Χωρίς αγάπη

Ο Μπαρίς και η Ζένια είναι ένα μοσχοβίτικο ζευγάρι στα πρόθυρα του διαζυγίου. Είναι δυο άνθρωποι που δεν γνώρισαν την αγάπη και δεν μπορούν να την μεταδώσουν ούτε καν στο παιδί τους, τον Αλιόσα. Και οι δυο έχουν πλέον προχωρημένες εξωσυζυγικές σχέσεις και προσπαθούν να φορτώσουν ο ένας στον άλλο το παιδί, μέσα από δηλητηριώδεις καυγάδες και εντάσεις μεταξύ τους.
Όταν μάρτυρας ενός ομηρικού καυγά γίνεται στα κρυφά ο ίδιος ο Αλιόσα, αντιλαμβανόμενος ότι κανείς από τους ανθρώπους που έπρεπε να νοιάζονται γι'αυτόν δεν τον θέλει, θα εξαφανιστεί από το σπίτι. Η εξαφάνιση, λόγω της αδιαφορίας των γονέων του, θα γίνει αντιληπτή μετά από δυο μέρες.
Θα μπορέσει άραγε αυτή η εξαφάνιση να κάνει τους δυο γονείς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το παιδί που έχουν φέρει στον κόσμο; Θα μπορέσει άραγε να κάμψει την έχθρα και να αμβλύνει τις διαφορές τους; Ή μήπως η προσωπική ζωή και η προσωπικότητα του καθενός θα είναι πιο ισχυρή μπροστά στο δράμα που θα έπρεπε να τους ταρακουνήσει;

Μέσα σε ένα τοπίο τόσο παγωμένο και ψυχρό, όσο και οι ψυχές των ίδιων των πρωταγωνιστών, εκτυλίσσεται ένα δράμα, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται ένα μικρό παιδί, ένα πλάσμα που ήρθε στον κόσμο και που χωρίς να φταίει σε τίποτα επωμίζεται όλα τα δεινά ενός πικρού χωρισμού. Έχοντας βιώσει την αδιαφορία των ανθρώπων που θα έπρεπε να το αγαπούν και να το φροντίζουν, αποφασίζει να εξαφανιστεί από προσώπου γης, ώστε να μην είναι βάρος σε κανέναν. Έτσι έχει μάθει από μικρό, ότι δηλαδή είναι ένα βάρος που εμποδίζει την ευτυχία των γονιών του, και φεύγει άγνωστο για πού. Ίσως και να μην ενδιαφέρει για πού. Ποιος ενδιαφέρθηκε εξάλλου για το παιδί αυτό; Και πόσο αληθινό είναι το ενδιαφέρον των γονιών του όταν αυτό εξαφανίζεται;
Ο σημαντικός Ρώσος σκηνοθέτης Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ ("Η επιστροφή", "Έλενα", "Λεβιάθαν") μας χαρίζει μια ακόμη σπουδαία ταινία, στην οποία δοκιμάζει τις σχέσεις των ανθρώπων μπροστά σε ένα προσωπικό δράμα, παρουσιάζει την επιρροή της αγάπης ή της μη αγάπης σε μια κοινωνία που έχει πλέον μάθει να αδιαφορεί, ενώ ταυτόχρονα δεν παραλείπει να ασκήσει μια κριτική στη σύγχρονη ρωσική κοινωνία και πολιτική, προβάλλοντας στο παρασκήνιο ορισμένα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας της χώρας του.
Η ταινία απέσπασε το ειδικό βραβείο της επιτροπής στις Κάννες, και το βραβείο καλύτερης διεθνούς ταινίας στο Μόναχο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 19 Οκτωβρίου 2017.

Нелюбовь (2017)
Σκηνοθεσία: Andrey Zvyagintsev
Σενάριο: Andrey Zvyagintsev, Oleg Negin
Πρωταγωνιστούν: Maryana Spivak, Aleksey Rozin, Matvey Novikov, Varvara Shmykova, Daria Pisareva, Yanina Hope, Andris Keiss
Διάρκεια: 127'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 20 Οκτωβρίου 2017 

Η άλλη όψη της ελπίδας

Ο Κάλεντ, νεαρός Σύριος πρόσφυγας, μετά από πολλές περιπέτειες στην Ευρώπη, αποβιβάζεται στο Ελσίνκι και ζητά άσυλο από τις φινλανδικές αρχές. Έχοντας φύγει από το κατεστραμένο Χαλέπι, έχοντας χάσει όλα τα μέλη της οικογένειάς του, αναζητά την αδερφή του από την οποία χωρίστηκε βίαια στον κοινό τους δρόμο προς την ελευθερία.
Ο Βίκστρομ, χαρτοπαίκτης και πλανόδιος πωλητής ενδυμάτων, αποφασίζει να αλλάξει ζωή, να αφήσει την αλκοολική σύζυγό του και να αναλάβει ένα μάλλον περιθωριακό εστιατόριο.
Όταν μετά από πολλές περιπέτειες με τη φινλανδική δικαιοσύνη και το ρατσισμό στο δρόμο, ο Κάλεντ θα βρεθεί στο δρόμο του Βίκστρομ, ο νεόκοπος εστιάτορας θα προσφέρει στο νεαρό πρόσφυγα τη βοήθεια που χρειάζεται, μια στέγη, μια δουλειά και ένα πιάτο φαΐ. Ο Κάλεντ, όμως, δεν θα πάψει να ελπίζει ότι θα βρει την αδερφή του και θα την φέρει να ζήσουν μαζί, όπου κι αν καταλήξουν.

Για δεύτερη συνεχόμενη ταινία, μετά το "Λιμάνι της Χάβρης", ο σπουδαίος Φινλανδός σκηνοθέτης Άκι Κάουρισμακι ασχολείται με το προσφυγικό πρόβλημα στην Ευρώπη. Αυτή τη φορά πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο πρόσφυγας και ο αγώνας του για ένα καλύτερο αύριο, για ένα αύριο με αξιοπρέπεια και ελευθερία. Στο πρόσωπο του πρόσφυγα, ο σκηνοθέτης ασκεί δριμεία κριτική προς την κατάσταση που επικρατεί στις εμπόλεμες χώρες της Μέσης Ανατολής, καθώς και προς την αντιμετώπιση που είχαν αυτοί οι άνθρωποι από τις αρχές της Ευρώπης. Στο πρόσωπο του εστιάτορα, ο σκηνοθέτης μας δείχνει την ανθρωπιά και την ελπίδα που ένας απλός άνθρωπος μπορεί να προσφέρει, όταν οι αρχές αδρανούν και αδιαφορούν. Ταυτόχρονα η κλασικά μινιμαλιστική σκηνοθεσία του Καουρισμάκι και οι δεύτεροι ρόλοι - καρικατούρες, δίνουν μια ευχάριστη και χιουμοριστική χροιά στην ιστορία.
Σύμφωνα με το σκηνοθέτη, η ταινία αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας των λιμανιών (η πρώτη ήταν το "Λιμάνι της Χάβρης"). Συγκρίνοντας τις δύο ταινίες, μπορεί κανείς να βρει στοιχεία κοινά και το τρίπτυχο "πρόσφυγες - πολίτες - αρχές" από μια διαφορετική οπτική. Να αναμένουμε ότι η τελευταία ταινία της τριλογίας θα γυριστεί στην Πορτογαλία, όπου πλέον διαμένει ο σκηνοθέτης; Άγνωστο, αν και όχι απίθανο. Υπομονή λίγα χρόνια.
Η ταινία είναι ήδη πολυβραβευμένη, καθώς απέσπασε την Αργυρή Άρκτο στο Βερολίνο, βραβείο FIPRESCI στο Σαν Σεμπαστιάν, καθώς και βραβεία σε άλλα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Στη χώρα μας πήρε διανομή στις αίθουσες στις 12 Οκτωβρίου 2017.

Toivon tuolla puolen (2017)
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Aki Kaurismäki
Πρωταγωνιστούν: Sherwan Haji, Sakari Kuosmanen, Ilkka Koivula, Simon Al-Bazoon, Janne Hyytiäinen, Maria Järvenhelmi, Niroz Haji, Taneli Mäkelä, Kaija Pakarinen, Kati Outinen
Διάρκεια: 100'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 8,5/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στον κινηματογράφο Ολύμπιον στη Θεσσαλονίκη στις 14 Οκτωβρίου 2017