Ο Βίσλερ, ειδικός στις παρακολουθήσεις, τοποθετείται από τον ανώτερό του στη Στάζι, τον Γκρούμπιτζ, στο να παρακολουθεί το θεατρικό συγγραφέα Γκέοργκ Ντράιμαν, έναν κατά τ' άλλα ορκισμένο κομμουνιστή, ο οποίος όμως είναι συνδρομητής δυτικών εφημερίδων και περιοδικών. Τοποθετεί κοριούς στο σπίτι του Ντράιμαν και εγκαθιστά ένα χώρο παρακολούθησης στην ίδια την πολυκατοικία.
Ο Ντράιμαν διατηρεί σχέση με την ηθοποιό του θεάτρου, Κρίστα Μαρία Ζέλαντ. Ο ίδιος είναι σύμμαχος του καθεστώτος, όμως η στάση του αλλάζει όταν διαπιστώνει ότι συνάδελφοί του συγγραφείς μπαίνουν στη μαύρη λίστα του καθεστώτος και ιδιαίτερα μετά την αυτοκτονία του ενός. Όντας ο ίδιος φίλος του καθεστώτος, πίστευε ότι δεν παρακολουθούταν και για το λόγο αυτό μέσα στο σπίτι του συναντούσε τους φίλους του και σχεδίαζαν πώς θα στείλουν στη δύση ένα άρθρο για τις αυτοκτονίες στην Ανατολική Γερμανία.
Ο Βίσλερ, όταν διαπιστώνει ότι η παρακολούθηση δεν γίνεται για την ασφάλεια του κράτους, αλλά γιατί ο υπουργός πολιτισμού Χεμφ είναι ερωτευμένος με τη Ζέλαντ και θέλει να βρει πάτημα να εκμηδενίσει τον Ντράιμαν, μαλακώνει τη στάση του και αρχίζει να αποκρύπτει ενοχοποιητικά στοιχεία. Δεν είναι πλέον ο σκληρός άνθρωπος που ήταν στην αρχή και κρυφά παίρνει το μέρος του Ντράιμαν, καλύπτοντας τα ίχνη του. Αποφασίζει να αλλάξει τη στάση του, γνωρίζοντας τους κινδύνους. Όμως είναι αποφασισμένος να υπηρετήσει την πραγματική δικαιοσύνη κι όχι αυτήν που του επιβάλλουν οι ανώτεροι για λόγους παραπολιτικούς.
Θα αποκαλυφθεί άραγε ο ρόλος του Βίσλερ; Ποια θα είναι η αντίδραση του Ντράιμαν όταν διαπιστώσει το παιχνίδι που γινόταν πίσω από την πλάτη του; Πότε και πώς θα το μάθει; Πώς θα αλλάξουν οι ζωές των πρωταγωνιστών μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου;
Η ταινία παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, όταν και οι παρακολουθήσεις ανθρώπων ήταν συχνό φαινόμενο με την πρόφαση της προάσπισης του κόμματος και του καθεστώτος, μιας συνήθειας που έφερε σύντομα την κατάρρευση. Ο Βίσλερ αντιπροσωπεύει όλο τον ανατολικογερμανικό λαό, που, αν και ήταν πρόθυμος με κάθε κόστος και προσωπικές θυσίες να προασπίσει τα συμφέροντα του κόμματος και της κρατικής ασφάλειας, βλέποντας την αδικία κι ότι οι θυσίες του δεν οδηγούσαν πουθενά αναζητά διέξοδο προς ένα καθεστώς πιο ελεύθερο από αυτό που του προσφερόταν. Δεν μπορούσε πλέον ο λαός να ανεχτεί τη διαφθορά στους κόλπους του καθεστώτος που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για εκείνον. Ούτε ο Βίσλερ επιθυμούσε πια να υπηρετεί ένα διεφθαρμένο σύστημα και τις μυστικές υπηρεσίες του.
Ο ηθοποιός Ούλριχ Μούε (πέθανε από καρκίνο ένα χρόνο μετά το γύρισμα της ταινίας) που πρωταγωνίστησε στο ρόλο του Βίσλερ, υπήρξε ο ίδιος θύμα παρακολουθήσεων στην Ανατολική Γερμανία. Για το λόγο αυτό θα ήταν και από τους πιο κατάλληλους για να παίξουν το ρόλο ενός σκληρού ανθρώπου της Στάζι που λόγω της αδικίας που του επιβάλλουν να διαπράξει, μαλακώνει και με τον τρόπο του αντιτίθεται σε ένα σάπιο σύστημα.
Για απαριθμήσουμε τα βραβεία που έχει πάρει η ταινία, θα χρειαστούν πολλές σελίδες. Το αποκορύφωμα ήταν η βράβευση με το Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας, χωρίς να υστερούν τα βραβεία σε Τορόντο, Λοκάρνο, Ρότερνταμ, Λονδίνο, BAFTA κλπ. Στη χώρα μας προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 14 Δεκεμβρίου 2006.
Das Leben der Anderen (2006)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Florian Henckel von Donnersmarck
Πρωταγωνιστούν: Ulrich Mühe, Sebastian Kock, Martina Gedeck, Ulrich Tukur, Thomas Thieme, Hans-Uwe Bauer, Volkmar Kleinert, Matthias Brenner, Herbert Knaup
Διάρκεια: 138'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 9,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου