Ψυχή βαθιά

Πριν λίγους μήνες, όταν έγραφα για τις "Αθώες φωνές", μια ταινία που αναφερόταν στον εμφύλιο του Ελ Σαλβαδόρ και το πώς αντιμετώπιζαν τα παιδιά μέσα στην καθημερινότητά τους το γεγονός, δεν περίμενα ότι θα ερχόταν η στιγμή να γράψω για μια ταινία που αναφέρεται στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949. Ούτε καν, όταν πριν ένα χρόνο βρέθηκα στην Καστοριά και κατά τύχη πέρασα έξω από μια σπηλιά όπου γίνονταν γυρίσματα της ταινίας, μου είχε περάσει από το μυαλό ότι η ταινία θα αναφερόταν στο γεγονός αυτό.
Μεταφερόμαστε στο 1949, στο τελευταίο έτος του εμφυλίου πολέμου, και στο όρος Γράμμος της ΒΔ Μακεδονίας, όπου μαίνονται οι μάχες μεταξύ του Εθνικού Στρατού και του Ελληνικού Δημοκρατικού Στρατού των ανταρτών. Από τη μία πλευρά, το στράτευμα του Ανθυπολοχαγού Τριαντάφυλλου είχε την υποστήριξη της κυβέρνησης, των Αμερικανών και των δυτικών δυνάμεων. Από την άλλη πλευρά, το ασκέρι του Καπεταν-Ντούλα, αποτελούμενο από αντάρτες που μετά τον μεγάλο απελευθερωτικό αγώνα που έδωσαν ενάντια στη Γερμανική κατοχή, αντιτάχθηκαν στην επιβολή των δυτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και περίμεναν βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση.
Τα κοινά των δύο αντιμαχόμενων πλευρών ήταν πολλά. Το κυριότερο ήταν ότι αμφότερες πλευρές αποτελούνταν από Έλληνες. Το σημαντικότερο για την εξέλιξη της ταινίας ήταν ότι στις δυο πλευρές ήταν δύο αδέλφια, ο Ανέστης, 17 χρονών, που είχε στρατολογηθεί από τον Εθνικό Στρατό, και ο Βλάσσης, 14 χρονών, που είχε στρατολογηθεί από τους αντάρτες. Κοινό των δύο αδελφών ήταν ότι γνώριζαν τα περάσματα στο βουνό και για το λόγο αυτό είχαν στρατολογηθεί από τις δυο πλευρές, παρά το νεαρό της ηλικίας τους. Είχαν γίνει ο "μοχλός" στα σχέδια των δυο πλευρών που αιματοκύλησαν το Γράμμο.
Καθώς προχωρά η ιστορία, η επιβολή της Αμερικανικής και της Βρετανικής δύναμης ήταν καταλυτική. Απαιτούν συντριβή των ανταρτών και ουσιαστικά αυτοί δίνουν τις εντολές. Στο βουνό, οι μάχες μαίνονται. Επιθέσεις αποκρούονται εκατέρωθεν, αλλά οι απώλειες είναι μεγάλες.
Τα δυο αδέρφια βρίσκονται μεταξύ τους και καθώς αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα, προσπαθούν να επικοινωνούν με το δικό τους τρόπο, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τους ανωτέρους τους, προστατεύοντας με το δικό τους τρόπο ο ένας τον άλλον. Όμως, στο τέλος, δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα για να αποσοβηθεί το μοιραίο.
Στο βάθος, η κραυγή αγωνίας της μητέρας, που αποκόπηκε από τα παιδιά της από την έναρξη του εμφυλίου, να ψάχνει παντού για να μάθει τι απογίναν, πού βρίσκονται και τι κάνουν.
Το τέλος του πολέμου θα έρθει, και οι δυο πλευρές θα μετράν απώλειες. Νικητές και νικημένοι τυπικά θα υπάρχουν, ουσιαστικά όμως όχι.

Η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη, αναφέρεται σε ένα γεγονός που τάραξε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Το εγχείρημα ήταν εξ ορισμού δύσκολο, αλλά στέφθηκε με επιτυχία. Ο σκηνοθέτης κατάφερε να μην πάρει θέση και να μην λάβει το μέρος κάποιας από τις αντιμαχόμενες πλευρές, δείχνοντας ότι ουσιαστικά καμιά πλευρά δεν είχε το δίκιο με το μέρος της. Έτσι ακριβώς πρέπει να παρακολουθηθεί και η ταινία, ώστε να μπει κανείς στο αληθινό νόημά της.
Η ταινία άρχισε να προβάλλεται στους κινηματογράφους στις 22 Οκτωβρίου 2009.

Ψυχή βαθιά (2009)
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Παντελής Βούλγαρης
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Καρτέρης, Γιώργος Αγγέλκος, Βαγγέλης Μουρίκης, Βικτωρία Χαραλαμπίδου, Γιώργος Συμεωνίδης
Διάρκεια: 124'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας