Το Ορφανοτροφείο

Η Λάουρα αποφασίζει τριάντα χρόνια αργότερα να εγκατασταθεί με την οικογένειά της στο εγκαταλελειμμένο ορφανοτροφείο, στο οποίο είχε περάσει τα παιδικά της χρόνια πριν υιοθετηθεί. Όνειρό της είναι να αναστηλώσει το κτήριο και να επαναλειτουργήσει η ίδια το ίδρυμα, αυτή τη φορά ως ίδρυμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Η απρόσμενη, όμως, επίσκεψη μιας κοινωνικής λειτουργού θα προκαλέσει αναστάτωση στην οικογένεια. Ποια ήταν πραγματικά αυτή η γυναίκα και τι ήθελε; Τι σχέση είχε με το κτήριο αυτό; Με το παλιό ίδρυμα;
Παρ' όλη την αναστάτωση, η μέρα των εγκαινίων φτάνει. Ο Σιμόν, ο γιος της Λάουρα εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Μέσα στο συγκεκριμένο πλήθος βρίσκεται και ένα παιδί με καλυμμένο πρόσωπο, ένα παιδί που δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί, ένα παιδί του οποίου η παρουσία δεν γίνεται αντιληπτή από κανέναν, παρά μόνο από τη Λάουρα. Ποιο ήταν αυτό το παιδί; Τι σχέση μπορεί να έχει με την εξαφάνιση του Σιμόν;
Εν τω μεταξύ, το μυστήριο της εξαφάνισης του Σιμόν έχει καταβάλει τη Λάουρα και τον σύζυγό της. Η Λάουρα πείθεται ότι το κτήριο αυτό κρύβει κάποιο τρομαχτικό μυστικό, κάτι που σκοπό έχει να βλάψει την οικογένειά της. Η λύση του μυστηρίου θα έρθει μέσα από ένα παιδικό παιχνίδι, ένα παιχνίδι που έπαιζε η Λάουρα μικρή σ' αυτό το ορφανοτροφείο μαζί με τα άλλα παιδιά, ένα παιχνίδι το οποίο παίζει πάλι μαζί με τα ίδια παιδιά, ταλαντευόμενη μια στην πραγματικότητα και μια στο μεταφυσικό ενός άλλου κόσμου, ενός κόσμου που η ίδια καταφέρνει να δημιουργήσει.

Αυτό το θρίλερ μας έρχεται από την Ισπανία. Είναι ένα θρίλερ που διαφέρει πολύ από τα αμερικάνικα. Δεν πρόκειται να δει κανείς κανένα πριόνι να σφάζει ανθρώπους και σχεδόν καμία σκηνή που θα μπορούσε να κριθεί αηδιαστική. Αντίθετα, η αίσθηση του τρόμου δίνεται κυρίως με τα ηχητικά εφέ, τα τριξίματα από πόρτες, τις τυφλές κινήσεις, την ξαφνική ταχύτητα και πρόσκρουση με τον ανάλογο ήχο, την εικόνα του παιδιού-φαντάσματος.

Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ισπανού σκηνοθέτη Juan Antonio Bayona, σε παραγωγή του Guillermo Del Toro, και αναμφίβολα αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα θρίλερ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου, και μαζί με την "Ιστορία δύο αδελφών" του κορεάτη Kim Jee Woon τις προσωπικά αγαπημένες μου ταινίες αυτής της κατηγορίας. Είναι μία ταινία που θα πρότεινα ακόμη και σε όσους δεν είναι φαν των θρίλερ, να την δουν ανεπιφύλακτα.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει βραβευθεί στην Ισπανία και στις ΗΠΑ. Στη χώρα μας προβλήθηκε για πρώτη φορά στα πλαίσια του 48ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στις 17/11/2007, ενώ πήρε διανομή στους κινηματογράφους έναν μήνα αργότερα.

El Orfanato (2007)Σκηνοθεσία: Juan Antonio Bayona
Σενάριο: Sergio G. Sánchez
Πρωταγωνιστούν: Belén Rueda, Fernando Cayo, Roger Príncep, Mabel Rivera, Montserrat Carulla, Edgar Vivar, Geraldine Chaplin
Διάρκεια: 105'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας εδώ