Η ράχη του Διαβόλου

Στα 1939, στο τελευταίο έτος του Ισπανικού Εμφυλίου, ο Κάρλος, ορφανός από γονείς αγωνιστές υπέρ της δημοκρατίας, εγκαταλείπεται από το δάσκαλό του σε ένα ορφανοτροφείο στη μέση του πουθενά. Το ορφανοτροφείο διοικείται από τον γιατρό Κασάρες και την Κάρμεν, δημοκρατικών πεποιθήσεων, οι οποίοι παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν λόγω της πολιτικής κατάστασης και της απειλής του υπερεθνικισμού, προσπαθούν να παρέχουν στα παιδιά εκπαίδευση και τα απαραίτητα ως προς το ζην.
Στο ορφανοτροφείο επιστάτης είναι ο Χαθίντο, ο οποίος είχε μεγαλώσει εκεί μέσα. Έχοντας υπερεθνικιστικές πεποιθήσεις, εχθρεύεται σιωπηρά τη διεύθυνση και ορέγεται το χρυσό που έχει αυτή συγκεντρώσει. Για το λόγο αυτό συνεργάζεται με όμοιούς του απατεώνες, αλλά και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα προκειμένου να αποκτήσει το χρυσό.
Οι πρώτες μέρες του Κάρλος στο ορφανοτροφείο δεν ήταν καλές. Έπρεπε να αντιμετωπίσει και τον Χάιμε, τον "μάγκα" από τα παιδιά, που τον προκαλούσε σε παράτολμες ενέργειες, αλλά και ένα φάντασμα που φαινόταν ότι τον κυνηγούσε.
Μια κρυφή επίσκεψη του Χάιμε και του Κάρλος στην κλειδωμένη από τον επιστάτη κουζίνα, θα φέρει τον Κάρλος πιο κοντά στο φάντασμα, σε μια κρύπτη κάτω από την κουζίνα. Το φάντασμα ή "αυτός που ξεφυσάει" προειδοποιεί τον Κάρλος ότι πολλοί από αυτούς θα πεθάνουν, κάτι που ο Κάρλος το εκλαμβάνει ως απειλή.
Όταν συλλαμβάνεται ο δάσκαλος του Κάρλος από τις δυνάμεις των υπερεθνικιστών, ο γιατρός Κασάρες αντιλαμβάνεται ότι πρέπει με κάθε τρόπο να φύγουν μαζί με την Κάρμεν από το ορφανοτροφείο και να πάρουν μαζί τους και τα παιδιά, αλλά και το χρυσό.
Τότε ο Χαθίντο βάζει σε εφαρμογή το υποχθόνιο σχέδιό του, αρχικά χρησιμοποιώντας τα παιδιά εν αγνοία τους. Όμως το παρελθόν θα αρχίσει να τον κυνηγά. Το φάντασμα θα αρχίσει σιγά σιγά να αποκαλύπτει το ρόλο του. Η αποκάλυψη του Χάιμε στον Κάρλος για την τύχη του Σάντι, του παιδιού που κοιμόταν στο κρεβάτι του Κάρλος, θα εξηγήσει το ρόλο και την ταυτότητα του φαντάσματος. Τα σκοτεινά μυστικά που καλύπτουν το ορφανοτροφείο αποκαλύπτονται και η ιστορία φτάνει στην κορύφωση και στη λύση της.
Θα καταφέρει τελικά ο Χαθίντο να φέρει σε πέρας το σχέδιό του; Ο Κάρλος και ο Χάιμε, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, θα φανούν δυνατοί για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο;

Η ταινία αυτή του Guillermo del Toro κινείται αμφίδρομα από το πραγματικό στο φανταστικό και μέσα στο χρόνο. Έχουμε ένα παρόν, του οποίου τις εξελίξεις θα τις καθορίσει εν πολλοίς το παρελθόν με στόχο το μέλλον. Η παρουσία του φαντάσματος είναι λογικά ανεξήγητη, όμως θα δώσει ώθηση στην πλοκή της ιστορίας, χωρίς όμως ουσιαστικά το φάντασμα να κάνει παρέμβαση σ' αυτήν.
Άψογη η φωτογραφία της ταινίας καθώς και η οπτική ματιά του σκηνοθέτη, που σε ορισμένα σημεία θυμίζει πίνακα ζωγραφικής. Έντονη είναι και η αντίθεση του κίτρινου της ημέρας και του παρόντος με το σκούρο της νύχτας και του σκοτεινού παρελθόντος.
Η ταινία τιμήθηκε με αρκετά βραβεία, κυρίως σε φεστιβάλ κινηματογράφου φαντασίας, καθώς και με το βραβείο καλύτερου νεαρού ηθοποιού για τον Fernando Tielve στο ρόλο του Κάρλος.
Στη χώρα μας έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες στις 12 Απριλίου 2002.

El espinazo del Diablo (2001)
Σκηνοθεσία: Guillermo del Toro
Σενάριο: Guillermo del Toro, Antonio Trashorras, David Muñoz
Πρωταγωνιστούν: Marisa Paredes, Eduardo Noriega, Federico Luppi, Fernando Tielve, Íñigo Garcés, Irene Visedo, Junio Valverde, Berta Ojea, Adrián Lamana, Daniel Esparza, José Manuel Lorenzo, Francisco Maestre
Διάρκεια: 106'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10