Ο Ζούνιορ είναι ένα εννιάχρονο παιδί με πολύ σγουρό μαλλί, το οποίο δεν του αρέσει. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ζει με την απολυμένη μητέρα του, Μάρτα, και το μωρό αδερφάκι του από διαφορετικό πατέρα. Συχνά η συμπεριφορά του ανησυχεί τη μητέρα του, η οποία έχει την υπόνοια ότι φέρεται με θηλυπρέπεια, μην μπορώντας η ίδια ίσως να κατανοήσει την παιδική ψυχή. Για το παιδί της θέλει να γίνει η ίδια και μητέρα και πατέρας και να το αναθρέψει με αντρικά πρότυπα, ενώ παράλληλα ψάχνει για δουλειά.
Η γιαγιά του Ζούνιορ αντίθετα, προσπαθεί να του κάνει όλα τα χατίρια, γιατί στο κάτω κάτω παιδί είναι. Όταν ο Ζούνιορ για τη σχολική φωτογραφία θελήσει να φωτογραφηθεί με ίσιο μαλλί μιμούμενος κάποιον γνωστό τραγουδιστή, η γιαγιά του θα θελήσει να του κάνει το χατίρι και να τον ντύσει και να τον χτενίσει ανάλογα με την προϋπόθεση όμως να μάθει να τραγουδάει ένα παιδικό τραγουδάκι.
Μέσα σε όλα αυτά, ο Ζούνιορ αναπτύσσει έναν χαρακτήρα με τον οποίο η μητέρα του δεν συμφωνεί. Αρχίζει να τραγουδάει, να χορεύει, να προσπαθεί μόνος του να ισιώσει το μαλλί του με κάθε τρόπο, αλλά και να κοιτάει επίμονα το αγόρι που έχει το περίπτερο στη γειτονιά, ενώ παρέα κάνει μονάχα με το κοριτσάκι της γειτόνισσας. Η μητέρα πια θα πρέπει να αποφασίσει αν θα αφήσει το παιδί να μεγαλώσει σύμφωνα με τα πρότυπα της ηλικίας του ή αν θα του επιβάλλει τα δικά της πρότυπα.
Γυρισμένη σε μια εργατική συνοικία του Καράκας, η ταινία θέτει μια πτυχή του ζητήματος για το πώς πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά και πώς συνδέεται αυτό το ζήτημα με την ομοφυλοφιλία. Απ' τη μια έχουμε μια μητέρα η οποία παρεξηγεί τη συμπεριφορά του γιου της και νομίζει ότι έχει διαμορφώσει στο μυαλό της μια πραγματική άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει. Εκδηλώνει μια τάση υπερπροστατευτικότητας, επειδή ακριβώς δεν είναι η ίδια σε θέση να καταλάβει το παιδί της. Απ' την άλλη έχουμε ένα παιδί που λόγω της αθωότητας της ηλικίας του και της μη σφαιρικής αντίληψης των πραγμάτων εκδηλώνει συμπεριφορές παρεξηγήσιμες από τους μεγάλους, χωρίς όμως αυτές τις συμπεριφορές να τις εννοεί. Η ταινία είναι ένα μάθημα κυρίως για τους μεγάλους που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, ενώ στην πραγματικότητα έχουν πολλά να μάθουν από τα παιδιά.
Το βραβείο της Χρυσής Αχιβάδας που απέσπασε στο Σαν Σεμπαστιάν είναι η απόδειξη ότι μια ταινία για να είναι καλή δεν είναι απαραίτητο να έχει κανονικούς ηθοποιούς. Βασίστηκε το φυσικό παίξιμο απλών ανθρώπων, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον μικρό Σάμουελ που έπαιξε το ρόλο του Ζούνιορ. Στη χώρα μας προβλήθηκε στο 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο διαγωνιστικό τμήμα, όπου απέσπασε το βραβείο FIPRESCI και τον Χάλκινο Αλέξανδρο.
Pelo malo (2013)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Mariana Rondón
Πρωταγωνιστούν: Samuel Lange Zambrano, Samantha Castillo, Nelly Ramos, Beto Benites
Διάρκεια: 93'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10
Η γιαγιά του Ζούνιορ αντίθετα, προσπαθεί να του κάνει όλα τα χατίρια, γιατί στο κάτω κάτω παιδί είναι. Όταν ο Ζούνιορ για τη σχολική φωτογραφία θελήσει να φωτογραφηθεί με ίσιο μαλλί μιμούμενος κάποιον γνωστό τραγουδιστή, η γιαγιά του θα θελήσει να του κάνει το χατίρι και να τον ντύσει και να τον χτενίσει ανάλογα με την προϋπόθεση όμως να μάθει να τραγουδάει ένα παιδικό τραγουδάκι.
Μέσα σε όλα αυτά, ο Ζούνιορ αναπτύσσει έναν χαρακτήρα με τον οποίο η μητέρα του δεν συμφωνεί. Αρχίζει να τραγουδάει, να χορεύει, να προσπαθεί μόνος του να ισιώσει το μαλλί του με κάθε τρόπο, αλλά και να κοιτάει επίμονα το αγόρι που έχει το περίπτερο στη γειτονιά, ενώ παρέα κάνει μονάχα με το κοριτσάκι της γειτόνισσας. Η μητέρα πια θα πρέπει να αποφασίσει αν θα αφήσει το παιδί να μεγαλώσει σύμφωνα με τα πρότυπα της ηλικίας του ή αν θα του επιβάλλει τα δικά της πρότυπα.
Γυρισμένη σε μια εργατική συνοικία του Καράκας, η ταινία θέτει μια πτυχή του ζητήματος για το πώς πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά και πώς συνδέεται αυτό το ζήτημα με την ομοφυλοφιλία. Απ' τη μια έχουμε μια μητέρα η οποία παρεξηγεί τη συμπεριφορά του γιου της και νομίζει ότι έχει διαμορφώσει στο μυαλό της μια πραγματική άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει. Εκδηλώνει μια τάση υπερπροστατευτικότητας, επειδή ακριβώς δεν είναι η ίδια σε θέση να καταλάβει το παιδί της. Απ' την άλλη έχουμε ένα παιδί που λόγω της αθωότητας της ηλικίας του και της μη σφαιρικής αντίληψης των πραγμάτων εκδηλώνει συμπεριφορές παρεξηγήσιμες από τους μεγάλους, χωρίς όμως αυτές τις συμπεριφορές να τις εννοεί. Η ταινία είναι ένα μάθημα κυρίως για τους μεγάλους που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, ενώ στην πραγματικότητα έχουν πολλά να μάθουν από τα παιδιά.
Το βραβείο της Χρυσής Αχιβάδας που απέσπασε στο Σαν Σεμπαστιάν είναι η απόδειξη ότι μια ταινία για να είναι καλή δεν είναι απαραίτητο να έχει κανονικούς ηθοποιούς. Βασίστηκε το φυσικό παίξιμο απλών ανθρώπων, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον μικρό Σάμουελ που έπαιξε το ρόλο του Ζούνιορ. Στη χώρα μας προβλήθηκε στο 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο διαγωνιστικό τμήμα, όπου απέσπασε το βραβείο FIPRESCI και τον Χάλκινο Αλέξανδρο.
Pelo malo (2013)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Mariana Rondón
Πρωταγωνιστούν: Samuel Lange Zambrano, Samantha Castillo, Nelly Ramos, Beto Benites
Διάρκεια: 93'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου