις προκαταβολές και η κοπέλα του τον αφήνει, ο Σονάρ αποτυγχάνει να συνθέσει κάτι της προκοπής κι έτσι ουσιαστικά μένουν χωρίς οικονομίες. Η ασθένεια της Μιμί οδηγεί στην κορύφωση του δράματος των τριών φίλων και στο συγκινητικό φινάλε της ταινίας.
Στην ταινία του αυτή ο Άκι Καουρισμάκι εμπνέεται από το μυθιστόρημα του Henri Murger "Σκηνές της μποέμικης ζωής" και μας προσφέρει ένα πόνημα σε ρυθμούς αρκετά χαλαρούς, όπως ακριβώς κυλά η ζωή των μποέμ αυτών καλλιτεχνών. Σ' αυτό βοηθάει και η ασπρόμαυρη εικόνα της ταινίας, η οποία στόχο έχει να μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή του Παρισιού, των αρχών του 20ου αιώνα, αν και η ταινία αφορά τη σύγχρονή μας εποχή. Όσοι έχουν παρακολουθήσει το "Λιμάνι της Χάβρης" του ίδιου σκηνοθέτη θα αναγνωρίσουν στην "Μποέμικη ζωή" στο πρόσωπο του ηθοποιού André Wilms τον ίδιο ακριβώς ξεπεσμένο μποέμ καλλιτέχνη, Μαρσέλ Μαρξ, σε μια πιο νεαρή ηλικία, στην εποχή που ο ίδιος ήταν σε πλήρη δραστηριότητα.
Η ταινία απέσπασε βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
La vie de bohème (1992)
Σκηνοθεσία: Aki Kaurismäki
Σενάριο: Aki Kaurismäki, Henri Murger
Πρωταγωνιστούν: Matti Pellonpää, André Wilms, Kari Väänänen, Evelyne Didi, Christine Murillo, Jean-Pierre Léaud, Carlos Salgado
Διάρκεια: 100'
Παρακολουθήστε ολόκληρη την ταινία (με αγγλικούς υπότιτλους)
Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου