Πίσω από τις θημωνιές

Λίμνη Δοϊράνη 2015. Βρισκόμαστε εν μέσω του μεγάλου μεταναστευτικού κύματος, όπου πολλοί πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στα σύνορα της Ειδομένης. Δυο παιδιά εντοπίζουν δύο πτώματα στη λίμνη και στη ζωή των κατοίκων του παραλίμνιου χωριού έρχονται τα πάνω κάτω.
Ο Στέργιος, μετά από μια κακή σοδειά και χρεωμένος ως το κόκαλο, χρησιμοποιεί τη βάρκα του για να ψαρεύει στη λίμνη και να κάνει δουλειές με ταβέρνες στη γειτονική χώρα. Εξαναγκάζεται, όμως, να εξυπηρετήσει τον κουνιάδο του, Δημήτρη, και να περνάει λαθραία μετανάστες απέναντι έναντι αδράς αμοιβής.
Η Μαρία, σύζυγος του Στέργιου, λιγομίλητη, υποτακτική και θεοσεβούμενη, βοηθάει στην εκκλησία του χωριού και έναν παπά που θεωρεί τους μετανάστες μιάσματα και ασεβείς, σε αντίθεση με τη γειτόνισσα, Γεωργία, που παρά τις προσταγές του παπά, πηγαίνει συνεχώς στον καταυλισμό για να βοηθήσει. Μια σειρά γεγονότα θα επιβάλουν στη Μαρία το ρόλο της προστασίας της οικογένειάς της με κάθε ηθικό κόστος.
Η Αναστασία, κόρη του Στέργιου και της Μαρίας, εργάζεται ως εκπαιδευόμενη νοσηλεύτρια στο Κιλκίς, αλλά τα νιώθει ότι τα όνειρά της εγκλωβίζονται στο μικρό χωριό όπου ζει και θέλει πάση θυσία να ξεφύγει και να ζήσει τη ζωή της. Όμως, τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα περιμένει και αναγκάζεται και πάλι να εγκλωβιστεί. 

Η ταινία χωρίζεται σε κεφάλαια ανάλογα με την οπτική γωνία του κάθε ενός από τους τρεις πρωταγωνιστές μας. Στο επίκεντρο βρίσκεται μια κοινωνία διχασμένη λόγω και της οικονομικής αλλά και της προσφυγικής κρίσης που μαστίζει την περιοχή. Έχουμε ανθρώπους που προσπαθούν να βγάλουν κέρδος με κάθε είδους παρανομίες, ανθρώπους που αναγκάζονται να πέσουν στον ίδιο βούρκο, αλλά και ανθρώπους που απλά ο τόπος δεν τους χωράει, όπως επίσης και ανθρώπους που θα αποτελέσουν τα εξιλαστήρια θύματα, σε έναν τόπο που το τρίπτυχο "πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια" αρχίζει να βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Μέσα στο ίδιο σπίτι η σύγκρουση του σκοτεινού παρελθόντος, του αβέβαιου παρόντος και του ονειρεμένου μέλλοντος δε θα έχει νικητές παρά μόνο ηττημένους, διότι σε έναν τέτοιο τόπο το σκοτάδι είναι καταδικασμένο να επικρατήσει...
Η ταινία αποτελεί ένα δείγμα του νεοελληνικού ρεαλισμού, που χωρίς εκπτώσεις παρουσιάζει καταστάσεις υπαρκτές μέσα στην κοινωνία και ασκεί την κριτική του μέσα από τα ίδια τα γεγονότα, χωρίς να χρειάζεται να προβεί σε μεγαλοσχήμονες καταδίκες. Αφήνει τον ίδιο το θεατή να πάρει θέση, γιατί και ο ίδιος είναι μέρος της ίδιας κοινωνίας.
Η ταινία απέσπασε βραβεία της κριτικής επιτροπής του 63ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης σκηνοθέτριας σε διεθνές φεστιβάλ στην Ινδία. Στις αίθουσες διανομή πήρε στις 19 Ιανουαρίου 2023.

Πίσω από τις θημωνιές (2022)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Ασημίνα Προέδρου
Πρωταγωνιστούν: Στάθης Σταμουλακάτος, Λένα Ουζουνίδου, Ευγενία Λάβδα, Χρήστος Κοντογεώργης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Πασχάλης Τσαρούχας
Διάρκεια: 119'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Μακεδονικόν στη Θεσσαλονίκη στις 20 Ιανουαρίου 2023.

Τα τρία πατώματα

 

Σε μια μεσοαστική γειτονιά της Ρώμης τρεις οικογένειες κατοικούν στους τρεις ορόφους μιας πολυκατοικίας. Οι σχέσεις τους είναι τυπικές, σαν κοινών γειτόνων. Μια σειρά από γεγονότα που θα συμβούν μέσα σε μικρό διάστημα θα φέρουν τα πάνω κάτω στις ζωές τους.
Ο Αντρέα, γιος ενός αυστηρού δικαστή, οδηγώντας μεθυσμένος θα τραυματίσει θανάσιμα μια γυναίκα μπροστά από την πολυκατοικία. Ενώ η μητέρα του θα προσπαθήσει να συλλέξει ελαφρυντικά για μια πιο μικρή ποινή, ο πατέρας του είναι ανυποχώρητος. Έσφαλε και θα πρέπει να δεχτεί τη βαρύτερη ποινή.
Η Φραντσέσκα, 7χρονη κόρη του Λούτσιο και της Σάρα, συχνά περνάει ώρες στο σπίτι των ηλικιωμένων γειτόνων τους, όταν οι γονείς της λείπουν στις δουλειές τους. Ένα βράδυ, θα εξαφανιστεί μαζί τον ηλικιωμένο Ρενάτο, που πάσχει από άνοια, και θα βρεθούν σε ένα πάρκο. Ο Λούτσιο είναι πεπεισμένος ότι κάτι ανάρμοστο έχει συμβεί. Η εμφάνιση της Σαρλότ, της εγγονής του Ρενάτο, θα περιπλέξει τα πράγματα.
Η Μόνικα έχει μόλις γεννήσει μια κορούλα, ενώ ο σύζυγός της βρίσκεται σε δουλειά για καιρό στο εξωτερικό. Η ίδια φοβάται μήπως οι παραισθήσεις, από τις οποίες υποφέρει η έγκλειστη σε ίδρυμα μητέρα της, είναι κληρονομική και πρόκειται να την επηρεάσει μετά τη γέννα. Οι σπάνιες εμφανίσεις του συζύγου της και η αποξένωσή τους από όλους τους συγγενείς τους θα επιδεινώσουν την ανησυχία της.

Η ταινία παρακολουθεί τις τρεις αυτές οικογένειες σε βάθος δέκα χρόνων από τα παραπάνω γεγονότα, το κατά πόσο επηρεάζονται οι ενδοοικογενειακές σχέσεις και το πώς οι διάφορες αποφάσεις που παίρνονται άμεσα, χωρίς να υπολογίζονται οι συνέπειες, φέρνουν τους ανθρώπους σε ατραπούς που δεν φαίνονται να έχουν πισωγύρισμα. Τελικά, όμως, ο χρόνος έρχεται να τα γιατρέψει όλα και η δύναμη της συγχώρεσης θα κάμψει όλες τις αντιστάσεις. Όσων είχαν ακόμη την ευκαιρία…
Η ταινία αποτελεί ελεύθερη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος «Three floors up» του Ισραηλινού Εσκόλ Νεβό. Έχει λάβει αρκετές υποψηφιότητες σε φεστιβάλ ανά την Ευρώπη, καθώς και για το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες το καλοκαίρι του 2022, ενώ είχε προβληθεί και το φθινόπωρο του 2021 σε διάφορα φεστιβάλ.

 

Tre piani (2021)
Σκηνοθεσία: Nanni Moretti
Σενάριο: Nanni Moretti, Federica Pontremoli, Eskhol Nevo (μυθιστόρημα)
Πρωταγωνιστούν: Riccardo Scamarcio, Margherita Buy, Alba Rohrwacher, Adriano Giannini, Elena Lietti, Nanni Moretti, Alessandro Sperduti, Denise Tantucci, Paolo Graziosi, Anna Bonaiuto, Chiara Abalsamo, Gea Dall’Orto
Διάρκεια: 119’

 

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

 

Βαθμολογία υπογράφοντος 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στο θερινό κινηματογράφο Φλοίσβος στην Αλεξανδρούπολη στις 2 Αυγούστου 2022

Η μπαλάντα της λευκής αγελάδας

 

Η Μίνα περιμένει το μοιραίο. Ο άντρας της, ο Μπαμπάκ, πρόκειται να εκτελεστεί για ένα φόνο που δεν διέπραξε, αλλά αναγκάστηκε να ομολογήσει. Στη ζωή της θα έρθουν όλα τα πάνω κάτω όταν, μετά την εκτέλεση του συζύγου της, οι αρχές θα παραδεχτούν το λάθος τους αφού πρώτα έχουν βρει τον πραγματικό δολοφόνο. Όμως, ήδη είναι πολύ αργά. Ένας αθώος έχει εκτελεστεί, μια γυναίκα έχει χάσει το σύζυγό της και μια κόρη κωφάλαλη έχει χάσει για πάντα τον πατέρα της.
Η Μίνα έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες επιβίωσης στο σημερινό Ιράν. Και κυρίως έχει να αντιμετωπίσει το στερεότυπο της μόνης γυναίκας που μεγαλώνει παιδί, πράγμα που θα την φέρει σε πολύ μεγάλες δυσκολίες όσον αφορά το πού θα βρει στέγη, ενώ παράλληλα η οικογένεια του Μπαμπάκ θέλει να της πάρει την επιμέλεια της κόρης.
Μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες, θα εμφανιστεί ο Ρεζά, ένας άνθρωπος που με την πρόφαση ότι υπήρξε φίλος του Μπαμπάκ και ότι χρωστούσε χρήματα σε αυτόν, αναλαμβάνει να φροντίσει τη Μίνα και τη μικρή, να τις βοηθήσει σε ό,τι χρειαστούν και να δώσει λύση στα προβλήματά τους. Όμως, ο Ρεζά κρύβει ένα μυστικό, το οποίο δεν πρέπει ποτέ να μάθει η Μίνα...

Η ταινία ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα και το πώς η απόκρυψη μιας αλήθειας μπορεί να φανεί ευεργετική. Όσο η αλήθεια αποκαλύπτεται στο θεατή, τόσο περισσότερο γίνεται κατανοητό ότι δεν πρέπει να φανερωθεί στην πρωταγωνίστρια. Από τη μία πλευρά, έχουμε μια γυναίκα που οι αρχές της στέρησαν εσφαλμένα το σύζυγο και η οποία θέλει να κάνει τα πάντα ώστε οι υπεύθυνοι να τιμωρηθούν παραδειγματικά, ενώ παράλληλα θέλει να περισώσει με αξιοπρέπεια την τιμή της οικογένειάς της και να προστατέψει την κόρη της. Από την άλλη, έχουμε έναν άνθρωπο που κάτι κρύβει, ενώ παράλληλα δε διστάζει να ασκήσει κριτική στο σάπιο σύστημα που καταδίκασε έναν αθώο σε θάνατο. Η θέση του, όμως, είναι πολύ δύσκολη ηθικά και προσπαθεί να ξεπλύνει το κρίμα του. Άραγε θα αποκαλυφθεί η αλήθεια ποτέ; Ποια θα ήταν η αντιμετώπιση από τους πρωταγωνιστές;
Η ταινία απέσπασε στο Βαγιαδολίδ βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη για το σκηνοθετικό δίδυμο των Μπεχτάς Σαναΐχα και Μαριάμ Μογαδάμ, η οποία αποτελεί και την πρωταγωνίστρια της ταινίας, Μίνα, ενώ απέσπασε και βραβείο καλύτερης διεθνούς ταινίας στη Ζυρίχη. Διαγωνίστηκε και στο φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ προβλήθηκε και στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 2021.

Ghasideyeh gave sefid (قصیده گاو سفید - 2020)
Σκηνοθεσία: Maryam Boghadam, Behtash Sanaeeha
Σενάριο: Maryam Boghadam, Behtash Sanaeeha, Mehrdad Kouroshinya
Πρωταγωνιστούν: Mayram Boghadam, Alireza Fani Sar, Pouria Rahimi Sam, Avin Poor Raoufi, Lili Farhadpour
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Μακεδονικόν στη Θεσσαλονίκη στις 19 Μαρτίου 2022

Παράλληλες μητέρες

 

Η Γιάνις είναι επαγγελματίας φωτογράφος. Μέσα από έναν δεσμό της με έναν παντρεμένο ανθρωπολόγο, θα μείνει έγκυος, ενώ ο σύντροφός της θα απομακρυνθεί. Μόνη, πλέον, αποφασίζει να φέρει στο φως το μωρό της. Στο μαιευτήριο θα συγκατοικήσει με μια ανήλικη, την Άνα, που κι αυτή έχει μείνει έγκυος ως αποτέλεσμα βιασμού. Οι δυο γυναίκες θα αποκτήσουν φιλία μέσα στο μαιευτήριο, θα γεννήσουν την ίδια μέρα από ένα κοριτσάκι και θα κρατήσουν επαφή.
Μια σειρά από γεγονότα θα κάνουν τη Γιάνις να έχει αμφιβολίες όσον αφορά το μωρό της. Αρχίζει να αποτραβιέται από τον κόσμο και να μη θέλει καμία επαφή. Όταν κάποια στιγμή βρει ξανά στο δρόμο της την Άνα, οι δύο γυναίκες θα βρεθούν μπροστά σε μια σοκαριστική κατάσταση, που δύσκολα θα μπορούν να διαχειριστούν. Τα διλήμματα της Γιάνις είναι μεγάλα. Από τη μια η πιθανότητα επανασύνδεσης με τον πατέρα του μωρού της, από την άλλη μια τραγική αλήθεια που ταυτόχρονα και ενώνει και χωρίζει τις δύο μητέρες, φέρνουν τη Γιάνις να ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί. Θα ακολουθήσει άραγε τη συνείδησή της; Ή μήπως ακολουθώντας την, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά για την ίδια;

Άραγε αξίζει να αποκρύπτει κανείς μια αλήθεια ή πρέπει να ξεπερνάει τους εγωισμούς του και να αντιμετωπίζει κατάματα τις συνέπειες; Η ταινία κινείται προς τη δεύτερη λύση, καθώς η αλήθεια όσο πικρή μπορεί να είναι, πρέπει να λέγεται και να κυριαρχεί. Όσο κανείς αποζητά την αλήθεια ενός πονεμένου παρελθόντος, τόσο θα πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και με τους γύρω του στο ζωντανό παρόν. Η ταινία θέτει ως κινητήριο μοχλό τους δεσμούς συγγένειας και πόσο μάλλον την ίδια τη μητρότητα, ώστε να καταδείξει ίσως έναν από τους πιο ακραίους τομείς της αλήθειας και των συνεπειών της.
Η ταινία απέσπασε βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την Πενέλοπε Κρουθ στη Βενετία, ενώ ήταν υποψήφια και για το Χρυσό Λέοντα. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 28 Οκτωβρίου 2021.

 

Madres paralelas (2021)
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Pedro Almodóvar
Πρωταγωνιστούν: Penélope Cruz, Milena Smit, Aitana Sánchez-Gijón, Rossy de Palma, Israel Elejalde
Διάρκεια: 120’

 

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

 

Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ηλύσια στην Αλεξανδρούπολη στις 11 Νοεμβρίου 2021

Αυτά που λέμε κι αυτά που κάνουμε

 

Ο Μαξίμ έχει μόλις χωρίσει από μια παράξενη, αλλά παράφορη, σχέση που είχε και χρειάζεται να φύγει από το Παρίσι, για να πάει στην εξοχή να αλλάξει παραστάσεις. Προορισμός του η έπαυλη του ξαδέρφου του, Φρανσουά. Όμως, ο Φρανσουά λείπει εκτάκτως για δουλειές, και τον Μαξίμ υποδέχεται η νέα σύζυγος του Φρανσουά, η Νταφνέ, που είναι έγκυος. Μη έχοντας τι να κάνουν αυτές τις μέρες, η Νταφνέ αναλαμβάνει να ξεναγήσει τον Μαξίμ στην περιοχή, ενώ παράλληλα θα αρχίσουν οι δυο τους να αφηγούνται ο ένας στον άλλο τις στιγμές του πρόσφατου παρελθόντος, που τους έφεραν στην κατάσταση αυτή. Μέσα από γνωριμίες, σχέσεις και συμπτώσεις, σιγά σιγά ξετυλίγεται το κουβάρι της ζωής των πρωταγωνιστών μας, τόσο των δύο που έχουμε μπροστά μας όσο και των δευτερευόντων που παίζουν όμως καθοριστικό ρόλο σ’ αυτό που έχουμε σήμερα.

Η ταινία έχει σπονδυλωτή δομή και κάνει συνεχώς τη διαδρομή από το παρελθόν στο παρόν και πάλι πίσω, μέσα από τη διαφορετική οπτική του κάθε πρωταγωνιστή. Αρκετές φορές μια ιστορία ζωής δεν μπορεί να γίνει πλήρως αντιληπτή, όταν λείπουν κάποια στοιχεία, όταν ο κάθε άνθρωπος εστιάζει μόνο στη δική του πλευρά και δεν κοιτάζει την πλευρά των άλλων εμπλεκομένων. Μέσα σε όλα αυτά, κεντρικό ρόλο παίζει ο έρωτας, που είναι αυτός που κινεί τα νήματα στις ζωές των πρωταγωνιστών και τους οδηγεί σε κρίσιμες αποφάσεις, άλλοτε ορθές, άλλοτε λανθασμένες. Ή μήπως οι φαινομενικά ορθές αποφάσεις είναι οι πραγματικά λανθασμένες και το αντίθετο; Η ταινία δε θέλει να πάρει θέση ως προς την ορθότητα, αναλώνεται σε μια αέναη φιλοσοφική αναζήτηση, όπου το ορθό είναι πάντα σχετικό, και αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν, βάσει του πώς πραγματικά νιώθει ο κάθε πρωταγωνιστής μια δεδομένη στιγμή. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα ειδυλλιακό αγροτικό τοπίο, μακριά από το θόρυβο και την πολυκοσμία, εκεί που τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα και πιο αυθεντικά.
Η ταινία είχε αρκετές υποψηφιότητες σε φεστιβάλ ανά την Ευρώπη, ενώ η Εμιλί Ντεκέν τιμήθηκε με βραβείο César β’ γυναικείου ρόλου. Στη χώρα μας, προβλήθηκε αρχικά στο διαδικτυακό 61^ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 2020, ενώ διανομή στις αίθουσες πήρε το καλοκαίρι του 2021.

Les choses qu’on dit, les choses qu’on fait (2020)
Σκηνοθεσία – Σενάριο: Emmanuel Mouret
Πρωταγωνιστούν: Camélia Jordana, Niels Schneider, Vincent Macaigne, Émilie Dequenne, Jenna Thiam, Guillaume Gouix, Julia Piaton, Louis-Do de Lencquesaing
Διάρκεια: 122’

 

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας

 

Βαθμολογία υπογράφοντος: 8/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στο θερινό κινηματογράφο Άλεξ στη Θεσσαλονίκη στις 25 Σεπτεμβρίου 2021