16 Αυγ 2012

Daddy Cool: Ο μπαμπάς του παιδιού μου

Ο Νταβίντ Βόζνιακ ζει μάλλον μια ανεύθυνη ζωή στο Μόντρεαλ. Έχει φτάσει στα 42, είναι καταχρεωμένος σε κακοποιούς, κάνει συνεχώς γκάφες στην οικογενειακή επιχείρηση και γενικώς θεωρείται το μαύρο πρόβατο στην οικογένειά του.
Αποφασίζει να αλλάξει, να γίνει πιο υπεύθυνος, όμως το σοκ διαδέχεται το ένα το άλλο. Πρώτα, μαθαίνει ότι η κοπέλα του είναι έγκυος και πως δεν τον θεωρεί ικανό να μεγαλώσει το παιδί τους. Όταν όμως είναι έτοιμος να την πείσει ότι είναι ικανός, έρχεται το μεγαλύτερο σοκ, από μια ιστορία του παρελθόντος. Μαθαίνει ότι ορισμένες δωρεές σπέρματος που είχε κάνει με το ψευδώνυμο Starbuck κρυφά από τους δικούς του πριν 20 χρόνια είχαν καρποφορήσει και ότι είναι ο βιολογικός πατέρας 533 παιδιών, από τα οποία τα 142 επιθυμούν να τον γνωρίσουν!
Σοκαρισμένος αρχικά και γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κάτι τέτοιο, αναθέτει σε ένα φίλο του δικηγόρο την υπόθεση, ο οποίος του προτείνει να το παίξει τρελός. Παράλληλα, όμως, το πατρικό του φίλτρο σιγά σιγά υπερισχύει και προσπαθεί να βρει τα παιδιά του και να τα παρακολουθήσει από μακριά ή και από κοντά και να τα βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί, χωρίς φυσικά να αποκαλύψει την ταυτότητά του.
Όταν ξαφνικά, παρακολουθώντας έναν γιο του, βρεθεί σε μια συγκέντρωση των παιδιών του και μετά κατόπιν προτροπής ενός emo γιου του να παρευρεθεί ένα σαββατοκύριακο σε μια κατασκήνωση και των 142 παιδιών, τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή. Το θέμα αποκτά μεγάλες διαστάσεις στον τύπο και αυτός ο μυστηριώδης Starbuck χλευάζεται από παντού. Παράλληλα, όταν μαθαίνει ότι οι κακοποιοί απείλησαν τον πατέρα του, η λύση είναι μία: να μηνύσει την κλινική στην οποία έκανε τη δωρεά, ώστε να λάβει αποζημίωση για ηθική βλάβη του ονόματός του.
Όμως πια θα έπρεπε να μην αποκαλύψει ποτέ ποιος είναι στα βιολογικά του παιδιά. Πώς θα μπορούσε να το κάνει αυτό, όμως, στη φάση αυτή της ζωής του που θέλει να αλλάξει ως άνθρωπος, που θέλει να γίνει υπεύθυνος; Πώς θα έλεγε αρχικά στον κύκλο του ότι αυτός είναι ο Starbuck; Πού επικεντρώνονταν οι φόβοι του; Τα παιδιά του, η κοπέλα του, η οικογένειά του τι γνώμη θα είχαν γι' αυτόν; Σε όλα αυτά τα αδιέξοδα υπάρχει πάντα μια λύση, μια λύση που αποδεικνύει ότι το αίμα νερό δεν γίνεται...

Η ταινία παρουσιάστηκε από την ελληνική αφίσα ως μια "ξεκαρδιστική κωμωδία ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής" και δεν βρίσκω άδικο. Οι γκάφες, στις οποίες συνεχώς υποπίπτει ο πρωταγωνιστής, και οι οποίες διαδέχονται η μία την άλλη, δεν σε αφήνουν το θεατή να επαναπαυτεί και το γέλιο αναπαράγεται με την ταχύτητα που αναπαράχθηκαν τα παιδιά του. Στο τέλος η ταινία επιτυγχάνει τη συγκινησιακή φόρτιση του θεατή μέσα από την τελική λύτρωση του πρωταγωνιστή.
Η ταινία πήρε βραβεία σε φεστιβάλ του Καναδά, ενώ ο πρωταγωνιστής, Πατρίκ Υάρ, απέσπασε βραβείο ανδρικού ρόλου στο φεστιβάλ του Βαγιαδολίδ.

Starbuck (2011)
Σκηνοθεσία: Ken Scott
Σενάριο: Martin Petit, Ken Scott
Πρωταγωνιστούν: Patrick Huard, Julie Le Breton, Antoine Bertrand, Igor Ovadis, Dominic Philie, Marc Bélanger, David Michael, Patrick Martin, David Giguère, Sarah-Jeanne Labrosse
Διάρκεια: 103'

Δείτε το τρέηλερ της ταινίας


Βαθμολογία υπογράφοντος: 7,0/10

Ο υπογράφων παρακολούθησε την ταινία στο θερινό κινηματογράφο "Ελληνίς" στη Θεσσαλονίκη στις 15 Αυγούστου 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια: