Η Βιολέτα Πάρρα ήταν μια διάσημη καλλιτέχνις από τη Χιλή. Ήταν κυρίως συνθέτρια και τραγουδίστρια, ενώ παράλληλα ζωγράφιζε, κεντούσε και έκανε λαογραφικές έρευνες γύρω από τη μουσική. Αρκετά από τα τραγούδια της, που συνδυάζουν τον παραδοσιακό και το σύγχρονο ήχο, διασκευάστηκαν αργότερα από ερμηνεύτριες, όπως η Mercedes Sosa και η Joan Baez. Στην ταινία αυτή παρακολουθούμε την ταραχώδη ζωή της, από την παιδική της ηλικία μέχρι την αυτοκτονία της, και διακρίνουμε τις ιδιαιτερότητές της ως προς την καλλιτεχνική της δουλειά και τις πεποιθήσεις της γύρω από αυτή.
Η Βιολέτα γεννήθηκε σε ένα χωριό της Χιλής σε μια πολυμελή οικογένεια. Ο πατέρας της, δάσκαλος και ερασιτέχνης μουσικός, όταν πεθαίνει, της αφήνει την ξύλινή του κιθάρα. Έτσι από μικρή η Βιολέτα αρχίζει και παίζει, συνθέτει και τραγουδά.
Αργότερα την καλούν στην Πολωνία για να συμμετάσχει σε μια γιορτή νέων καλλιτεχνών, ενώ παράλληλα στη χώρα της διεξάγει λαογραφική έρευνα προσπαθώντας να βρει ηλικιωμένους τραγουδιστές της παραδοσιακής μουσικής, για να καταγράψει το υλικό τους.
Αργότερα, έχοντας χάσει ένα παιδί και έχοντας φύγει μακριά ο σύζυγός της, γνωρίζει τον Ζιλμπέρ, έναν νεαρό Ελβετό φλαουτίστα, τον οποίο ερωτεύεται και φεύγουν μαζί για την Ευρώπη, όπου προσπαθεί να εκθέσει έργα της στο Λούβρο και να παίξει μουσική μπροστά σε κοινό. Όμως, απογοητεύεται από το καθώς πρέπει κοινό των επίσημων δεξιώσεων στην πρεσβεία ή από τη διαφορετικότητα της κουλτούρας των Ευρωπαίων.
Αποφασίζει, λοιπόν, να επιστρέψει στη Χιλή στα δυο παιδιά της και να στήσει έναν χώρο στην εξοχή, ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα σπίτι της και χώρος ελεύθερης έκφρασης και τέχνης, με μουσικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για ανθρώπους που βλέπουν την τέχνη ως δημιουργία κι όχι ως μέσο βιοποριστικό. Παρά τη μεγάλη της φήμη, προτιμά να ζήσει φτωχικά, ενώ ο Ζιλμπέρ φεύγει για τη Βολιβία, όπου συνεργάζεται με τοπικά παραδοσιακά συγκροτήματα.
Απογοητευμένη που δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στα παιδιά της, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της στα 1967. Ήταν μόλις 50 ετών.
Η βιογραφική αυτή ταινία, διανθισμένη από πολλά τραγούδια της καλλιτέχνιδος, βασίζεται στο βιβλίο που έγραψε για τη μητέρα του ο Ángel Parra. Μας παρουσιάζει τη ζωή μιας πολύ ιδιαίτερης καλλιτέχνιδος που δεν συμβιβαζόταν, που έβλεπε την τέχνη ως τέχνη και επιθυμούσε την ελεύθερη διάδοσή της. Το χρήμα δεν ήταν ο αυτοσκοπός κι αυτό φάνηκε ως το τέλος.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής για τη σκηνοθεσία του Andrés Wood, αλλά και για την ερμηνεία της Francisca Gavilán στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν η πρόταση της Χιλής για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας το 2011, χωρίς όμως να καταφέρει να μπει στην τελική πεντάδα. Στη χώρα μας παρουσιάστηκε στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Violeta se fue a los cielos (2011)
Σκηνοθεσία: Andrés Wood
Σενάριο: Eliseo Altunaga
Πρωταγωνιστούν: Francisca Gavilán, Thomas Durand, Stephania Barbagelata, Gabriela Aguilera, Daniel Antivilo, Christian Quevedo, Roberto Farías, Marcial Tagle, Luís Machín
Διάρκεια: 110'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10
Ακούστε το τραγούδι της Violeta Parra "Gracias a la vida"
Η Βιολέτα γεννήθηκε σε ένα χωριό της Χιλής σε μια πολυμελή οικογένεια. Ο πατέρας της, δάσκαλος και ερασιτέχνης μουσικός, όταν πεθαίνει, της αφήνει την ξύλινή του κιθάρα. Έτσι από μικρή η Βιολέτα αρχίζει και παίζει, συνθέτει και τραγουδά.
Αργότερα την καλούν στην Πολωνία για να συμμετάσχει σε μια γιορτή νέων καλλιτεχνών, ενώ παράλληλα στη χώρα της διεξάγει λαογραφική έρευνα προσπαθώντας να βρει ηλικιωμένους τραγουδιστές της παραδοσιακής μουσικής, για να καταγράψει το υλικό τους.
Αργότερα, έχοντας χάσει ένα παιδί και έχοντας φύγει μακριά ο σύζυγός της, γνωρίζει τον Ζιλμπέρ, έναν νεαρό Ελβετό φλαουτίστα, τον οποίο ερωτεύεται και φεύγουν μαζί για την Ευρώπη, όπου προσπαθεί να εκθέσει έργα της στο Λούβρο και να παίξει μουσική μπροστά σε κοινό. Όμως, απογοητεύεται από το καθώς πρέπει κοινό των επίσημων δεξιώσεων στην πρεσβεία ή από τη διαφορετικότητα της κουλτούρας των Ευρωπαίων.
Αποφασίζει, λοιπόν, να επιστρέψει στη Χιλή στα δυο παιδιά της και να στήσει έναν χώρο στην εξοχή, ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα σπίτι της και χώρος ελεύθερης έκφρασης και τέχνης, με μουσικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για ανθρώπους που βλέπουν την τέχνη ως δημιουργία κι όχι ως μέσο βιοποριστικό. Παρά τη μεγάλη της φήμη, προτιμά να ζήσει φτωχικά, ενώ ο Ζιλμπέρ φεύγει για τη Βολιβία, όπου συνεργάζεται με τοπικά παραδοσιακά συγκροτήματα.
Απογοητευμένη που δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στα παιδιά της, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της στα 1967. Ήταν μόλις 50 ετών.
Η βιογραφική αυτή ταινία, διανθισμένη από πολλά τραγούδια της καλλιτέχνιδος, βασίζεται στο βιβλίο που έγραψε για τη μητέρα του ο Ángel Parra. Μας παρουσιάζει τη ζωή μιας πολύ ιδιαίτερης καλλιτέχνιδος που δεν συμβιβαζόταν, που έβλεπε την τέχνη ως τέχνη και επιθυμούσε την ελεύθερη διάδοσή της. Το χρήμα δεν ήταν ο αυτοσκοπός κι αυτό φάνηκε ως το τέλος.
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής για τη σκηνοθεσία του Andrés Wood, αλλά και για την ερμηνεία της Francisca Gavilán στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν η πρόταση της Χιλής για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας το 2011, χωρίς όμως να καταφέρει να μπει στην τελική πεντάδα. Στη χώρα μας παρουσιάστηκε στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Violeta se fue a los cielos (2011)
Σκηνοθεσία: Andrés Wood
Σενάριο: Eliseo Altunaga
Πρωταγωνιστούν: Francisca Gavilán, Thomas Durand, Stephania Barbagelata, Gabriela Aguilera, Daniel Antivilo, Christian Quevedo, Roberto Farías, Marcial Tagle, Luís Machín
Διάρκεια: 110'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10
Ακούστε το τραγούδι της Violeta Parra "Gracias a la vida"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου