Αναχωρήσεις

Ο Ντάιγκο, τσελίστας στο επάγγελμα, βλέπει την ορχήστρα στο Τόκυο στην οποία συμμετείχε, να διαλύεται. Καταχρεωμένος και χωρίς εισόδημα, αποφασίζει να πουλήσει το τσέλο του και μαζί με τη σύζυγό του, Μίκα, επιστρέφουν στην πόλη στην οποία μεγάλωσε με τη μητέρα του, όταν τους παράτησε ο πατέρας του.
Ψάχνοντας δουλειά, βρίσκει μια αγγελία πολλά υποσχόμενη και πάει για τη συνέντευξη. Προσλαμβάνεται άμεσα, όμως τότε αντιλαμβάνεται ότι η δουλειά ήταν κάπως αταίριαστη για τον ίδιο και αποτελούσε ταμπού για την κοινωνία. Έγινε βοηθός σε γραφείο τελετών με σκοπό να προετοιμάζει τελετουργικά τους νεκρούς για το τελευταίο τους ταξίδι.
Αρχικά ντρεπόταν πολύ για τη δουλειά του και δεν μιλούσε σε κανέναν γι' αυτήν, ούτε καν στη Μίκα. Ιδιαίτερα όταν η πρώτη περίπτωση που του έτυχε ήταν η πλέον αποκρουστική. Στη συνέχεια, όμως, έδειχνε να συνηθίζει αυτή τη δουλειά. Όμως, όταν έγινε γνωστό στον κοινωνικό του περίγυρο και στη Μίκα, η ζωή του άλλαξε. Η Μίκα έφυγε προσωρινά, ενώ δεχόταν συνέχεια συμβουλές για να αλλάξει επάγγελμα. Ο ίδιος, όμως, επέμεινε στη δουλειά αυτή και μάλιστα φάνηκε ότι είχε ταλέντο.
Η επιστροφή της Μίκα, ο θάνατος της κυρίας που διήυθυνε το λουτρό της πόλης και η παραλαβή ενός γράμματος θα κάνουν τον Ντάιγκο να δει με άλλο μάτι την όλη ιστορία. Θα τον κάνουν να αναθεωρήσει τις σκέψεις του για γεγονότα και καταστάσεις που ταλάνισαν τη ζωή του όλα αυτά τα χρόνια. Καλείται πλέον να ετοιμαστεί για την πιο σημαντική "αναχώρηση" στη ζωή του. Θα νιώσει όμως έτοιμος γι' αυτήν;

Λένε ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, όταν αυτή είναι νόμιμη. Για τον Ντάιγκο και τον περίγυρό του ίσως αυτό να μην ισχύει. Ένας πολλά υποσχόμενος τσελίστας στην πρωτεούουσα γίνεται βοηθός σε οίκο τελετών στην επαρχία. Αυτή όμως η ντροπή που ένιωθε ο ίδιος αποδεικνύεται τόσο ασήμαντη μπροστά στην ντροπή που νιώθουν άλλοι άνθρωποι για επιλογές τους, όταν αυτές επηρεάζουν τόσο πολύ τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Το τελευταίο ταξίδι του ανθρώπου είναι το ταξίδι του εξαγνισμού της ψυχής και της συγχώρεσης.
Έντονα συγκινητική η αριστουργηματική αυτή ταινία από την Ιαπωνία, δίκαια απέσπασε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας για το 2008. Η συναισθηματική φόρτιση του τελευταίου μισάωρου έρχεται σε απόλυτη αρμονία τη μουσική του τσέλου και το όψιμο χειμωνιάτικο τοπίο με τις ανθισμένες αμυγδαλιές. Εκτός από το Όσκαρ, έχει κερδίσει βραβεία σε αρκετά φεστιβάλ σε Ασία και Αμερική. Στη χώρα μας προβλήθηκε το Μάρτιο του 2009, αμέσως μετά την επικράτησή της στα Όσκαρ.

Okuribito - おくりびと (2008)
Σκηνοθεσία: Yôjirô Takita
Σενάριο: Kundô Koyama
Πρωταγωνιστούν: Masahiro Motoki, Ryôko Hirosue, Tsutomu Yamazaki, Kazuko Yoshiyuki, Kimiko Yo, Takashi Sasano, Tetta Sumigoto, Tosu Minegishi
Διάρκεια: 130'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

Βαθμολογία υπογράφοντος: 9/10