Το Ποντίκι που βρυχάται

Σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με μία ταινία που φέτος κλείνει 50 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε και για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησα το ιστολόγιο αυτό με μία κωμωδία.

Κάπου στην Ευρώπη, υπάρχει ένα κράτος, τόσο μικρό που ακόμη και στο χάρτη χρειάζεσαι μεγεθυντικό φακό για να το εντοπίσεις. Στο κράτος αυτό οι κάτοικοι λίγο πολύ είναι συγγενείς και μοιάζουν μεταξύ τους, όπως επίσης μοιάζουν και με τον ιδρυτή του, το άγαλμα του οποίου κοσμεί το κέντρο του.
Η οικονομία του κράτους αυτού βασίζεται αποκλειστικά στην παραγωγή ενός τοπικού κρασιού και δέχεται ισχυρό πλήγμα στη διεθνή αγορά όταν οι ΗΠΑ αρχίζουν να παράγουν ένα ίδιο κρασί, το οποίο όντας φθηνότερο, προσείλκυε περισσότερους πελάτες.
Για να αντιμετωπιστεί η κρίση, η δούκισσα και ο πρωθυπουργός (και οι δύο ρόλοι από τον Peter Sellers) αποφασίζουν να κηρύξουν τον πόλεμο στις ΗΠΑ, με απώτερο σκοπό να ηττηθούν όπως είναι άλλωστε λογικό, ώστε μετά οι ΗΠΑ να στείλουν σ' αυτούς οικονομική βοήθεια, όπως έκαναν και στους ηττημένους στον πρόσφατο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι, στέλνουν ως στρατηγό έναν τοξότη (επίσης Peter Sellers) μαζί με άλλους τοξότες-στρατιώτες ντυμένους με μεσαιωνικά ρούχα, με ένα πλοίο για να πάνε να πολεμήσουν ενάντια στις ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη.
Ποιο όμως ήταν το αποτέλεσμα του πολέμου; Τελικά οι ΗΠΑ νίκησαν ή μήπως συνέβη κάτι άλλο; Επέστρεψαν οι πολεμιστές ηττημένοι και με την οικονομική βοήθεια που περίμενε το μικρό τους κράτος ή μήπως επέστρεψαν νικητές;
Κατά την απόβαση στη Νέα Υόρκη, βρήκαν μία πόλη άδεια και τους κατοίκους στα καταφύγια, καθώς εκείνη τη μέρα θα γινόταν η δοκιμή μιας νέας βόμβας. Τελικά, βρίσκουν την ευκαιρία και απάγουν τον εφευρέτη της βόμβας μαζί με τη βόμβα και γυρνούν νικητές, απογοητεύοντας τους συμπατριώτες τους.

Μια κωμωδία πολύ εύστοχη για την εποχή που γυρίστηκε, που σε κάνει να γελάς από την αρχή ως το τέλος, ακόμη κι αν την βλέπεις μετά από 50 χρόνια, που δεν την βαριέσαι σε κανένα σημείο της. Ο Peter Sellers ήταν απολαυστικός και στους τρεις ρόλους που έπαιξε (τέσσερις, αν συνυπολογιστεί ότι το άγαλμα του ιδρυτή έχει τη μορφή του).
Στη χώρα μας προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 28 Ιανουαρίου 1960.
Ακολούθησαν και δύο συνέχειες της ταινίας, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία και χωρίς το γνωστό καστ ηθοποιών.

The Mouse that roared (1959)Σκηνοθεσία: Jack Arnold
Σενάριο: Roger MacDougall, Stanley Mann - βασισμένο σε βιβλίο του Leonard Wibberley
Πρωταγωνιστούν: Peter Sellers, Jean Seberg, William Hartnell, David Kossoff, Leo McKern, MacDonald Park
Διάρκεια: 83'

Δείτε το τρέηλερ εδώ