Στη στεριά

Σε ένα νησί νότια της Σικελίας οι άνθρωποι ζουν κυρίως από το ψάρεμα και εσχάτως τα καλοκαίρια από τον τουρισμό. Έτσι και η οικογένεια του Φίλιππο, που έχει πρόσφατα χάσει τον πατέρα του. Ο παππούς του είναι ψαράς, ο θείος του έχει ένα τουριστικό beach bar και διοργανώνει βαρκάδες για τουρίστες, ενώ η μητέρα του αποφασίζει να λειτουργήσει ως ξενώνα ένα δωμάτιο που έχουν στο σπίτι τους.
Το νησί, όμως, αυτό είναι και ο πρώτος προορισμός για λαθρομετανάστες που έρχονται από την Αφρική, καθώς βρίσκεται αρκετά κοντά στις ακτές της Τυνησίας. Και η παρουσία λαθρομεταναστών πλήττει τον τουρισμό της περιοχής.
Ενώ όλα πήγαιναν μία χαρά για το Φίλιππο και την οικογένειά του και ενώ ο ξενώνας πήγαινε αρκετά καλά, ένα συμβάν έρχεται για να ταράξει τα νερά και να κλονίσει τις ισορροπίες μέσα στην οικογένεια. Βγαίνοντας για ψάρεμα ο Φίλιππο με τον παππού του με το καΐκι τους, εντοπίζουν μια ομάδα λαθρομεταναστών στο νερό και αποφασίζουν να τους σώσουν. Είναι ο νόμος της θάλασσας, στον οποίο υπακούουν οι γερόλυκοι ναυτικοί, που υπαγορεύει τη σωτηρία των ανθρώπων που βρίσκονται στη θάλασσα, όποιων κι αν είναι.
Όμως οι νέοι νόμοι είναι σκληροί και έρχονται σε αντίθεση με την παράδοση. Το καΐκι κατάσχεται και οι λαθρομετανάστες αναγκάζονται να παραδοθούν. Η σύγκρουση του παραδοσιακού άγραφου νόμου με τον επίσημο σκληρό νόμο είναι αμείλικτη. Οι επιπτώσεις στην οικογένεια του Φίλιππο είναι πλέον ορατές. Από τη μια ο παππούς που είναι άνθρωπος της παράδοσης, από την άλλη η μητέρα, που αν και θέλει να βοηθήσει και εγκαθιστά μια έγκυο γυναίκα στο γκαράζ της οικίας τους και τη βοηθά να γεννήσει, σκέφτεται από την άλλη την επίπτωση που θα είχε στην επιχείρησή της αν μαθευόταν το νέο και αγωνιά για το μέλλον. Κάθε μέλος της οικογένειας πρέπει να πάρει τις σωστές αποφάσεις με τις όποιες προεκτάσεις τους.
Τελικά τι θα επικρατήσει; η ανθρωπιά που υπαγορεύουν οι παραδόσεις και οι αξίες της κοινωνίας του νησιού ή οι νόμοι που έχουν επιβληθεί από ανθρώπους ξένους προς αυτές;
Ο σκηνοθέτης προβάλλει το θέμα του εκσυγχρονισμού μιας παραδοσιακής κοινωνίας, θέμα το οποίο βιώνουμε σε πολλές εκφάνσεις του τη σημερινή εποχή σε πολλές περιοχές του κόσμου, ενώ παράλληλα θέτει ηθικές προεκτάσεις στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, ιδιαίτερα σε μια περιοχή όπως η Μεσόγειος, που αποτελεί το σύνορο της Ευρώπης με τον λιγότερο ανεπτυγμένο κόσμο.

Η ταινία προβλήθηκε στο 52ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο του 2011 στα πλαίσια του προγράμματος "Ανοιχτοί Ορίζοντες", απέσπασε πολύ καλές κριτικές και είχε μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό. Έχει κερδίσει βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2011. Άγνωστο παραμένει αν θα πάρει διανομή για τις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας.

Terraferma (2011)
Σκηνοθεσία: Emanuele Crialese
Σενάριο: Emanuele Crialese, Vittorio Moroni
Πρωταγωνιστούν: Filippo Pucillo, Donatella Finocchiaro, Giuseppe Fiorello, Mimmo Cuticchio, Martina Codecasa, Timnit T., Filippo Scarafia, Claudio Santamaria
Διάρκεια: 88'

Δείτε το τρεήλερ της ταινίας