Ένας γέρος Τσιγγάνος, ο Ίζιντορ, τον φιλοξενεί στο σπίτι του για να έχει μια συντροφιά, καθώς ο γιος του βρισκόταν στη φυλακή. Οι δυο άντρες προσπαθούν να συνομιλήσουν, αλλά δεν τα καταφέρνουν, καθώς δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο, όμως σιγά σιγά αρχίζουν ο ένας να μαθαίνει τη γλώσσα του άλλου.
Στην αρχή στο χωριό ο κόσμος είναι δύσπιστος απέναντι στον ξένο, θεωρώντας ότι είναι κλέφτης ή ότι είναι κάποιο κακό πνεύμα. Στη συνέχεια, όμως, ο Στεφάν τους κερδίζει με το ενδιαφέρον του για τις παραδόσεις και τα τραγούδια τους.
Μαζί με τον Ίζιντορ και τη νεαρή Τσιγγάνα Σαμπίνα, που γνώριζε λίγα γαλλικά, γυρνούν στην περιοχή σε γάμους και σε κηδείες για να γνωρίσει κόσμο που μπορεί να τον φέρει σε επαφή με την τραγουδίστρια που ψάχνει. Όταν οι προσπάθειές του δεν καρποφορούν, τότε αποφασίζει να ηχογραφήσει ντόποιους τραγουδιστές, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται μια σχέση μεταξύ του Στεφάν και της Σαμπίνα.
Όταν όμως αποφυλακιστεί ο γιος του Ίζιντορ, τα πράγματα θα πάρουν μια δραματική τροπή.
Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή σε ένα τσιγγάνικο χωριό της Ρουμανίας, το πώς ζουν οι Τσιγγάνοι, το πώς πίνουν και διασκεδάζουν, πώς θρηνούν, τις δεισιδαιμονίες τους και όλες τις παραδόσεις τους που βασίζονται στη μουσική. Η μουσική είναι η βάση της ζωής και της παράδοσης των Τσιγγάνων και η δημιουργία της σχετίζεται με κάθε έκφανση της ζωής τους, είτε πρόκειται για διασκέδαση είτε για θρήνο. Για έναν Δυτικοευρωπαίο, όπως ο πρωταγωνιστής μας, η εικόνα αυτή είναι εντελώς ξένη και αλλόκοτη, όμως η θέρμη με την οποία γίνεται αποδεκτός στην κοινότητα τον κάνει να συνηθίσει στη ζωή αυτή και να γίνει μέρος της.
Παράλληλα παρουσιάζονται διάφορες τάξεις της κοινωνίας των Τσιγγάνων, από τους πιο φτωχούς που κατοικούν σε παραπήγματα μέχρι τους πιο πλούσιους και τους μαφιόζους.
Η ταινία είχε καταπλήξει το κοινό στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης του 1998, ενώ έχει αποσπάσει βραβεία σε σημαντικά φεστιβάλ, όπως στο Λοκάρνο, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το βραβείο César που απέσπασε για τη μουσική της ταινίας ο σκηνοθέτης Τόνι Γκάτλιφ.
Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης με τον τίτλο "Υπάρχουν ακόμα γελαστοί Τσιγγάνοι", ενώ είναι γνωστή επίσης και με τον τίτλο "Ο αλλόκοτος ταξιδιώτης", που αποτελεί ακριβή μετάφραση του τίτλου της από τη γλώσσα των Ρομά.
Gadjo dilo (1997)
Σκηνοθεσία: Tony Gatlif
Σενάριο: Tony Gatlif, Jacques Maigre, Kits Hilaire
Πρωταγωνιστούν: Romain Duris, Rona Hartner, Izidor Serban, Ovidiu Balan, Angela Serban, Adrian Simionescu, Vasile Serban, Dan Astileanu, Valentin Teodosiu, Florin Moldovan
Διάρκεια: 102'
Παρακολουθήστε την ταινία (με αγγλικούς υπότιτλους)
Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου