Μια βροχερή νύχτα, μια εύπορη οικογένεια καλεί τον Ισαάκ, ένα νεαρό φωτογράφο στο σπίτι. Τον καλεί για να βγάλει φωτογραφίες τη νεκρή τους κόρη, την Ανζέλικα, η οποία πέθανε ξαφνικά την ημέρα του γάμου της.
Ενώ ο Ισαάκ ετοιμάζεται να βγάλει φωτογραφίες την όμορφη Ανζέλικα στο νεκροκρέβατο με το νυφικό της, μέσα από το φακό την βλέπει να ανοίγει τα μάτια και να του χαμογελάει. Ο Ισαάκ, ξαφνιασμένος από το σκηνικό και ταυτόχρονα συνεπαρμένος από την ομορφιά της σκηνής, βγάζει γρήγορα τις φωτογραφίες και φεύγει. Όμως, η σκηνή δεν μπορεί να το φύγει από το μυαλό, μια σκηνή που επαναλαμβάνεται στην ίδια την εκτυπωμένη φωτογραφία.
Έχοντας ερωτευτεί την Ανζέλικα και μαγευτεί από την ομορφιά της, αναζητά την ομορφιά του παρελθόντος στη σύγχρονή του εποχή. Ταυτόχρονα η συμπεριφορά του γίνεται ολοένα πιο παράξενη και ανεξήγητη για τους γύρω του, την σπιτονοικοκυρά του, την κυρία Ζουστίνα, καθώς και τους υπόλοιπους συγκατοίκους στην πανσιόν που διαμένει, κάτι που επιτείνεται από τις συχνές επισκέψεις της Ανζέλικα στα όνειρά του καθώς κι από μια συζήτηση περί ύλης και αντι-ύλης που έχουν στο πρωινό οι συνδαιτημόνες του.
Στο τέλος, ο έρωτάς του για το νεκρό του μοντέλο, θα τον πάρει μακριά. Άραγε είναι μια πραγματικότητα ή μια αυταπάτη;
Την ταινία αυτή την γύρισε ο βετεράνος Πορτογάλος σκηνοθέτης Manoel de Oliveira, τη χρονιά που συμπλήρωνε 100 χρόνια ζωής. Ενεργός μέχρι σήμερα, στα 103 του, και έχοντας πάνω από 70 χρόνια φιλμογραφίας και πολλά διεθνή βραβεία, μας δείχνει την αδιάσπαστη συνέχεια της ζωής και του θανάτου και της παντοτινής αγάπης. Ο Ισαάκ γοητευμένος από τις μικρές ομορφιές της ζωής, νιώθει πως τίποτα δεν τον κρατάει στη Γη όταν αυτές σταδιακά εξαλείφονται, όπως το τραγούδι των χωρικών που σπέρνουν τα χωράφια που αντικαθίσταται από το θόρυβο των γεωργικών μηχανημάτων. Έτσι και το χαμογελαστό πρόσωπο της νεκρής Ανζέλικα του δημιουργεί ένα τέτοιο συναίσθημα που δεν μπορεί να δεχτεί ότι μια τέτοια ομορφιά έχει χαθεί για πάντα.
Η ταινία έχει σχετικά αργούς ρυθμούς, όμως γίνεται πολύ ατμοσφαιρική από την ταυτόχρονα φωτεινή και σκοτεινή φωτογραφία της, καθώς και από τους ήχους του πιάνου του Σοπέν, που ακούγονται συχνά μέσα στην ταινία.
Στη χώρα μας η ταινία δεν πήρε ποτέ διανομή, παρά μόνο σε ένα αφιέρωμα με τον τίτλο "Πανόραμα του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου".
O extranho caso de Angélica (2010)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Manoel de Oliveira
Πρωταγωνιστούν: Ricardo Trêpa, Pilar López de Ayala Arroyo, Adelaide Teixeira, Filipe Vargas, Leonor Silveira, Sara Carinhas, Isabel Ruth, Luís Miguel Cintra, Ana Maria Magalhães, Susana Sá
Διάρκεια: 97'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 7/10
Ενώ ο Ισαάκ ετοιμάζεται να βγάλει φωτογραφίες την όμορφη Ανζέλικα στο νεκροκρέβατο με το νυφικό της, μέσα από το φακό την βλέπει να ανοίγει τα μάτια και να του χαμογελάει. Ο Ισαάκ, ξαφνιασμένος από το σκηνικό και ταυτόχρονα συνεπαρμένος από την ομορφιά της σκηνής, βγάζει γρήγορα τις φωτογραφίες και φεύγει. Όμως, η σκηνή δεν μπορεί να το φύγει από το μυαλό, μια σκηνή που επαναλαμβάνεται στην ίδια την εκτυπωμένη φωτογραφία.
Έχοντας ερωτευτεί την Ανζέλικα και μαγευτεί από την ομορφιά της, αναζητά την ομορφιά του παρελθόντος στη σύγχρονή του εποχή. Ταυτόχρονα η συμπεριφορά του γίνεται ολοένα πιο παράξενη και ανεξήγητη για τους γύρω του, την σπιτονοικοκυρά του, την κυρία Ζουστίνα, καθώς και τους υπόλοιπους συγκατοίκους στην πανσιόν που διαμένει, κάτι που επιτείνεται από τις συχνές επισκέψεις της Ανζέλικα στα όνειρά του καθώς κι από μια συζήτηση περί ύλης και αντι-ύλης που έχουν στο πρωινό οι συνδαιτημόνες του.
Στο τέλος, ο έρωτάς του για το νεκρό του μοντέλο, θα τον πάρει μακριά. Άραγε είναι μια πραγματικότητα ή μια αυταπάτη;
Την ταινία αυτή την γύρισε ο βετεράνος Πορτογάλος σκηνοθέτης Manoel de Oliveira, τη χρονιά που συμπλήρωνε 100 χρόνια ζωής. Ενεργός μέχρι σήμερα, στα 103 του, και έχοντας πάνω από 70 χρόνια φιλμογραφίας και πολλά διεθνή βραβεία, μας δείχνει την αδιάσπαστη συνέχεια της ζωής και του θανάτου και της παντοτινής αγάπης. Ο Ισαάκ γοητευμένος από τις μικρές ομορφιές της ζωής, νιώθει πως τίποτα δεν τον κρατάει στη Γη όταν αυτές σταδιακά εξαλείφονται, όπως το τραγούδι των χωρικών που σπέρνουν τα χωράφια που αντικαθίσταται από το θόρυβο των γεωργικών μηχανημάτων. Έτσι και το χαμογελαστό πρόσωπο της νεκρής Ανζέλικα του δημιουργεί ένα τέτοιο συναίσθημα που δεν μπορεί να δεχτεί ότι μια τέτοια ομορφιά έχει χαθεί για πάντα.
Η ταινία έχει σχετικά αργούς ρυθμούς, όμως γίνεται πολύ ατμοσφαιρική από την ταυτόχρονα φωτεινή και σκοτεινή φωτογραφία της, καθώς και από τους ήχους του πιάνου του Σοπέν, που ακούγονται συχνά μέσα στην ταινία.
Στη χώρα μας η ταινία δεν πήρε ποτέ διανομή, παρά μόνο σε ένα αφιέρωμα με τον τίτλο "Πανόραμα του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου".
O extranho caso de Angélica (2010)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Manoel de Oliveira
Πρωταγωνιστούν: Ricardo Trêpa, Pilar López de Ayala Arroyo, Adelaide Teixeira, Filipe Vargas, Leonor Silveira, Sara Carinhas, Isabel Ruth, Luís Miguel Cintra, Ana Maria Magalhães, Susana Sá
Διάρκεια: 97'
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας
Βαθμολογία υπογράφοντος: 7/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου